Ale każda sekta i organizacja religijna twierdzi że opiera się rzeczywiście na autorytecie Boga i jest całkowicie wolna od obłędów i oszustw właściwych innym sektom. Dlatego ci, którzy pragną wykazać prawdziwość swojej religii, powinni złożyć jasne i przekonywające dowody oraz świadectwa jej boskiego pochodzenia. Trudne do uwierzenia jest przecież aby wszechpotężny i nieskończenie dobry Bóg dając ludziom prawa i przykazania nie zaopatrzył ich w bardziej pewne i bardziej autentyczne znamiona prawdy niż te, którymi posługuje się tak wielu oszustów.

Dowody na prawdziwość i boskie pochodzenie wiary?
To błąd w rozumowaniu, którego się chyba nigdy nie wypleni.
Dowodów może dostarczyć i dostarcza nauka, wiara Ci ich
nie przedstawi, bo przestałaby być wiarą. Są przesłanki, do
człowieka należy rozróżnienie i wybranie które go najbardziej przekonują.

To ty nie rozumiesz istoty mojego zarzutu. Wiara to wymówka aby nie domagać się dowodów. Na wiarę powołują się wszystkie sekty. W jaki sposób rozpoznać kto głosi prawdę a kto jest oszustem? Bóg zapewne zaopatrzył prawdziwą sektę w bardziej pewne i bardziej autentyczne znamiona prawdy niż oszustów.




A więc w mojej wypowiedzi wstaw w miejsce "dowody" "przesłanki" i ustosunkuj się do niej.

Odpowiadałam już na to pytanie nie raz, raczej nie chce mi się
wracać po raz setny do tych samych tematów
Nowym użytkownikom czasem się wydaje, że wchodząc na forum zastrzelą wierzących
nowością swojego pytania, tymczasem wystarczyłoby najpierw skorzystać z wyszukiwarki.
Ile razy to pytanie na forum padało i jak wiele zostało udzielonych odpowiedzi.
Setki stron mniej i bardziej udanych wątków.

Która religia jest prawdziwa, dowody na prawdziwość wiary, którą wybrać?
Ja jedynie wskazałam, że domaganie się dowodów na prawdziwość wiary
jest błędne, z założenia. Ty uważasz, że to wymówka, Twoja sprawa.

Wy tu rozprawiacie o możliwości wybrania wiary, a chciałem zauważyć, że praktycznie nikt z was jej nie wybrał. Zostaliście ochrzczeni w niemowlęctwie i to nie miało nic wspólnego z wyborem. Później wychowanie w domu katolickim, gdzie wiara została wam przekazana, razem z wychowaniem, częściowym światopoglądem. Gdzie tu wybór?

Wybieram każdego dnia... a "świat" jak panna na wydaniu "przedstawia mi uroki swe" - jak śpiewał Czterdziestolatek. I każdego dnia jest pokusa myślenia co by było gdybym wybrał co innego. Na szczęście Bóg dał jeszcze rozum a ten potrafi skutecznie oceniać dokonane wybory i utwierdzać w przekonaniu ich słuszności. Są sakramenty, dzięki którym mogę się współpracować z Łaską i jest Miłosierdzie, o którym wiedziałem a od tej soboty jestem pewien, że nie opuści żadnego człowieka do ostatniej chwili, do kiedy jest jeszcze szansa na wybór. A potem... wierzę, że też bo Bóg jest Miłością.

Od pierwszego świadomego wyboru wybieram Jezusa i będę musiał to robić bez końca, dopóki ten, któremu ten wybór przeszkadza będzie miał na to wpływ.

Skoro "Bóg dał jeszcze rozum a ten potrafi skutecznie oceniać dokonane wybory", to po co Ci Kościół?

EDIT: Aha, wiem, Kościół po to, żeby współpracować z Łaską. Ale cieszę, się, że używasz rozumu, są ludzie na forum którzy tą część ciała ciała/duszy wyłączyli i w całości polegają na instytucji Kościoła. A ten kilka razy na manowce zawiódł.

Kościół jest mi potrzebny gdyż:

1. w Kościele są sakramenty i w ogóle cała pełnia środków,
2. są moi bracia w wierze.
3. Będąc w Kościele jestem pewien, że nie zbłądzę w drodze do zbawienia i...
4. to chyba najważniejsze Kościół założył Chrystus i dał mi Go umierając za mnie z Miłości.

A to znaczy, że Kościół jest dla mnie tym co najlepsze.

Bycie w Kościele jest jedną z naturalnych konsekwencji moich wyborów.

Tylko rozeznanie rozumem bez umocnienia w Kościele, najczęściej kończy się gdzieś w krzakach w objęciach pychy.

Edit do edit:
Nie mogę nie używać rozumu, bo jest on dla człowieka, jak mówił błogosławiony Jan Paweł II, jednym z dwóch skrzydeł obok wiary... chcesz, żebym zamiast latać kręcił się w kółko, protoplex?

Wiesz, gdyby nie taka postać Galileusza, czy Kopernika, którzy próbowali wyjść rozumem poza nauki Kościoła, to byśmy dalej wierzyli, że Słońce krąży wokół Ziemi. Więc z tymi krzakami to bym nie był taki pewien.

Wyglądasz mi na "rasowego" katolika, to może Ty odpowiesz atheistowi na dręczące go pytania o niezmienność praw Boskich.

To jest problem, który mam nadzieję jest już za nami, gdy w Biblii szukano odpowiedzi na pytania, na które może odpowiedzieć jedynie nauka. No może protestanci nie są jeszcze od tego wolni.

Haha Twój wstęp wytrącił mnie zdecydowanie z równowagi w stronę opisanych wyżej krzaków... jak widać nie tylko poza Kościołem to grozi...

Jestem tylko informatykiem a nie teologiem, wolę tematy, których mogę "dotknąć" swoim życiem i które mam przemyślane bo mi kiedyś nie dawały spokoju... rozumiem, że nie chodzi Ci o OT tylko gdzieś "wisi" taki temat. Skoro uważasz, że może być z tego coś dobrego...

Masz rację Vul, z tego nie wyjdzie nic dobrego poza kolejną dawką relatywizowania Boskich czynów. Ale tak bym chciał żeby pojawił się jakiś katolik i utarł nosa atheistowi. Ale niestety jak na razie jego logika bardziej do mnie przemawia. Argumenty, które tu padały ze strony katolików były czasem wręcz usprawiedliwieniem Boskiego faszyzmu.

Ja, podobnie jak Ty, wierzę, że Bóg jest miłością i jest niewinny, że starożytni Żydzi wycierali sobie Nim gęby w imię zwycięskich podbojów i barbarzyństwa.

Nie zgodzę się z końcówką Twojego ostatniego zdania. W Domowym Kościele są świetne rekolekcje, które otwierają oczy na doskonałą komplementarność i konsekwentne działanie Boga przez cały Stary i Nowy Testament; na kolejne zapisane w Starym Testamencie Przymierza Boga z ludźmi, którym Bóg jest wierny a ludzie nie, na kolejne Paschy aż do ostatniej zapisanej w NT Paschy Jezusa ze śmierci do życia.
Tekstów starotestamentalnych nie da się "obronić" w kilku zdaniach, bez

1. odniesienia do NT i Jezusa Chrystusa,
2. osadzenia w ówczesnych realiach,
3. odniesienia do całego Bożego Planu wychowania człowieka do Miłości

Przy czym niezwykle ważny jest punkt 1, inaczej nie poradzimy sobie nawet z takim stwierdzeniem jak "oko za oko"

Przyznam, że te rekolekcje przeżyłem kilka lat temu i byłem zaskoczony, że wszystko się tak pięknie zazębia i układa Ale nie chcę tutaj tego rozwijać. Nie musisz mi wierzyć, możesz uznać to jedynie za moje subiektywne odczucie, protoplex.

Rozpisałem się trochę bo czytając Twoje posty, protoplex imponuje mi Twoja otwartość i brak upierania się przy swoim tylko dla zasady, gdy czyjeś zdanie jest dla Ciebie przekonujące.

No i właśnie przyznałeś tym samym, że prawa Boskie są zmienne, zależne od panujących realiów. Tak ja to rozumiem, najpierw Żydzi potrzebowali Boga Wojny, bo byli ludem bez ziemi, Bóg przybrał wtedy szatę sprawiedliwości. A kiedy już zdobyli tą ziemię (i tak najeżdżaną kilkukrotnie) jeden żyd zaczął mówić o Bogu Miłości. I okazało się że Bóg jest miłością, choć była to koncepcja odwrotna od panującej Boga mściwego i zazdrosnego. I teraz mamy problem, robimy wygibasy moralne, żeby tych dwóch Bogów połączyć w jednego.

Tak więc na mój gust boskie prawa są zmienne i zależne od epoki w której żyje człowiek. Chyba o to chodziło atheistowi.

Ech... to musisz pomóc mi w definicji co to są Prawa Boskie.
Bóg jest niezmienny w swojej Miłości do ludzi i jest wierny swojemu Przymierzu. Jest też sprawiedliwy ale i miłosierny. Izrael był ludem o twardym karku a Miłość, jak każda miłość aby była prawdziwa musi być wymagająca.

Wyobraź sobie wychowanie dziecka. Ja bym nie przemawiał z miłością do mojej małej córeczki gdy pcha dwa druty do gniazdka tylko zrobił coś, żeby natychmiast poskutkowało: dał po łapkach albo krzyknął. Czy to znaczy, że jej nie kocham? Wręcz przeciwnie.

Jak jest starsza już w inny sposób uczę ją tego co jest dobre a co jest dla niej i innych złe. Często pozwalając jej eksperymentować i "poparzyć się" żeby się nauczyła. A gdy będzie już duża i wciąż będę widział, że błądzi to będę gotowy oddać za nią życie... a jestem tylko zwykłym ludzkim tatą. Tak jest z Bogiem i ludźmi. Bóg oddał swoje życie aby człowiek pomimo odchodzenia od Boga miał szansę na Szczęście Wieczne.

Tak już z ciekawości zapytam, co byś zrobił, gdyby Twoje dziecko jak już urośnie zaczęło kwestionować Twoje metody wychowawcze z dzieciństwa? Bo chyba taka sytuacja ma teraz miejsce, zastanawiamy się czy Bóg kiedyś postępował moralnie każąc wyżynać całe narody z powierzchni ziemi.