Twój dowód nie jest obiektywny.

Jednak dzięki Twojej odpowiedzi stał się obiektywny.

No nie bardzo, wierzę w brak istnienia jakiegoś konkretnego, stałego, osobowego "ja".
Wiesz, buddyzm, te sprawy

Rozumiem :)

Nikomu jeszcze nie udało się przedstawić myśli jako materiału dowodowego w żadej sprawie, tym bardziej jako dowód istnienia kogokolwiek.

No, popacz. a ja tak mam bez buddyzmu nawet .,. acz objaśnienia dawane przez buddystów trafiają do mnie najbardziej i najsensowniejsze wydają mi się też ich dążenia.

To w takim przypadku ja jestem tą pierwszą osobą.
Ty reagujesz na moje słowa: przecież gdybym nie istniał, to nie mógłbyś czytać moich słów.

Czy Ty potrafisz udowodnić swoje istnienie?

Pewnie obaj jesteście jedynie marnymi informatycznymi wewnętrznymi konstruktami zmuszonymi do interakcji dla rozrywki znużonego zerojedynkowego cielska portalu wiara.pl na którego łonie wszystko się zaczyna i kończy.

Nie twierdzę, że nie istniejesz, a jedynie, że myśli nie da się przedłożyć jako materiału dowodowego. Ja wierzę, że istniejesz choć udowdnić tego się nie da.

Ty też czytasz słowo Boże, a w Boga nie wierzysz, więc czytanie słów nie jest żadnym dowodem.

Nie muszę tego udwadniać, wystarczy że Bóg o tym wie.

Skąd się biorą nasze wypowiedzi? Czy jesteśmy botami?

Być może tym za kogo się uważamy, lub tym czym wierzymy, że jesteśmy.

Czy to nie jest co najwyżej dowód na to, iż możliwe jest wywołanie myśli "ja istnieję" bądź myśli "o moim istnieniu"?

To trochę chyba za mało na dowód iż jakieś ja istnieje

Myśl ta, podobnie jak każda inna, ma również ma to do siebie, iż pojawia się - trwa moment - i wygasa.

Zatem, kiedy nie ma myśli "o moim istnieniu" czy nadal wówczas "ja istnieje"?
Ale więcej, kiedy nie ma myślenia, czy wówczas "ja nie istnieję?"



Można by podać takie fajne ćwiczonko co szczerego, samodzielnego wykonania "Myślę, więc jestem. Ale kiedy nie myślę, to wówczas co?"

Warte uważnego rozważenia?

Pozdrawiam
/M

Wtedy oczywiście mnie nie będzie. Myśleć nie można przestać - myślicz cały czas - nawet patrząc w ścianę i nic nie robiąc Ty myślisz, lub twój mózg myśli. Dzieje się to także podczas snu. Zwierzęta również myślą.

No nie bardzo, poniewa bez myślenia, coś takiego jak "mnie" i "będzie" nie ma miejsca.


Przestać nie można, ale myślenie na chwilę - można odciąć. Inaczej mówiąc, można na moment zatrzymać strumień myślowy, zn. umysł.

Również podczas snu można tego doświadczyć, aczkolwiek nie jest to takie proste. Moment ten jest po porstu przegapiany.

Pozdrawiam
/M

Zgodzę się, jednak inczej tego powiedzieć się nie da:P