wiecznego torturowania.

Ale moge poszukać jak bardzo Ci zależy gdzie mówią o pewności potępienia innowierców.

W żadnego boga nie wierze.

Wynika z niej że Bóg stwarza ludzi w celu ich wiecznego torturowania.

miejscem spotkania ludzi pragnących pogłębić swoją wiarę, poszukujących Boga, zainteresowanych problemami religii, a chrześcijaństwa w szczególności.

Dlaczego ja mam to rozumieć? Ja używam sformułowań i pojęć katolickich, wykazując niespójność i wewnetrzną sprzecznośc doktryny.

A w takim razie jaki jest cel stwarzania takich ludzi? Przecież nie chodzi o "próbe" bo wynik jest znany z góry. Innego powodu jak to żeby ich torturować nie widze.

Oczywiście odrzucenie Boga nie zmniejsza cierpienia w świecie. Swoim zarzutem nieludzkości Boga niewierzący próbuje przerzucić odpowiedzialność za tłumaczenie zła na barki chrześcijanina
(przychodzi mu to tym łatwiej, że sam odrzuca istnienie Boga), przy czym zwolnienie się od własnych poszukiwań usprawiedliwia w jego przekonaniu stwierdzenie, że to sam wierzący bierze ciężar tłumaczenia Boga na siebie.

„Absurdem jest, nawet z punktu widzenia osoby wierzącej, wyobrażenie, że Bóg jest jej winien jakieś wyjaśnienie.
Niemniej jednak człowiek wyznający wiarę bierze na siebie niewykonalne zadanie zinterpretowania woli bytu nieznanego, i co za tym idzie, kładzie na własne barki te kardynalne, choć absurdalne pytania”[7].

Rzuca się w twarz chrześcijanina pytanie, po czym zostawia go z nim. „Dla pewnych ateistów »problem zła« może tak naprawdę nie istnieć – już na starcie uważają oni, że życie jest
irracjonalne, bezsensowne, bez serca”[8].

Czy jednak niewierzący nie powinien w takim razie udzielić odpowiedzi bardziej sensownej – czy taka istnieje? – niż nie przyjęta przez niewierzącego nowina o Bogu wcielonym?
Bo przecież i niewierzący poszukuje sensu, skoro obraża się na bezsens, przykładając do niego jakąś miarę – skąd wziętą?

Ale może odchodzący niewierzący oczekuje jednak przekonania do Boga chrześcijan, analogicznie jak obrażony trzaskający drzwiami odwróconych pleców chciałby zostać jednak zatrzymany przez tego, kto go obraził?
Bo przecież w obliczu absurdalnej przypadkowości istniejącej w świecie trzeba wybierać między poddaniem się tej irracjonalności a – jednak mimo wszystko! – zaufaniem sensowi,
którego bez chrześcijańskiego Boga rzeczywiście nie da się znaleźć, nawet jeśli z Nim nie jest łatwo taki sens przyjąć.

Wyniki znany jest przez Boga

Dokładnie. Więc po co - może konkretny przykład- przeprowadzania swojego stworzenia przez horror getta, obozu zagłady, a potem prosto do piekła, i tam dopiero zabawa się zaczyna? Po co stwarzać?

Mnie ateizm właśnie pozwolił przestać zawracać sobie głowe głupstwami i robić coś z sensem. Obraz nadistoty nie przesłania mi istot żyjących obok mnie. Ateizm rozwiązuje ręce i pokazuje że to my mamy za zadanie dbać o kształt świata.

A może byś nie robił za forumowego psychoanalityka, tylko rozmawiał merytorycznie?

Nie rozumiesz problemu? Pytanie jest - jaki jest cel tworzenia istot które skazane będą na wieczne cierpienie? Z jakiegokolwiek powodu. Nie uciekaj w rozważania o wolnej woli. Odpowiedz- jaki jest cel, powód tworzenia takich istot? Bo do tej pory nikt niczego nie zaproponował i jedynym celem jest meczenie przez wieczność. Chyba że masz inny - czekam.

próby siania u nich wątpliwości i ośmieszania tego w co wierzą