A dlaczego złoża geologiczne ewolują?
np. bursztyn, rudy itp

Chłopie weź szybko jakąś ksiązkę do biologii i poczytaj, bo skoro zadajesz takie pytania to o ewolucji nie wiesz nic, co jak widać nie przeszkadza Ci w aktywnym jej negowaniu.

Możesz też zerknąć tutaj:



I mówię poważnie, pierw przeczytaj ze zrozumieniem cały ten artykuł, a później wróć na forum i zadawaj pytania, które mają sens.

A ja tobie Bracie proponujochhttp://pl.wikipedia.org/wiki ... doznawstwo)wki Kreacjonizmu.

Czy odpowiedzielicie na te proste pytania?

http://pl.wikipedia.org/wiki/Kreacjonizm_(przyrodoznawstwo)

A ja Tobie Bracie propoonuję dawkę kreacjonizmu.

http://pl.wikipedia.org/wiki/Kreacjonizm_(przyrodoznawstwo)

Czy na moje pytania odpowiecie?

http://ewolucja.org
naprawdę niezła strona. Sporo miejsca jest tu także poświęcone na obalanie kreacjonistycznych bredni, polecam.

I przestan ośmieszać się takimy pytaniami z rodzaju "dlaczego szklanki nie ewolujują".

Na kreacjonizm nie ma dowodó, na ewolucję są.

i tutaj apel:

BRAK NIEZBITYCH DOWODÓW NA PEWNE ZAGADNIENIA EWOLUCJI NIE JEST DOWODEM ŚWIADCZĄCYCH O PRAWDZIWOŚCI KREACJONIZMU

po prostu nie jest

nauka tak nie działa, masz przykład. Są dwie teorie jedna mówi, że auta jeżdża za pomocą silników, druga, że pchają je krasnale i teraz taki krasnalicjonista mówi:

1. Mieszanka paliwa wlanego do baku nie odpowiada dokładnie na pytanie jaką moc ma silnik

2. Więc krasnale pchają samochód

To są konkretne pytania domagające się odpowiedzi.

Jak Chcecie ponownie je sformułuję.

Na początek jakie znamy najstarsze osady ludzkie?

ps.
słowo `brednie` nie jest argumentacją

Dlatego pisałem, że chętnie oddaję trochę pola sceptykom. Ty chcesz oddać całość. Trochę, czyli uważam, że wskazane jest zachowanie dystansu do własnych definicji, bo w przypadku pomyłki łatwiej jest ją zauważyć.



W takim razie ten przykład to pudło z mojej strony... ale przynajmniej mam okazję skorygować swoje wyobrażenia o Starożytnych.



Dzięki za domyślność, o to mi chodziło, chociaż mój przykład był słaby.



Ale jeśli przyjąć, że nawet

~X-->A jest przekonana

to w jaki sposób A może utracić wiarę? Nie jestem w stanie wyobrazić sobie mocniejszego powodu dla utraty wiary niż "~X". Oczywiście "~X" takiego, co do którego A nie miałby wątpliwości



A, to może się zgadzam

Uważam, że przekonanie (czy nawet mocniej: przeświadczenie) o istnieniu faktycznie nie jest warunkiem koniecznym wiary. Ale braku przekonania o istnieniu nie utożsamiałbym z przekonaniem o nieistnieniu, a tak rozumiem zapis ~X.
Czyli mogę wierzyć w krasnale, mimo że ogólnie za fakt przyjęte jest ich nieistnienie. Ja natomiast nie jestem przekonany do ich nieistnienia. Trudno mi wyobrazić sobie sytuację, w której byłbym osobiście przekonany o nieistnieniu krasnali i jednocześnie w nie wierzył...



W kwestiach szczegółowych (jak wniebowstąpienie) w bilansie zazwyczaj jako argument (z bardzo dużą wagą) występuje zdanie uznawanego przez bilansującego autorytetu.



Fakt ustąpienia czy nie choroby zasadniczo wpływałby na wiarę A, gdyby A o nim wiedział. Tymczasem dopóki A nie wie, że nastąpi ~X (nie wyzdrowieje), to wierzy, że jednak X (wyzdrowieje). I tak długo, jak A wierzy w X podejmuje trudy różnych terapii. Im słabsza wiara A w X, tym mniejsza gotowość do wyrzeczeń, a gdy nieuchronność rychłej śmierci stanie się dla A oczywista (czyli A oszacuje, że jej prawdopodobieństwo graniczy z pewnością), zamiast uciążliwej terapii będzie chciał pożegnać się z najbliższymi. Wówczas można chyba powiedzieć, że A stracił wiarę w X, bo przyjął za nieuchronne nastąpienie ~X.

Otóż ja sceptycyzmu tutaj nie dopuszczam. Sam fakt tworzenia definicji wyklucza sceptycyzm, bo staram się coś określić jasno, bez wątpliwości



Jeśli tak, to byłaby to już wiedza. Jeśli nie masz co do czegoś wątpliwości i oczywiście masz uzasadnienie swojego przekonania (bez uzasadnienia, to nadal wiara - muzułmanie chyba nie mają wątpliwości co do istnienia Allaha skoro się zabijają) to posiadasz wiedzę.

Także nie podpada ten przykład pod moją definicję - i bardzo dobrze, jak narazie się broni. Definicja dokładnie oddaje założenie, że wiara jest właśnie wtedy gdy nie ma dowodów.

Przykład

Jeśli jednak wierzę w istnienie krasnali i krasnale istniały (mimo, że nigdy ich nie widziałem, np. pod ziemią), a teraz wymarły, to czy to sprawia, że przestaje w nie wierzyć? Nie bo i tak nie miałem dowodów na ich istnienie

A dla rozmowy: Utrata wiary może być związana z przyjęciem innej ideologii, z kontaktami z ludźmi lub innymi przyczynami.



Nie ma to dużo wspólnego z definicją wiary, ale uważam, że jest to i tak wybór podświadomy. Przecież babcia się nie zastanawia: "Aha wydaje się to nieuzasadnione, to minus, ale jednak ustalił to Kościół, więc powinnam w to uwierzyć, ponieważ konsekwencją mojej wiary byłoby również odrzucenie innych dogmatów etc.." Nie, babcia to uznaje podświadomie



Dokładnie



Tutaj masz rację i w rzeczy samej jest to najsłabsze ogniwo mojej definicji.

Może wystarczy dopisać, że X jest zjawiskiem pozytywnym?

Ja to widzę podobnie jak w przypadku pomiaru: staram się zmierzyć jak najdokładniej, ale zdaję sobie sprawę, że dysponuję przyrządami z ograniczoną dokładnością, o zasadzie nieoznaczoności nie wspominając.



Zależy, czy jesteś przekonany do dowodów na wymarcie krasnali. Według mnie trudno jest jednocześnie wierzyć w krasnale (X) i być przekonanym, że one wymarły (~X).



Generalnie jednak wszystkie te przyczyny prowadzą do tego, iż A traci przekonanie o X na rzecz przekonania o ~X.



To znaczy? Przecież X jest tu chyba zjawiskiem pozytywnym (istnienie krasnali).

PS. Odpowiedziałem już sporo wcześniej, ale widzę że tamtego posta gdzieś wcięło... Pewnie zamiast wysłać zakończyłem na "podglądzie"

Nie wiem czy tutaj zasada nieoznaczoności obowiązuje

Tworzenie definicji nie zakłada ułomności przyrządów. Tak jakbyś napisał, że definicja atomu jest zła, bo akurat Ty nie masz mikroskopu elektronowego.

SweetChild błagam...



Sweet nie pisałem o przekonaniu, że wymarły. Naprawdę nie chce mi się tłumaczyć jak małemu dziecku. Mogę jeszcze raz napisać moja definicję, mogę jeszcze raz ją rozwinąć, mogę podać jeszcze kilka przykładów, ale ile można? Obalić definicję możesz w jeden sposób: podać mi przykład w którym wiara występuje, a do którego definicji zastosować sie nie da.



No dobrze, ale właśnie do tego dąże, że dlatego mówimy o wierze, że fakt występowania X nie ma bezpośredniej przyczyna na Twoje przekonanie.



Sweet nie nadążam. Ceche pozytywną określiłem, aby nie mówić o wierze w nieistnienie. Przypominam definicję:

Osoba A jest przekonana o zjawisku pozytywnym X i zachodzą następujące warunki

1. ~(X-->A jest przekonana)
2. ~X-->A jest przekonana

I tłumaczę punkty:

1. Nie prawda, że osoba A jest przekonana o X dlatego, że X istnieje. (Co odwołuje się do faktu, że rzeczywiste istnienie nie implikuje przekonań, gdyż jest to wiara, a nie wiedza oparta na dowodach)
2. Jeżeli X nie zachodzi, to osoba A jest i tak o tym przekonana. (podobnie jak punkt wyżej - rzeczywiste występowanie zjawiska nie ma wpływu na wiarę)

I daje przykład:

X - istnienie krasnali (pozytywna cecha)
A - Epikuros

Epikuros więc wierzy w istnienie krasnali jeśli:

1. Nie jest prawdą, że fakt istnienia krasnali powoduje to, że Epikuros w nie wierzy (bo przecież ich nigdy nie widział)
2. Jeżeli krasnale nie istnieją to Epikuros i tak w nie wierzy (bo nie istnieją, a wierzy)

Naprawdę było to moje ostatnie wytłumaczenie. Proszę jeśli uważasz, ze definicja jest zła zastasuj taką metodę jaką się stosuje w takich sytuacjach: podaj przykład, który mówi o wierze, a którego nie obejmuje moja definicja.

Tu to znaczy gdzie? W przypadku pomiaru temperatury obowiązuje, w przypadku definicji nie.



Nie o to chodziło. Tworzenie definicji nie zakłada, ale powinno uwzględniać ułomność "podmiotu" ją tworzącego, czyli człowieka.



1. Problem polega na tym, że nie bardzo wiem, co rozumiesz jako "fakt istnienia". Istnienie potwierdzone naukowo? Bo z tego, że Epikuros widział krasnale nie wynika ich istnienie.
Zgadzam się natomiast, że naukowe potwierdzenie istnienia krasnali nie jest warunkiem koniecznym dla wiary Epikurosa, ale to wręcz oczywista oczywistość.

2. Tu znowu problem polega na Twoim twardym "nie istnieją". Jak mam to rozumieć? Jako "nie ma naukowych dowodów na ich istnienie"? A skoro nie udowadniamy nieistnienia, to na jakiej podstawie wygłaszasz tak kategoryczne stwierdzenia?



Nie czuj się zobowiązany do tłumaczenia, jako i ja nie czuję się zobowiązany do odpisywania na wszystkie posty Niestety, przykładu nie mogę podać, bo pojęcia podstawowe (w szczególności takie jak "fakt istnienia" czy "bo nie istnieją, a wierzy") są dla mnie niejasne.