Czy ja piszę o tym kto mówi prawdę a kto nie??
Czy piszę o tym kto ma rację a kto jej nie ma?

Piszę o różnicy - nie przekonujcie a ukazujcie...

Jak można ukazywać aby równolegle nie stanowiło to przekonywania?

o to jest pytanie ...warto nad tym pomyśleć Alus - na prawdę warto - ponieważ jest to proste.

Pozdrawiam. Praca czeka

Jak to nie dopuszcza? W którym miejscu napisałam, że wszyscy księża postępują zgodnie z tym o czym nauczają? Napisałam, że "komu wiele dano, od tego wiele wymagać się będzie". Jednak rzucanie statystykami, które są wyssane z palca, bo niczym nie potwierdzone, poza obserwacja własnego podwórka, głoszenie tego jako pewnik, jest zwykłym zarozumialstwem.
A jeśli chodzi o temat wątku: należy odróżnić osobę Boga od osoby księdza, który jest takim samym człowiekiem jak każdy z nas, a więc grzesznym. In persona Christi występuje tylko i wyłącznie podczas sprawowania sakramentów. I może zamiast wyjeżdżać z uogólnieniami, z pretensjami, warto modlić się za kapłana, który postępuje niegodnie? No cóż. Nie jest to łatwe: uklęknąć i modlić się. A nuż modlitwa pomoże i na kim będę wieszać psy? Czym wytłumaczę swoje odejście z Kościoła i brak wiary? Scena żywcem wyjęta z Raju.

Wyobraź sobie "Helenko" że przechodząc okres ciezkiej długiej choroby która dopadła mnie w czas Roku Kapłańskiego - nic innego nie robiłem tylko codzienne cierpienie ofiarowalem za tych kapłanów którym potrzebna modlitwa. I nie wmawiaj komuś "że cieżko uklękność do modlitwy". Uklęknąć łatwo - ważne co się myśli sercem. I nie ważna ilość odklepanych pacierzy - tą miarą nie będziemy sądzeni. Ale nie oznacza to że trzeba milczeć. Trzeba sprawy nazywać po imieniu. A kapłani owszem są potrzebni - tylko stający w prawdzie o sobie w imię tej Prawdy o której nauczają.



Chyba sobie zaprzeczasz - bo wcześniej zebralo mi śię że podczas spowiedzi nie dzialalą in persona.... - no cheba że "pokuta i pojednanie" wedlug twego nauczania nie jest już sakramentem.

Pozostawiam do przemyślenia.

Nie, nie oznacza, ale też nie oznacza, że należy uogólniać i widzieć tylko tych, co się chce widzieć, aby usprawiedliwić swój brak wiary. Masz pretensje (skądinąd pewnie słuszne) do jakiegoś księdza, to mów konkretnie o nim (bez nazwiska), ale nie podciągaj wszystkich pod wspólny mianownik, bo 99% to prawie 100%, a to oznacza 29.700 księży niemoralnych, a tylko 300 moralnych (w Polsce jest ok. 30 tys. księży). Pytam po raz ostatni: przeprowadziłeś sondaż wśród tej rzeszy kapłanów, że twierdzisz stanowczo o pewności swojej statystyki? A może znasz ich wszystkich osobiście?

Czytam Twoje wypowiedzi i nie zauważyłam,żeby odsyłali Cię do gugla, natomiast Ty zbywasz konkretne pytania..

Przyznaję się bez bicia, że to ja odesłałam, ale nie pamiętam czy w tym temacie. Do szewskiej pasji doprowadzają mnie szyderstwa ludzi nie mających zielonego pojęcia w temacie. Natomiast rzeczowo mogę dyskutować także na tzw. niewygodne tematy.

W tym, w tym. Mnie odesłałaś. Potem, jednak podałaś konkretne linki (jeszcze nie miałem czasu przeczytać - dochodzi północ, a ja dopiero znalazłem chwilkę by tu zajrzeć). I fakt, reagujesz dość emocjonalnie na niewygodne tematy. Doczytam i pozwolę sobie pozadawać trochę niewygodnych pytań, tylko zastanawiam się czy aby powinno się to robić w tym wątku, który jest wszak o spadku religijności na świecie, a nie genezie dogmatów.

Małe sprostowanie: cytowane słowa nie pochodzą z postu biznes-info, ale lektorka:
viewtopic.php?p=717979#p717979

@biznes-info przepraszam za pomyłkę.

Tak, Ciebie.
Reaguję emocjonalnie na ignorancję userów, którzy nie znając tematu uważają się za ekspertów.

Zawsze możesz założyć temat, a tu podać do niego link, abym wiedziała, że już zdążyłeś przeczytać.

Podam przykład ze swojego podwórka. Ostatnio przeprowadziłem się co wiąże się oczywiście ze "zmianą" księdza. Jeżeli mam być szczery to ten obecny ksiądz niestety spełnia kilka punktów które "widzi" lektorek. Sytuacja jest o tyle trudna że ten ksiądz naucza w szkole do której posłałem swoje dzieci.

No i niestety w ostatnią niedzielę starłem się dość ostro szczególnie z 2 najstarszymi dziećmi (gimnazjalistką i piątoklasistą). Poszło o kościół. Generalnie chcieli pójść do kościoła, ale nie widzieli sensu dlaczego. Ksiądz tych co nie chodzą ośmieszał w szkole. W moich dzieciach spowodowało to bunt (poprzedni namawiał, tłumaczył, nagradzał itp). Powiedziałem że ich nie zabiorę do Kościoła, gdyż zapomnieli że chodzą dla Boga i pozwalają aby jakiś człowiek im tego Boga odebrał. Tak to w skrócie wyglądało. Dzieci są generalnie zaskoczone metodami księdza. Młodszym (i nie tylko) zdarza się czasem popłakać. Wiem że źle się zachowałem (popsułem rodzinie niedzielę), później przeprosiłem. Jednak zaskoczyła mnie reakcja dzieci. Zaczęli siebie (i żonę) pocieszać, a syn nawet wsiadł na rower i sam pojechał do tego kościoła (mróz i nikt go nie namawiał).

Jednak dużo ważniejszym i groźniejszym problemem niż zachowanie niektórych księży jest problem propagandy niszczącej Kościół. W przypadku jakiejkolwiek patologii zaistniałej w wśród księży utrudniona jest pomoc dla nich, jak również możliwości poradzenia sobie w takiej sytuacji. Jedynymi rozsądnymi wyjściami są zmiana księdza (nie zawsze możliwe) i obmodlenie problemu.

Nawet wyżalenie się jest czasem niemożliwe . Trzeba bardzo uważać aby przypadkiem nie stać się narzędziem takiej propagandy

W "moim" Kościele ksiądz zachęca, namawia i mój syn czasami chce iść do kościoła. Tylko zastanawiam się poważnie, czy tu chodzi o "kontakt z Jezuskiem" czy raczej o nagrody, które można wygrać w różnych mszalnych konkursach?

Sposób opowiadania i zachęty zależy od wieku dziecka. Sam ksiądz niczego nie załatwi, jeśli nie ma współpracy z rodziną. Nawet gdyby stanął na rzęsach i nie wiem jak pięknie opowiadał o Jezusie, to jeśli dziecko w domu słyszy samą krytykę, nie da rady doprowadzić dziecka do wiary. Chyba, że stanie się cud.
----------------------------------------------------------------------------------------------
Wg Twojego doświadczenia jest to 50 %, a nie 99 %

I o tym mówię w dyskusji z lektorkiem. On sugeruje się mediami, łącznie z forum.

Sposób opowiadania - ok, ale dawanie prezentów, słodyczy za to że się odsiedzi ileś tam godzin w kościele (karteczki z pieczątkami za obecność na mszy) jest nieco wątpliwe. Chęć chodzenie do kościoła powinna wynikać z wiary, a nie z chęci dostania samochodzika, lalki czy książki. Dlatego też uważam, że dzieci w kościele to pomyłka, bo one niewiele z tego rozumieją.