Do tej pory się nie określiłam, zatem pozwolę sobie wkleić post z innego wątku, w którym ktoś zarzucił mi, że jestem protestantką .
" Ja wyznaję anarchizm chrześcijański i żadnego prawa ludzkiego ani narzuconych ludzkich autorytetów mi nie potrzeba. To jest związane z wysokim poczuciem własnej wartości, a nie z poczuciem bezkarności jak w przypadku wypaczonego chrześcijaństwa. Całe moje życie teraz gdy odeszłam od Kościoła ( nawet to pisanie na forum ) jest modlitwą i rozmową z Bogiem, bo wiem, że to On mną kieruje. To On mi dał taki, a nie inny rozum. Jeśli to rozumiem, to rozumiem tez, że innym dał inny rozum, ale dlatego aby ludzie mogli się wzajemnie doskonalić. Dlatego ani nie nawracam ani nikogo nie potępiam. Raczej współpracuję z każdym, bo rywalizacja jest złem. W życiu nie ma konfliktów o sumie zerowej, gdzie przegrana jednych jest wygraną drugich. W życiu są tylko konflikty motywów mieszanych, ze względu na różne postrzeganie tych samych spraw, a negocjacje są krokiem do zrozumienia innych ale tylko poprzez rozumienie siebie..."

Pozdrawiam.

PS. Moderator może ten mój post skrócić jeśli ma taką wizję

Ja zaznaczyłam że jestem katolikiem. zostałam ochrzczona, może z wychowaniem w wierze bylo średnio, ale jak najbardziej uważam się za katoliczke. cieszę się ze wyznaję wiarę jaką wyznaję i z radością stwierdzam że ostatnio moja wiara sie pogłębia

jestem czymś pośrodku wyznania katolickiego i prawosławnego

Katolik, pełne posłuszeństwo Benedyktowi XVI i magisterium Kościoła.

Czemu więc? Czemu nie "i"?

Jestem człowiekiem myślącym i nie wierzę. Religia jest śmieszna, irracjonalna, nielogiczna, sprzeczna z nauką i logiką, a historia i współczesna rzeczywistość dowodzą, że do tego niebezpieczna. Że już nie wspomnę o tym, że nic tak nie odstrasza od religii, jak jej argumentowanie przez co niektórych wierzących.

P.S. Nie obrażam niczyich uczuć religijnych, ponieważ same "uczucia religijne" to również co najwyżej śmieszne pojęcie, sztuczne obrazanie się, czego z kolei najlepszy dowodem jest bezkonkurencyjny Islam i jego obsesja na punkcie Mahometa.

To tyle jeśli chodzi o ogół moich poglądów na ten temat.

Jestem człowiekiem myślącym więc wierzę. Ateizm jest irracjonalny gdyż wymaga podważania wydarzeń historytcznych , jest nielogiczny gdyż ateista domaga się dowodów na istnienie Boga, nie mając nawet dowodów na własne pochodzenie. Jest sprzeczny z nauką bo zkłada, że wszystko da się wyjaśnić naukowo, podczas gdy sama nauka nie umie wyjaśnić wielu rzeczy. No i przede wszystkim ateizm wymaga bezpodstawnej wiary w to że wszystko wzieło się samo z niczego. To i wlele innych rzeczy wyklucza mnie automatycznie z ateistów.

Jestem człowiekiem myślącym więc nie wierzę. Wiara jest irracjonalna gdyż wymaga podważania wydarzeń historytcznych , jest nielogiczna gdyż wierzacy nie domaga się dowodów na istnienie Boga, mając dowodów na własne pochodzenie. Jest sprzeczna z nauką bo nie zkłada, że wszystko da się wyjaśnić naukowo, choc sama nauka nie umie wyjaśnić jeszcze wielu rzeczy. No i przede wszystkim wiara wymaga bezpodstawnej wiary w to że Bog wział się sam z niczego. To i wlele innych rzeczy wyklucza mnie automatycznie z wierzacych.

Jakie wydarzenia historyczne podważa wiara?

Jakie wydarzenia historyczne podważa brak wiary?

Po co to ciągniecie. I tak nikt nikogo nie przekona. Nie da się.

Chociażby związane z Jezusem . Równie dobrze można by nie wierzyć w dokonania Kolumba .Ateista traktuje historię wybiórczo.

Aha, jeżeli dalej sądzisz, że zmartwychwstanie Jezusa jest historycznym faktem, to ja już pytań więcej nie mam

Wszyscy Katolicy w to wierzą.

HeY!
witam!
ja to chyba jestem deistą.
wierzę że istnieje jakaś kosmiczna inteligencja, ale wg. mnie niebo jest puste a za grobem nic nie ma.

Seweryn, radzę Ci przemyśleć swój światopogląd, bo bardzo kuleje. Masz bardzo proste spojrzenie na świat, za bardzo sobie upraszczasz(modyfikujesz) świat. Oczywiście, że katolicy wierzą w zmartwychwstanie Jezusa, ale nigdzie nie jest to zatwierdzone przez wiarygodnych świadków( tzn. domyślam się, że tak jest, bo jakby tak było, to by każdy wierzył tzn. wiedział, a nie wierzył).