Oj, to i z polskim słabo? Jak u Jaro? To bardzo niepatriotyczne. Co innego znaczy oczytany, co innego obczytany ( w konkretnym temacie). https://sjp.pwn.pl/doroszewski/obczytac ... 61210.html

Ktoś mówił, że nie wolno się samemu pomniejszać, czy tak? Lepiej bliźniego swego? Obczytany, oblatany w konkretnym temacie?
W tym znaczeniu może być.

No widzisz, taki paradoks. Pomniejszać bliźniego = zwykły grzech wg Dekalogu. Autopomniejszanie = piekło bez odwolania. Wybacz, nie ja te zasady układałem.

Co rozumiesz przez autopomniejszanie. Jak mówiłam; za często chcesz wysyłać do piekła.

Już nie znajdę, gdzie to było. Jakaś twoja argumentacja. Ja nikogo nigdzie nie wysyłam. Dzielę się jedynie zasadami wiary. Można o nich usłyszeć w katolickim radio, można przeczytać. Nie ja te niewybaczalne grzechy wymyśliłem , nie ja spisałem.
To wiara co krok piekłem straszy. Więc odszedłem od niej, mam dość trosk codziennych, by jeszcze martwić się i gryźć potępieniem.

Troski, a co to takiego jest? Możesz wymienić choć kilka, może te którymi masz największy kłopot? Moim zdaniem, to co nazywasz troskami to nic innego jak chęć zmiany otaczającego cię świata. No ale może masz jakieś inne.

Możesz wskazać gdzie to spisano, owe niewybaczalne grzechy? Linki, itp

Bedac pod wrazeniem adhortacji Dilexi te przyszlo mi do glowy jak powszechne jest w swiecie zjawisko niepelnosprawnosci. We wszystkich jej aspektach. I pomyslec ze ci niepelnosprawni rowniez sa dziecmi Bozymi i wymagaja naszej milosci.

Grzechy przeciw Duchowi Świętemu. Jak brzmią? - Wiadomości https://share.google/KEpqkbxuCwjsPQBHN

W jednym z licznych omówień usłyszałem, że zalicza się tutaj też niekorzystanie z łask otrzymanych.Czyli pomniejszanie siebie.

Mam odwrotnie. Lubię niezmienność, więc bronię się przed skutkami przemian.

Czy się bronisz czy atakujesz – walczysz. Walka powoduje zarówno u broniącego się jaki i atakującego troski, zmartwienia.
Zauważyłeś, że wiara straszy, a te strachy powodują troski – odszedłeś. Jak mniemam pozbyłeś się czegoś, czego pozbyć nie mogą się miliardy ludzi na świecie, obawy o karę, piekło. Wartym zastanowienia jest kto i gdzie w Tobie tan strach zaszczepił i pielęgnował, do puki sam nie zacząłeś go pielęgnować.
Piszesz, że lubisz niezmienność, zmienność powoduje, że odczuwasz dyskomfort. Logicznie rzecz biorąc, nie ma czegoś co byłoby stałym, niezmiennym, nie będąc w ruchu, nie ulegającym zmian. Tym samym, bronienie się przed zmiennością jest niezrozumiałe, bezsensownie a dodatkowo powoduje u ciebie troski.
Może właściwym byłoby uświadomienie sobie czy nie pozostawiłeś sobie piekła, pomimo że przestałeś w nie wierzyć?

Zaobserwuj, kto/co spowodowało, że zmienność jest dla ciebie nieakceptowalna. Jak byś się poczuł, gdybyś nie przeciwstawiał się zmianom, po prostu je obserwował nie oceniając.

Odkąd wiem, że nadmierne przywiązanie do niezmienności, akceptacja nowego, pod warunkiem zachowania stare
go wynikają z lekkiego syndromu Aspergera - mam z górki, łatwiej o dystans do samego siebie.
Zmiana nie jest możliwa, więc jestem zwolniony z prób autonaprawy.
Co do wiary - nie odszedłem od niej aktem woli, tylko ją utraciłem, bez żadnych starań z mojej strony.
Fakt, lżej żyć bez lęku przed piekłem. Ale szczerze , bałbym się również wieczności w niebie, gdybym w nie wierzył.
Wyobraź sobie tylko 100 000 lat egzystowania w dowolnej formie. A to nic wobec stu bilionów wieków, które z kolei niczym wobec ułamka wieczności. Horror.
Jak by powiedział satyryk Poniedzielski - strach się urodzić.

Nie wypowiadam się na temat syndromu Aspergera, a starszego specjalisty od jakiegoś czasu nie widać na forum.

Twierdząc, że zmiana jest niemożliwa przeczysz temu, że wszystko, dosłownie wszystko jest w ruchu. Jedno powstaje, inne obumiera, zmienia formę. Zapewne zdajesz sobie z tego sprawę. Tu nie chodzi byś dokonywał jakiejś autonaprawy, lecz uświadomił sobie, odkrył. Twe stwierdzenie
„jestem zwolniony z prób autonaprawy”, przywołało mi na myśl wiele lat temu przeczytaną książkę A. de Mello „Przestań siebie naprawiać”. Jeśli nie czytałeś, polecam. Bardzo ciekawe spojrzeniem na bezsens autonaprawy, tak zalecanej a wręcz wymaganej przez różnego rodzaju religie.

Jeśli chodzi o lęk przed piekłem. Moim zdaniem, człowiek sam je sobie tworzy i tylko sam może z niego się wydostać poprzez samoświadomość, zrozumienie. Sam to może nie tak do końca. Jako dziecko, jesteś w „Królestwie bożym”. Rodzice, społeczeństwo, kuszą, dają a wręcz zmuszają byś skosztował owocu z drzewa poznania dobra i zła. Imputują, nasza rodzina jest dobra, nasz kraj jest naj, Polak już rodzi się bohaterem, nasza religia jest naj…. Natomiast Kowalscy mają nieźle za skorą, ruskie, niemiaszki to samo zło, a wyznawcy innych religii to przygłupy… Ta wiedza powoduje, że dziecko zostaje wyrwane z „królestwa”. Czy dziecko ma możliwość uniknięcia spożycia tego owocu? Moim zdaniem nie, lecz jest możliwym powrót do tego „królestwa”, stania się na powrót dzieckiem, dzieckiem świadomym, które nie będzie oceniało, przywiązywało się i cierpiało z tego powodu w piekle, którego podwaliny otrzymało od najbliższych, a budowlę kontynuowało samo.

Jeśli chodzi o niebo reklamowane przez różne religie, to zdecydowanie wolę to które proponuje religia muzułmańska. Młode dziewczyny, alkohol…

Skoro medycyna twierdzi, że zmiana jest niemożliwa, nie tracę czasu na dalsze próby. Może ciekawiej, przyjemniej, albo tylko wygodniej jest mieć grupę krwi np. zero - szkoda życia na usiłowania zmiany.
Masz rację, wychowanie ogłupia. A w Polsce dodatkowo np. KK a zwłaszcza lektury szkolne.
Jednak np. Oniegin bliższy życia niż Pan Tadeusz. Nie mówiąc już, jak się ma Balzak do Prusa.
By się wyzwolić z bajeczek mamy bardziej pod górkę jako Polacy.
Co do nieba dla muzułman - wygląda nieźle, ale no, powiedzmy na 100 lat. Góra 150. A kto by wytrzymał choćby 10000 lat?

„Skoro medycyna twierdzi…” Skoro Polak rodzi się bohaterem, nasza religia jest …, to i twierdząca medycyna jest …
To drzewo poznania dobra i zła ma rozbudowany system korzeniowy, oj ma.

10000 lat to sporo, ale jak domniemywam, błękitnych tabletek jest tam pod dostatkiem.