(187) 27 XI [1936]. Dziś w duchu byłam w niebie i oglądałam te niepojęte piękności i szczęście, jakie nas czeka po śmierci. Widziałam, jak wszystkie stworzenia oddają cześć i chwałę nieustannie Bogu; widziałam, jak wielkie jest szczęście w Bogu, które się rozlewa na wszystkie stworzenia, uszczęśliwiając je, i wraca do Źródła wszelka chwała i cześć z uszczęśliwienia, i wchodzą w głębie Boże, kontemplują życie wewnętrzne Boga: Ojca, Syna i Ducha Świętego, którego nigdy ani pojmą, ani zgłębią. To Źródło szczęścia jest niezmienne w istocie swojej, lecz zawsze nowe, tryskające uszczęśliwieniem wszelkiego stworzenia. Rozumiem teraz św. Pawła, który powiedział: Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, ani weszło w serce człowieka, co Bóg nagotował tym, którzy Go miłują.

Którego nigdy nie pojmą.... Oddają nieustannie cześć i chwałę...
Może u Ciebie jawi się to jako coś dobrego, dla mnie to jakiś koszmar... stan upojenia i ogłupienia... Nic na to nie poradzę, taka wizja mi się jawi gdy to czytam. Kojarzy mi się z somą z Nowego Wspaniałego Świata Huxleya...
W każdej chwili mogę wejść w stan poczucia wszechogarniającego szczęścia, spokoju, radości, miłości i jedności - miłe to, błogie... ale nudne...Coś mnie ciągnie do wyjścia z tego, do działania, nawet kosztem sporego trudu i wysiłku, ale za to z satysfakcją, bo dla mnie najwyższą przyjemnością jest rozwój, poszukiwanie, kreowanie, nawet błądzenie, chcę doświadczyć wszystkiego, zrozumieć wszystko...

To te zdjęcia, jedynie motywują prostych niedouczonych bogobojnych ludzi, którym się wydaje że dwie modlitwy dziennie i cotygodniowa wizyta w kościele, w 100% zapewni im zbawienie.

Masz listę ludzi, którzy mają bilet do Nieba? podaj przynajmniej kilka nazwisk.

W jaki niby sposób można przegapić sowje własne zwiastowanie?

Którego nigdy nie pojmą.... Oddają nieustannie cześć i chwałę...
Może u Ciebie jawi się to jako coś dobrego, dla mnie to jakiś koszmar... stan upojenia i ogłupienia... Nic na to nie poradzę, taka wizja mi się jawi gdy to czytam.

Podobno gdyby Bóg ukazał się nam w całej swojej pełni już tutaj, człowiek umarłby z ekstazy, ciało by tego nie zniosło. Także to szczeście które tutaj możemy poczuć jest zaledwie marnym odbiciem cienia. I trwa tylko chwile. Nie jest dziwne że aniołowie i zbawieni wysławiają Boga za to szczęście którego jest On źródłem, a którego oni nieustannie doświadczają

„Jeśli jakiegoś dnia będę świętą, z pewnością będę świętą ciemności. Będę stałą nieobecną Raju” – napisała błogosławiona Matka Teresa z Kalkuty.

Może jest tak, że dusze na górze w hierarchii wychwalają Boga, a dusze na dole mają raj " każdy robi to, co lubi, ale nie ma cierpień i choroby"- taki opis raju też słyszałam...wiadomo też, że są dusze, które pracują w raju...

W pewnej chwili, 12 V 1935 roku
Wieczorem, zaledwie się położyłam do łóżka, zaraz zasnęłam, ale jak prędko zasnęłam, tak jeszcze prędzej zostałam zbudzona. Przyszło do mnie małe Dziecię i zbudziło mnie. Dziecię to było wiekiem jakoby roczek miało i zdziwiłam się, że tak ślicznie mówi, bo przecież dzieci w tym wieku nie mówią wcale albo mówią bardzo niewyraźnie. Było niewymownie piękne, podobne do Dzieciątka Jezus. - I rzekło do mnie te słowa: Patrz w niebo. A kiedy spojrzałam w niebo, ujrzałam świecące gwiazdy i księżyc. - Wtem zapytało mnie to Dziecię: Czy widzisz ten księżyc i te gwiazdy? - Odpowiedziałam, że widzę. - A Ono mi odpowiedziało te słowa: Te gwiazdy to są dusze wiernych chrześcijan, a księżyc to są dusze zakonne. Widzisz, jak wielka różnica światła jest między księżycem a gwiazdami, tak w niebie jest wielka różnica między duszą zakonną a wiernego chrześcijanina. - I mówiło mi dalej, że: Prawdziwa wielkość jest w miłowaniu Boga i w pokorze.

Chciałam umrzeć, a nie mogłam. Przyszła mi myśl: po cóż się starać o cnoty, po co się umartwiać, kiedy to wszystko jest niemiłe Bogu? - Kiedy o tym powiedziałam Matce Mistrzyni, otrzymałam taką odpowiedź: Niech siostra wie, że Bóg przeznacza siostrę do wielkiej świętości. Jest to znak, że Bóg siostrę chce mieć w niebie bardzo blisko siebie. Niech siostra ufa bardzo Panu Jezusowi.

Skoro chce mieć "blisko" to znaczy, że są tacy, którzy są daleko...

Oraz fakt, że Matka Boża jest Królową...to już jest stopniowanie...