Bezlitosna czy brutalna,jaka by nie była to przecież prawda.Wolisz lukrowane sądy o ludzkiej kondycji?
Jestesmy prochem marnym,ale z tego prochu dzwiga nas Boża Miłość,z byle czego stajemy się Jego Dziecmi.Widzisz ten awans?

Gdyby Boża Miłość nie zechciała nas stworzyć byle czym, żaden awans nie byłby potrzebny.

Prochem jesteś i w proch się obrócisz - niemniej ten proch nie jest "marnym", bo gdyby tak było, ofiara Chrystusa nie miałaby sensu.
Każdy zobaczy ile głupot narobił w swoim życiu, jak tym skrzywdził siebie i innych ludzi.
Bo pycha podpowiadała mu, że jest najmądrzejszy, najważniejszy i pogarda, kpiny z ludzi i Boga, dowodzą jego "mądrości".


Bóg dał człowiekowi rozeznanie dobra i zła....pyszny człowiek uzurpuje sobie ten przywilej.


Bóg nie dzieli moralność wedle religi.

Istotą pychy jest ucieczka człowieka od prawdy o sobie. Pyszałek żyje w toksycznym świecie fikcji, gdyż widzi w sobie wielkość, której nie posiada. Wierzy, że istnieje łatwo osiągalne szczęście bez zasad moralnych, poczucia grzechu, pracy nad sobą, wysiłku i dyscypliny. Pycha stała się chorym ideałem całych środowisk. Pełne fikcji ideologie zakładają, że człowiek jest wewnętrznie dobry, harmonijny i bezkonfliktowy- że jest zatem nieomylny, że może czynić co zechce i jest ponad dobrem i złem. Próbuje się wmówić ludziom, że są niezwykle szlachetni jak bogowie, a jednocześnie twierdzi się, że niczym nie różnimy się od zwierząt i że nawet miłość to nie wynik naszej świadomości i wolności, lecz jedynie kwestia poglądów, hormonów i funkcjonującej w nas biochemii.
Człowiek, który nie odróżnia siebie od Boga, przestaje odróżniać siebie od zwierzęciam stając się niewolnikiem instynktów i popędów.
Człowiek pokorny wie, że jest kochany przez Boga i powołany do świętości, ale wie, że potrafi krzywdzić siebie i bliźnich oraz ulegać negatywnemu naciskowi ze strony innych ludzi. Jest mądrym realistą. Wie, że potrzebuje czujności, dyscypliny i pomocy Boga. Praktyki religijne to ułatwiają.

Jak zgodnie z naturą - to ja jednak podziękuję

Moralność jaką kierowali sie ludzie ( i Bóg?) w starym testamencie, znacząco różni się od tej nowotestamentowej. Czyny ,których dopuszczał się Bóg i Żydzi w ST, z dzisiejszej perspektywy moralnej ,to czyste barbarzyństwo(ST to właśnie dobry przykład tego, jak wygląda życie człowieka zgodnie z naturą).


Jest dokładnie tak jak napisał Elbrus-mało tego- ta Boża Miłość nie dość, że sama stworzyła ludzi takimi prymitywami, to potem jeszcze postanowiła ich ukarać za to sa właśnie tacy jakimi ich stworzyła..

Nie -Bóg nie dał tego człowiekowi. To człowiek sam sobie to wziął wbrew zakazowi Boga.

Dzieli i to nawet ten sam Bóg,który najpierw mówi że mordowanie innowierców i bałwochwalców jest cacy , a potem Jego Syn bedąc jednocześnie nim , karze nadstawiać drugi policzek.

Mylisz się , bo pycha nwcale nie musi oznaczać stawiania siebie na piedestale, jak to się powszechnie przyjęło.A tak samo pyszne może być mieszanie samego siebie z błotem.

Być może są tacy wierzący ,którzy bez postu piątkowego i cotygodniowej mszy zamienili by się w degeneratów moralnych. Aczkolwiek w przypadku większości ludzi myślę ,że to tak jednak nie działa. Wynikało by z tego ,że najbardziej zacofanymi moralnie ludźmi są ateiści - a to jest nie prawda.Powiem więcej - bardzo często jest tak, że właśnie pod płaszczykiem pobożnych rytuałów ludzie ukrywają rzeczywistą prawdę o sobie...

Nie podlizuj sie,myśl samodzielnie Jest dokładnie na odwrót niż Elbrus napisał.Bóg stworzył nas Swoimi Dziećmi,a że zapragnęliśmy z pozycji dziecka wskoczyć na pozycję Mu równorzędną(pycha!)stalismy się prochem marnym,bo tyle bez Niego znaczymy.

Istotą pychy jest ucieczka człowieka od prawdy o sobie. Pyszałek żyje w toksycznym świecie fikcji, gdyż widzi w sobie wielkość, której nie posiada. Wierzy, że istnieje łatwo osiągalne szczęście bez zasad moralnych, poczucia grzechu, pracy nad sobą, wysiłku i dyscypliny. Pycha stała się chorym ideałem całych środowisk. Pełne fikcji ideologie zakładają, że człowiek jest wewnętrznie dobry, harmonijny i bezkonfliktowy- że jest zatem nieomylny, że może czynić co zechce i jest ponad dobrem i złem. Próbuje się wmówić ludziom, że są niezwykle szlachetni jak bogowie, a jednocześnie twierdzi się, że niczym nie różnimy się od zwierząt i że nawet miłość to nie wynik naszej świadomości i wolności, lecz jedynie kwestia poglądów, hormonów i funkcjonującej w nas biochemii.
Człowiek, który nie odróżnia siebie od Boga, przestaje odróżniać siebie od zwierzęciam stając się niewolnikiem instynktów i popędów.
Człowiek pokorny wie, że jest kochany przez Boga i powołany do świętości, ale wie, że potrafi krzywdzić siebie i bliźnich oraz ulegać negatywnemu naciskowi ze strony innych ludzi. Jest mądrym realistą. Wie, że potrzebuje czujności, dyscypliny i pomocy Boga. Praktyki religijne to ułatwiają.[/quote]

Wierzę w mądrość ludzi mądrych np lekarzy pracujących z pasją a nie głównie dla pieniędzy.Dzięki temu chorzy na raka nie są zdani z góry na łaskę bożą.Dzięki ludziom mądrym ,aczkolwiek nie zawsze działajacym w szlachetnych celach,funkcjonuje cywilizacja.Czy jesteśmy czystym wytworem boskim nie powiązanym ze światem zwierzęcym.Myślę ,że więcej do powiedzenia mają tutaj jednak genetycy i naukowcy związani chociażby z testowaniem nowych leków.A czy to automatycznie neguje Boga ? Wszystko w Jego rękach.
Człowiek wierzący i pokorny powinien być najlepszym przykładem i nie powinien krzywdzić bliźnich i nie ulegać żadnym negatywnym wpływom i naciskom

A nasza "perspektywa moralna "czym będzie za 200lat?
Czym będą dzisiejsze morderstwa na nienarodzonych dla naszych prawnuków,jak myślisz?Interpretujesz ST bez pojęcia o zasadach hermeneutyki,przyznaję że ja również mam o niej niewielkie pojęcie,ale przynajmniej deklaruję chęć nauki i słucham -co ludzie ,którzy się tym zajmują mają do powiedzenia.
Ty i jeszcze paru na tym forum notorycznie dajecie przykłady ze ST,świadczące o" okrucieństwie "Boga.Czasy były okrutne,ludzie,którzy spisywali Słowo Boże byli ludzmi swojej epoki,głęboko w niej zakorzenionymi.Bóg odsłaniał się nam stopniowo,zwazając na nasze braki.

kris65. Nawet święty nie jest człowiekiem bezgrzesznym. Wierzący nie są utopistami stawiającymi znak równości między nie powinien a miłością do Boga. Postęp w życiu duchowym skutkuje większym poczuciem swojej grzeszności.

Grzeszysz ale wierzysz będziesz zbawiony,nie wierzysz,reszta jest nieważna."Miłościwy i sprawiedliwy" Bóg cię "odpowiednio" oceni.Dla mnie jest to za proste ,żeby było prawdziwe.Na szczęście

Rzecz w tym, że ocenisz się sam - w obliczu Prawdy na zagrywki nie będzie miejsca.
"Pokrzywdzony" przez Kościół Gallileusz pisał - Tylko mania wielkości może nasz niesłychanie słaby umysł czynić sędzią dzieł Bożych i wszystko we wszechświecie, co nie służy naszemu pożytkowi, uważąć za próżne i zbędne.

I wtedy Kali zada cios...

Malutki człowieczek uzurpujący sobie prawo sądzenia Boga, Kali, który za swoje czyny obwinia Boga....niestety zada sam sobie cios - bo zrozumie jaki był głupi....

Jesli już to sama sobie

[quote]Rzecz w tym, że ocenisz się sam - w obliczu Prawdy na zagrywki nie będzie miejsca.[/quote/

Uważam ,że każdy powinien mieć wybór czy chce mieć życie wieczne takie czy owakie,czy wybiera niebyt. Jeżeli nie to:
1.Lepiej się nie narodzić niż być człowiekiem cierpiącym,zagubionym na ziemskim padole ,odrzucającym przez pryzmat niesprawiedliwości życia codziennego, istnienie Boga.
2.Zwierzęta mają lepiej niż niewierzący,czyli dla Boga przysłowiowy kundelek ma większą wartość jak niewierzący /jak wyżej/