Czyli np. indiańskie wizje totemicznych zwierząt zaliczamy do objawień, zgadza się?[/quote]

Te i inne wizje tego typu są skutkiem środków halucynogennych i/lub praktyk (obrzędów) upośledzających chwilowo pracę mózgu (hiperwentylacja, ból, zmęczenie itp.). Mogą to także być czasami być działania szatana.

Akurat halucynogeny to w tym wypadku tylko część, historycznie patrząc nie były zbyt szeroko stosowane, natomiast praktyki samoumartwiania w większości nie różnią sie niczym specjalnym od tych chrześcijańskich. Poza tym kryteria, które podałeś - w pełni (pomijając może odwołanie do PŚ) się zgadzają.

Psychiatra może diagnozowac kazdego,kto sie do niego zgłosi .I tuaj nie ma problemu,ponieważ nie o tym pisałem.Kwestia dotyczyła tego,czy dane dowiadczenie nalezy interpretowac wyłacznie jako psychozę czy można zastoswac inna wykałdnię.Leczenie to już inna para kaloszy.

Spotyka się dwóch terapeutów:
Psychiatra mówi;to psychoza,a np:egzorcysta:to doswiadczenie Boga.Nstepnie kazdy z tych dwóch jegomosci stosuje metody adekwatne od obszaru w którym jest specjalistą.Kapujesz?




Psychozę moze orzec jedynie psychiatra,tzn:interpretuje dane doswiadcznie w sposób adekwatny do swoich kompetencji.
A np:Opętanie może orzec jedynie egzorcysta w oparciu o kryteria religijne.


Mozna zastosowac kryteria psychiatryczne i religijne.Ale do obszaru religinego te drugie są bardziej adekwatne.


Dla ciebie było by to objawienie prawdziwe,ponieważ go doswiadczasz.A dla psychiatry,no cóz masz psychozę


Jezeli chcesz uzyskać odpowiedz,czy dane objawienie jest prawdziwe musisz zastosowac odnisienie podmiotowe i rzeczowe,czyli dla kogo i według jakich kryteriów prawdziwe.Doswaidczenia mistyczne (i nie tylko) mają to do siebie,że są subiektywne.Nie można więc ponad wszelką watpliowść stwierdzic jak jest.(dotyczy również kryteriów psychiatrycznych)Wszelkie stany umysłu podlegają tego typu ograniczeniom.


Czy ktoś jest chory czy zdrowy decyduje tylko medyk-psychiatra.
A zzy ktoś jest np: opetany moze ocenic egzorcysta.
Kazdy w oparciu o inne kryteria.Z tym ze najlepsze rezultaty w obszarze mistycznym daje metoda
religijna.

Psychiatra może ocenić czy ktoś jest zdrowy czy chory,ale nie moze ocenić czy ktoś jest opętany,albo,czy dane doswaidczenie jest bezwarunkowo prawdziwe.


Stan choorbowy okresla zawsze lekarz w oparciu o kryteria medyczne.
Stan opetania ocenia zawsze egzorcysta w oparciu o kryteria religijne.Kapujesz?


Jezeli jesteś wyznawacą KLPS możliwe jest,ze kiedys otrzymasz wizję Latajacego Potwora.
Kazda tradycja religina inaczej kształtuje swiadomosć danego podmiotu,stąd wiec pochodzą rózne doswiadczenie boskosci.

Kapuję. I egzorcysta pogłębia psychozę, ponieważ jest w tej dziedzinie ignorantem, a trudno znaleźć lepszą (tu: lepszą w sensie gorszą) pożywkę dla psychozy związanej z urojeniami opętania, niż zaprowadzenie chorego do egzorcysty.



Bardzo ciekawi mnie, jak często psychiatra orzeka o osobie twierdzącej, że jest opętana przez Szatana i cierpiącej z tego powodu, że jest ona zdrowa. Masz na ten temat jakieś informacje?



Kalandarze też są dość popularne. I książki kucharskie. A jednak nieczęsto się słyszy, by ktoś uważał, że jest talerzem pierogów albo czuł się prześladowany przez pierwszy weekend maja (pomińmy kwestię przeklętego poniedziałku).

Jest wiele popularnych książek, w tym tak mocne rzeczy jak twórczość Stephena Kinga, a jednak jakoś chyba nie inspirują urojeń i psychoz w stopniu proporcjonalnym do Biblii. Moja niebywale wyrafinowana teoria: Wiara w istnienie niewidzialnych osób ingerujących w nasze życie sprzyja urojeniom, że niewidzialne osoby właśnie ingerują w nasze życie.

Tylko nie wiadomo, czy sprzyja urojeniom jako takim, czy jedynie nadawaniu urojeniom takiej treści. A w tym przecież cała rzecz.

Nie ma dowodów na to, że wiara w istnienie niewidzialnych osób... itd, sprzyja urojeniom jako takim.
A że zaburzenia percepcji na tym tle może mieć raczej tylko osoba, która w ich istnienie wierzy za bardzo odkrywcze nie jest.
Słusznie autor tezy nazwał ją niebywale wyrafinowaną

Cóż, czy mózg może się od wiary popsuć, w sensie zaburzenia równowagi chemicznej - tego nie wiemy, ale to wątpliwe. Wiadomo jednak, że religia sprzyja różnym nietypowym stanom umysłu, specyficznym rodzajom uniesienia, które często różnymi środkami stara się wywołać. Wydaje się prawdopodobne, że takie wysokoenergetyczne stany emocjonalne mogą przyczynić się do przełomu psychotycznego. Dalej: religia z pewnością może mieć duży udział w podtrzymywaniu urojeń, także grupowych. Psychotykowi, którego zaprowadzą do egzorcysty raczej ta sytuacja nie pomoże, zresztą większość opisów egzorcyzmów zawiera informację o de facto gwałtownym pogorszeniu stanu pacjenta po rozpoczęciu egzorcyzmów, co egzorcyści w przewrotny sposób poczytują za znak, że egzorcyzm działa.

"[...] although there is relatively little systematic research on the relationship between religion and psychotic disorders the limited evidence thus far suggests that religious beliefs do not usually "cause" or worsen these disorders, but that psychosis is not uncommonly expressed in religious terms (especially in cultures where religion is widely prevalent). Religion beliefs in fact may help the persons with schizophrenia and other psychotic disorders to cope better, and may affect compliance thus reducing the frequency of relapse and hospitalization."
J.R. Peteet, F.L. Lu, W.E. Narrow "Religious and Spiritual Issues in Psychiatric Diagnosis"

W moim wolnym przekładzie (można wnosić poprawki ;)):
Badań na temat powiązań między zaburzeniami psychotycznymi a religią jest niewiele, ale dotychczasowe pozwalają na sugestie, że religijne wierzenia nie powodują psychoz ani też nasilenia zaburzeń postrzegania, choć nierzadko psychoza może manifestować się za pomocą terminów religijnych, zwłaszcza w kulturach gdzie religia jest szeroko rozpowszechniona.
Wiara może pomóc osobom chorym na schizofrenię i inne psychotyczne zaburzenia lepiej sobie radzić i współpracować z lekarzem co zmniejsza częstotliwość nawrotów i hospitalizacji.


Ogólnie chyba wszelkie uniesienia, "stany ducha" w których człowiek traci kontrolę nad swoimi emocjami są w przypadku tych chorób niewskazane, ale też codzienne zwykłe praktykowanie niewiele ma wspólnego z przejmującymi ekstazami, no chyba że chory przedsięweźmie jakieś niezwyczajne środki. Tylko już wtedy naprawdę trudno winić o to religie.

Tego, że wiara może pomóc, zwłaszcza w różnego rodzaju zaburzeniach o charakterze depresyjnym czy lękowym naturalnie nie neguję. Ba, nie neguję również tego, że pomaga w schorzeniach somatycznych.

A sugestie sugestiami. Bardzo ostrożnie sformułowane, i chyba nieprzypadkowo.

Należałoby wnieść poprawki ale nie zmienią one ogólnego sensu wypowiedzi. Jest tylko mniej kategoryczna, z powodu drobnego słówka "usually". W odniesieniu do całosci spoleczenstwa (=przecietnego obywatela) mozna uznać, że religia z reguly nie pwoduje psychoz. Inaczej jednak wygląda sprawa w odniesieniu do osób podatnych (genetycznie lub środowiskowo), czyli u osób, które mogą zachorować. Dla nich religia jest jedną z okazji, podobnie jak seks czy polityka i pewnie szereg innych dziedzin życia. Typową cechą religii jest oderwanie od realiów tego świata, co jest też typowe dla psychoz, istnieja więc punkty styczne.
Gdyby schizofrenia rozwinęła sie na tle religijnym (co sie zdarza), nie ma oczywiscie sensu terapia wiarą. Natomiast przy innych tłach jest to pewnie możliwe, choc chyba niełatwe, gdyz tacy chorzy są sceptyczni i podejrzliwi, i mają tendencje do wracania do swych urojeń.

O to właśnie chodzi, że trudno o występowanie tych zaburzeń winić religię, politykę czy seks. Przyczyna leży gdzieś w chorym, uwarunkowaniach genetycznych czy innych.

Przyczyna podatności na chorobę - tak. Ale sam przełom psychotyczny, że tak to może mało fachowo określę, często zależy od sytuacji, w jakiej znajdzie się dana osoba. Każdy umysł ma jakiś swój poziom odporności na wstrząsy, tudzież zewnętrzne ciśnienie, po przekroczeniu którego zaczyna się sypać i kruszyć. Zdrowego człowieka też można przecież doprowadzić do choroby psychicznej. Jeśli zatem mamy osoby wrażliwe (albo np "typ schizoidalny", osobę ze "schizofrenią ukrytą") to jest kwestią warunków, kiedy i czy jej stan rozwinie się w pełnoobjawową chorobę. Mogą się do tego przyczynić traumatyczne wydarzenia, narkotyki (ale tu już mamy grzebanie w chemii mózgu) czy szczególne zaabsorbowanie jakąś ideą. Skoro ludziom odbija z powodu sezonowego idola muzyki rozrywkowej, to tym bardziej można się spodziewać, że ciśnienie wywierane przez tak potężne idee jak Zbawienie, potępienie, Sąd Ostateczny, świętość czy opętanie będzie w stanie skruszyć czyjeś bariery. Tak to widzę, przy czym takich idei pozareligijnych jest oczywiście też bardzo dużo. Wiadomo przy tym, że ludziom odbija pod wpływem charyzmatyków, albo atmosfery pewnych miejsc. Słyszeliście może np. o syndromie jerozolimskim?

http://podroze.onet.pl/ciekawe/jerozoli ... ysly/34nzd - artykuł pierwszy z brzegu, onetowy, ale zjawiska i jego skali sobie nie wymyślili, nieraz trafiałem na wzmianki na ten temat w poważniejszych źródłach

Z drugiej strony, żeby być uczciwym: przypuszczam, iż wiara znacząco zmniejsza prawdopodobieństwo popełnienia samobójstwa. Akurat na targnięcie się na własne życie ateiści wydają się być bardziej narażeni.


W obrębie judeochrześcijaństwa i islamu samobójstwo jest potępione moralnie jako najradykalniejsze odrzucenie daru istnienia. W rozumieniu buddyjskim jest najbardziej, z punktu widzenia praktycznego, bezsensownym zachowaniem, jakie można sobie wyobrazić. A ateizm? W obrębie tego światopoglądu samobójstwo jest racjonalne, ponieważ spełnia swoje zadanie.

Tak, słyszałam już wcześniej o pewnego rodzaju szoku, którego doznają niektórzy turyści odwiedzający Jerozolimę i u niektórych rzeczywiście przeradza się to w jakieś poważniejsze problemy z percepcją.

No ja też nie chcę fałszować rzeczywistości i przyznaję, że nawet z punktu widzenia laika religia wydaje się być lepszą pożywką dla urojeń u osób w jakiś sposób podatnych na tego rodzaju schorzenia niż powiedzmy zgłębianie zagadnień z zakresu rachunkowości;)

Dotykasz,co oczywiste bardzo złożonej materii.

Egzorcysci z reguły zalecają terapię psychiatryczną.Wynikać to może poniekąd z nieformalnego statusu praktyk egozrcystycznych.
Ponadto:
Kazda jednostka chorobowa ma okreslone objawy.Jezeli dany przypadek wykracza poza ramy kwalifikacji medycznej, udanie się przez daną osobę z wizytą do egzorcysty,moze mieć swoje uzasadnienie.Istnieją kryteria różnicujace,co mozna zakwalifikowac jako opetanie, a co jako chorobę psychiczną.

I tak jak juz wczesniej mówiłem:

Ocena czy dane doswiadczenie ma swoje zewnętrznopsychiczne zródło,nie jest przedmiotem badań psychiatrii.


Takich informacji nie posiadam,ponieważ kazdy normalny psychiatra próbuje przyporządkowac dany przypadek do okreslonej jednostki chorobowej.Takie jest po prostu jego zadanie.Inaczej nie umie



Jezeli dany podmiot jest wyznawcą swaitopogladu religijnego,to kazde zajwisko pscyhiczne w ramach jego percepcji,bedzie kwalifikowane w psychiatrii jako jednostka chorobowa.Wynika to z tego że dziedzina ta obejmuje jedynie wąski obszar.Nietypowy stan umysłu w psychiatri jest typowym stanem umsyłu osoby wierzącej,która najczesciej zwiazana jest z z ruchem charyzmatycznym.(determinant)

Jak widać psychiatrię mozna wykorzystać jako racjonalny elemet do "pałkowania" religiantów.
No cóż:religia sprzyja róznym nietypowym stanom umsyłu

A czy atezim również sprzyja róznym nietypowym stanom umsyłu w którym brak komponentu "boskiego"?

Jak to może być:
Ateistyczne urojenia versus religijne urojenia.No bo jezeli religia sprzyja jednym, to brak religii sprzyja innym,nieprawdaż?