Odezwali się ci, którzy nie chcą chcieć uwierzyć w JEDYNNIE PRAWDZIWEGO ODYNA!

na jakiegoś ODYNa nie mam żadnych potwierdzonych słów. a na Jezusa Chrystusa jest całe mnóstwo w tym : Biblia, świadectwa ludzi nawróconych, opętanych, tych którzy mili objawienia i tych którzy przeżyli śmierć kliniczną. Na prawdę wiele jest tego i wszyscy mówią o tym samym Bogu.

Acro myśli że jest samowystarczalny. Nawet nie próbuje. Co innego gdyby powiedział: "szukałem ale Bóg mi się ni objawił, widocznie nie mam Łaski", ale nie chce mu się szukać.
A mógłby pójść na jakieś zamknięte rekolekcje Odnowy albo pojechać z pielgrzymką do Medjugorie, no cóż.

"Lepszy" jest mocno subiektywnym odczuciem. Samotnicy dla przykładu chętniej będą wybierali alternatywę. Tak samo buntownicy, którzy dopiero co szukają swojej tożsamości.

No więc jak, Acro zamknął się w pustelni, medytował i wyszło mu, że ateizm jest najbliżej prawdy?

Po co się wysilać skoro nie ma się przekonania a tyle innych ciekawych rzeczy można robić?? Też tak kiedyś myślałam..... więc do końca nie mogę mu się dziwić

Wierzący są szczęśliwsi od ateistów? Jakie dowody na tę tezę?
Zresztą, nawet chyby tak było, jeszcze szczęśliwszy jest narkoman na haju. Więc?...

Ty oczywiście zostawiłaś uchylone drzwi dla Odyna, prawda? Bo jesli nie, to okaże się, że to tylko takie Twoje pie.przenie (przepraszam za określenie).

To miłe, że tak interesuje Was mój los. Pisze serio, nie ironicznie. Wkurza mnie jednak to, że wymagacie ode mnie tego, na ca sami nie macie najmniejszej ochoty. Czy to nie lekka obłuda? Właściwie - dlaczego lekka?

A Ty mógłbyś złożyć ofiarę Bogowi Re. Złożyłeś?

Tak.
Już sam fakt, że na tym myślałem, daje mi przewagę na miliardami wierzących, którzy w ogóle ani chwili się nie zastanawiali nad swoją wiarą. Ale ich pewno nie potępiasz, co?

Jak to? A Księgi Śiwy? Nigdzie nie masz tyle świadectw co w Indiach! Tam ciągle ma miejsce wskrzeszanie zmarłych, Bóg chrześciajński nie wskrzesza od dawna! Natychmiast przechodź na hinduizm!

Racja, nigdy nie miałem okresu bym nie wierzył całkowicie w Jego istnienie, choć kiedyś mało mnie to obchodziło, byłem kimś w rodzaju deisty - to znaczy Bóg zaprojektował świat i jest daleko nie wtrącając się. Za to gdy będziemy mieli system społeczny jak kapitalizm zgodny z zamysłem Boga to będzie dobrze, a gdy komunę to jako sprzeczne z naturą człowieka - będzie źle. Natomiast nie uważałem że steruje On historią a raczej życiem każdego człowieka. Przybliżenie się do wiary sprawiło że zobaczyłem że jest blisko. Więc co prawda nie zostałem wierzącym z ateizmu ale zostałem z deizmu,

Jesli tak latwo uwierzyc, po co te wszystkie setki godzin katechezy? Nie wystarczy jednorazowo wypowiedziane zdanie:"Bog istnieje."?

Trzeba uwierzyć że istnieje

Acro nikt cię do niczego nie zmusza ani nie namawia. Wszyscy po prostu wyrażają swoją opinię. Bóg jest jeden jakkolwiek kto sobie go nazwie Spoko najważniejsze żebyś był dobrym człowiekiem(do tego wiara nie jest niezbędna) a Pan Bóg okaże ci miłosierdzie i przebaczenie

O to chodziło? Aby poczuć się lepszym od innych? Ludzie w pewnym momencie znajdują się w takiej sytuacji, gdy muszą swoją wiarę przemyśleć, często tak się dzieje w przypadku życiowych trudności, kiedy i wiara zaczyna się chwiać. W efekcie człowiek może odrzucić wiarę lub ją umocnić. Może również stać się fanatykiem, lecz dotyczy to zarówno ateistów jak i teistów. Istnieje również opcja jak u Matki Teresy: mistyka, a później pół wieku wątpliwości.
Intrygujące jest w tym kontekście to, dlaczego zakładasz, że miliardy wierzących w ogóle, ani przez chwilę się nie zastanawiali nad swoją wiarą. Myślisz, że jesteś wyjątkowy, bo znalazłeś się w takiej sytuacji, kiedy musiałeś przemyśleć swoją wiarę? Wątpisz, że wielu innych również znalazło się w takim punkcie co Ty? Skąd masz takie niskie mniemanie o ludzkości?
Masz w sygnaturce ciekawy tekst. Potrzebowałeś porzucić wiarę, aby rozwiązać swoje problemy?


Zawsze możesz wsiąść młota na nawracaczy w postaci cytatu papieża:
Przychodzi inny duch: duch miłości, która wszystko znosi, wszystko przebacza, nie unosi się pychą, jest pokorna, nie szuka swego. Ktoś mógłby powiedzieć – i byli filozofowie, którzy tak myśleli – że to jest upokorzenie majestatu człowieka, jego wielkości. Ale takie myślenie nie jest owocne! Kościół w swej mądrości ogłosił tę pokorną, małą, ufającą Bogu św. Teresę od Dzieciątka Jezus patronką misji. Kościół, jak mówił nam Benedykt XVI, nie wzrasta przez prozelityzm, ale przez przyciąganie, przez świadectwo. A kiedy ludzie, całe narody widzą to świadectwo pokory, łagodności, cichości, odczuwają potrzebę, o której mówi prorok Zachariasz: «Chcemy iść z wami!». Ludzi czują tę potrzebę wobec świadectwa miłości pokornej, nie narzucającej swej woli, nie samowystarczalnej, ale właśnie pokornej!”

Zauważam, że wasze namowy są nieszczere - bo sami nie robiliście ani nie macie ochoty zrobić czegoś takiego, do czego namawiacie mnie.

Na szczęście pojawiła się odsiecz - witaj Lokis! W samą porę - bo klikam tu na forum z kilkoma osobami (plus na priv z Andym), nic innego nie robię, a czeka na mnie końcówka fajnej książki! Do jutra!