Wynika z tego, że Bóg dużo może a mało robi.

może i sie przebije mówiąc kolokwialnie ale my nie słuchamy, nie słyszymy, nie jesteśmy wrazliwi na Jego Głos, czy ja czy ktos inny biegnący obok.
Na szczęście sa przypadki ludzi, którzy usłyszeli, ale wtedy tez nikt nie widzi wtym interwencji Boga. Bóg daje nam narzędzia, ale my mamy swoje blizsze nam zabawki i sprawy, które nas bardziej pochłaniają niz On.
A przede wszystkim mamy Ducha SW I jEZUSA więc w porównaniu z czasami ST jesteśmy uprzywilejowani, bo Bóg w Osobie Jezusa zesłał nam MIlość, a więc żyjemy w totalnie INNEJ JAKOŚCI niż ludzie czasów Ezechiela itp

Gargamel!

greg(R)
Tak dla Twojej wiadomości mam dwie wspaniałe córki i nie odważyłbym się oceniać kogoś przez pryzmat dyskusji i to w dodatku na forum. Piszesz, że zastanawiasz się zanim coś wyślesz. Super ale czy czasami nie należałoby się także nad tym co czytasz? .

Elbrus
Na co Bóg ma czas a na co nie, to nie mi oceniać. Poza tym chodzi w tym wszystkim o coś innego, a mianowicie o to, że może (podkreślam może, bo skąd mam wiedzieć) dopuszcza pewne rzeczy abyśmy wyciagali wnioski z pewnych sytuacji. W końcu to On wie dlaczego tak się sprawy mają. Ja tylko wierze, że wie co robi.

Aha.
To teraz wyobraź sobie, ze twoja córeczka wsadza sobie rączkę w płomień palnika. I co - spokojnie dopuszczasz sytuację, że "akurat nie okażesz swej miłości" i nie zainterweniujesz, bo nie chcesz przerywać oglądania meczu - a dziecko w końcu będzie mieć jeszcze druga rączkę? Bo twój Bóg-który-jest-miłością tak właśnie robi. Ja nie domagam się okazywania miłości w postaci nieustannego wycałowywania ludzi, ale w sposób bardziej fundamentalny.

A może ty nawet ucieszysz się, jak twoja córka upali sobie rękę, bo to dla niej błogosławieństwo?


Dobra, nie chce mi się przepychać - zobaczmy do czego prowadzi twoja oryginalna logika w naszym przypadku.

Czyli Bóg jest miłosierny, lecz czasami udaje okrutnika, czy też jest okrutnikiem, który czasami udaje miłosiernego?


Robię ci chłopie przysługę! Sciągnę na siebie boski gniew - a co mi tam! - ale dostarczę ci mnóstwo błogosławieństwa! To co - tchórzysz, czy jednak przyjdziesz bo owe błogosławieństwa?

Soul rozumie Chodzi oczywiście o skutki. Nieraz (takiego słowa użyłem i jest tu kluczowe) zdarza się, że możemy przeobrazić złe skutki w coś dobrego. Najczęściej chyba jest tak, że dzieje się to poprzez zdobycie doświadczenia i, dzięki niemu, pomaganie potem innym, choćby radą.

Nigdy jednak nie można by założyć, że tak się stanie. Natomiast samo zło pozostaje zawsze złem. To oczywistość.


Wróćmy jednak do tematu.


Moim zdaniem wolność oznacza możliwość wyboru oraz doświadczania zła.

Hm... i to chyba tyle. Dlatego nie widzę sprzeczności.

Ależ oczywiście. Tylko możliwość nie oznacza konieczności. Czy Bóg (który ponoć zła ie czyni) nie jest wolny? Jeżeli jednak wszyscy ludzie wybierają zło (bo każdy grzeszy) - to ja bym się raczej dopatrywał błędów konstrukcyjnych...

Przecież nie ma absolutnej konieczności czynienia zła. Są ludzie, którzy nie czynią go prawie wcale. Bywa po prostu różnie. Dla mnie ta różnorodność wynika bezpośrednio z wolności.

Jest też kwestia, że działania Boga są zawsze najlepsze. Bóg jest wolny ale logicznie nie dało się dokonać lepszego stworzenia. Co by to było? Pełna wolność w kierunku dobra ale niepełna w kierunku zła? Czyli w sumie nie byłaby pełna. Samo dobro byłoby, gdyby Bóg nic nie stworzył. Ale to bez sensu.

To trochę tak, jakbyś wpuścił gościa na pole minowe, wiedział, ze zaraz na minę wlezie, i dziwił się, że przecież naprawdę nie musiał na nią wdepnąć.

Bóg nie ma ograniczeń: chciałby świat bez zła (w tym nas bez grzechu ale i z wolną wolą) - zrobiłby taki. Żeby choć tyko nieliczni grzeszyli - można by to uznać za rodzaj testu (choć pojawiłoby się pytanie - po co? Wszechwiedzący nie musi niczego testować). Ale grzeszą wszyscy - co oznacza poważna wadę konstrukcyjną!

No i na koniec wiele zła nie jest konsekwencją grzeszenia ludzi.


To by oznaczało, że albo nie jest wszechmocny i wszechwiedzący, ale mu nie zależy - czyli nie jest miłością... cbdu!

W ramach zgłębiania problemu sięgnąłem po ksiązkę"Dialogi o Bożym miłosierdziu" (ma imprimatur!). Generalnie dylemat obecności zła w świecie stworzonym przez MIłosiernego omijany jest szerokim łukiem, ale natknąłem się na takie kuriozalne zdanie dotyczące istnienia piekła:

Zjawiło się ono (piekło) wbrew woli Bożej (strona 35).

WBREW woli wszechmocnego?! Wygląda na to, ze także abp Ozorowski nie wierzy we wszechmoc boską!

Pewnie, że się nie ucieszę i na pewno Bóg nie cieszy się z naszych cierpień.



Wydaje mi się, że to nie jest tak jak myślisz, choć ja przecież też na ten temat wiem tyle co
i Ty . Staram się tylko czasami z innej perspektywy patrzeć na to wszystko. Może w skrócie opiszę jak ja to widzę:
Bóg nie zsyła na nas żadnej choroby i nie karze nas w ten sposób.
Błogosławieństwem są dla mnie moje cierpienia ale nie dla tego, że Bóg zsyła na mnie te cierpienia, a dlatego, że właśnie poprzez te cierpienia jestem bliżej Boga niż kiedy byłem zdrów jak ryba.
Bóg nie jest okrutnikiem, nie po to Jezus uzdrawia żeby uważać Go za okrutnika. Zapytasz pewnie czemu nie uzdrawia wszystkich? Podejrzewam, że dlatego iż brak nam wiary, własnie w to, że On może to uczynić.

Piekło to miejsce przygotowane diabłu i jego aniołom przez Boga(Mt 25, 41), tylko nie wiedzieć czemu mogą oni to piekło opuszczać, a np. dusza potępionego ateisty ponoć już nie, pomijając to, że niesprawiedliwie się tam znalazła.

Do piekła nie trafia się za wyznawany ateizm, ale za dokonane w życiu zło, niegodziwość.

Nawet jeżeli tak, to wypadałoby niegodziwcowi jasno i dosłownie przedstawić ofertę. Wtedy można by też mówić o wolnej woli, gościu by wiedział co i jak, i naprawdę miałby wolny wybór. Obecnie coś takiego nie istnieje, ludzie w kwestii wiary nie mają wolnej woli.

Ofertę mamy: 10 przykazań Bożych , dwa przykazania miłości. Bardziej dosłownie oferta nie może być przedstawiona.

Mi tę ofertę składają ludzie wierzący i księża, z żadnym Bogiem nie rozmawiałem, nic nie podpisywałem.