ok, a ja swoich słów nie zmieniam

Jakże częsta sytuacja..

Obawiam się, że Iwona jest już zbyt dojrzała na to, by zostać ateistką. Najtrudniejszy okres już za nią

Słów nie zmieniaj, tylko pomyśl krytycznie czasem, nie bierz wszystkiego na wiarę. I to wystarczy.

Cóż, jedni mają wątpliwości wcześniej, inni później. Wiele dzieci w ogóle nie wie, że istnieją inne religie i inni bogowie do wieku nastu lat!!! Jak mogą mieć wątpliwości?

A jednak wszyscy ateiści, z jakimi miałem kontakt (czy to osobisty, czy to poprzez ich publikacje itp.), deklarowali, że zostali ateistami "przed potwierdzeniem dojrzałości w wierze". Z czego wnioskuję, że "po potwierdzeniu dojrzałości w wierze" przejście na ateizm jest zjawiskiem znacznie rzadszym.

Ciekawe ponadto, że Jajko w ogóle nie przeszkadza fakt, iż tak wielu ateistom wystarcza fakt "dowiedzenia się o istnieniu innych religii", żeby zostać ateistą. Czemu Jajko nie zająłeś się dogłębnym badaniem tych religii (i przy okazji swojej), by sprawdzić, czy któraś jest prawdziwsza, lepsza itp. tylko od razu odrzuciłeś wszystkie?

Ja już wybrałam dawno drogę, którą chcę iść w życiu. Od drugiej klasy gimnazjum marzę by być katechetką i zostanę. Jeszcze tylko mam nadzieję, że wyniki matury będą pozytywne. Chcę swoim życiem służyć Bogu.

Bardzo możliwe, że masz rację. O ile orientuję się, to się wiąże z procesami rozwojowymi mózgu. Mózg kształtuje się w okresie dzieciństwa i młodości, a potem bardzo trudno jest go "przebudować". Kto nie zdąży, temu trudno jest dokonać restrukturyzacji swojej sieci neuronowej. Rozmawiałem o tym z pewnym znanym kognitywistą. Ateistą zresztą.

Pewnie tak, dlatego też tak trudno nawrócić ateistę już po "zasklepieniu się" ateizmu w jego sieci neuronowej. Wtedy często już tylko jakiś wstrząs (np. perspektywa rychłej śmierci) może tu coś zmienić, a niekiedy nawet i to nie pomaga.

No i ok, tylko miałbym prośbę. Pewnie nie zechcesz jej spełnić, ale co mi szkodzi poprosić. Nie mów dzieciom na religii, że bóg istnieje, że jest, że kocha, że widzi, że pomaga, że stworzył wszystko, że umarł za nas itd itp. Mów, że NIEKTÓRZY W TO WIERZĄ, ale NIKT TEGO NIE WIE, bo gdyby to było WIADOMO, to mialibyśmy do czynienia z WIEDZĄ. A skoro nie wiadomo, to MOŻNA W TO WIERZYĆ albo MOŻNA NIE WIERZYĆ i dlatego nazywa się to WIARĄ a NIE WIEDZĄ.

Dałabyś radę coś takiego powiedzieć?

Oczywiście. Poglądy kształtują się do pewnego wieku. Potem rzadko kiedy się zmieniają. I oczywiście jakiś duży wstrząs zmieni ateistę w katolika albo odwrotnie. TO musi być coś, to w bardzo istotny sposób wpłynie na umysł. Np. wiele osób traci wiarę po tym jak ksiądz wykorzysta seksualnie ich dziecko. Wiele też zyskuje w wyniku jakiegoś niewytłumaczalnego uzdrowienia czy coś. TO normalne

Będę uczyła według programu nauczania.

Ależ ty dramatyzujesz Jajko. Na katechezie mówi się dzieciom to, co uczy Kościół, czyli uczy się je wiary. Nie uczyłeś się na religii na pamięć np. "Sześć prawd WIARY"? Czy może uczono cię "Sześciu prawd WIEDZY"??

Poza tym każdy katecheta ma swój styl prowadzenia zajęć. Nikt mu nic nie narzuca.

Bóg nie znosi demokracji.Jest tylko jedna słuszna droga prowadząca do zbawienia

Nie dramatyzuję, tylko dążę do PRAWDY. A prawdą jest, że niektórzy wierzą w boga Jezusa, a nie to, że bóg Jezus istnieje. No ale raczej nasza przyszła katachetka nie wyjaśnie dzieciom tego niuansu.

Ciekawe czy powie, że TRZEBA CHODZIĆ DO KOŚCIOŁA, czy że jeśli ktoś chce być katolikiem, to powinien tam chodzić, ale NIE TRZEBA BYĆ katolikiem i dobrze z tym żyć.