Kozioł
to maja byc dowody? Jakis ksiadz (Cholewa chyba) najpierw powoluje sie na jakiegos naukoca (podajac tylko nazwisko) a potem SAM dochodzi do wniosku, ze wiara daje szcescie. Potem na ten artykul ktos sie powola i tak dalej.
Ludzie majacy w tym interes, zadnych wynikow badan, loscielne zrodla.
Ja sie postaram poszukac tego o zniesieniu ochronnej roli religii w spoleczenstwach nieereligijnych. Ale duzo tego wiem z ksiazek. Nie interesuja mnie nauki spoleczne, czytam teraz z musu. Tak jest, ze na egzamin trzeba cos z tego znac. Jakies "zdrowie dzieci szkolnych" "rola kobiet w spoleczenstwie" czy wlasnie religia.

tutaj masz troche o negatywnej roli religii
http://www.spirit-health.org/resources_detail.asp?q=12

poszukkaj tez nerwica eklezjogenna

http://www.psychologytoday.com/blog/dea ... our-health
nie chce mi sie dalej szukac. Ty chyba szukasz w sieci tylko tego, co potwierdza wiare.
Pozytywny wplyw wiary to tylko pozytywny wplyw zycia spolecznego. W spoleczenstwie religijnym osoby nieiwerzace sa wyrzucone poza nawias. W Skandynawii tak nie jest, religia nie wplywa na dlugosc zycia.
A co do zycia seksualnego - sa zadowoleni, bo nie maja porownania. Na podstawie wlasnych doswiadczen powiem, ze dopiero seks pozamalzenski dal mi satysfakcje. Mowiac trywialnie, maz sie nie musi starac, bo seks ma zapewniony. Kochanek wie, ze jak nie bede zadowolona, drugiego razu nie bedzie. Co dziala i w druga strone.
Zreszta znam duzo osob, ktore potwierdzaja. Siostra nie wziela slubu, bo stwierdzili ze najlepsza jest sytuacja, kiedy sa ze soba razem z przekonania, nie z musu. Obie strony musza byc w porzadku, bo inaczej zwiazek sie rozpadnie. Sa razem przeszlo dwadziescia lat, a wiekszosc sakramentalnych zwiazkow w rodzinie z tego okresu sie rozpadla. Np, kuzynka rozwiodla sie krotko po slubie, przyczyna problemy z seksem .Co wyszlo juz w noc poslubna - oboje prawiczki.

Jeśli chodzi o sprawy sexu to chyba najważniejsze by umieć na ten temat rozmawiać z parterem i uświadomić jedno drugiego co sprawia nam przyjemność. Wszystko kwestia zaufania, miłości i bliskości w związku. Bez względu czy jest to związek partnerski czy małżeństwo. Jeżeli jest miłość i oddanie to wszystko się przezwycięży a i sex staje się super. Wszystko jest do ogarnięcia jeśli się chce

Bardzo razi mie slowo "sex" w polskim tekscie. Piszac po polsku staram sie stosowac pisownie polska. To nie ma byc uszczypliwosc, po prostu mam dosc anglicyzmow. Jak pisanie "Thor" zamiast "Tor".
No chyba, ze w polskiej pisowni juz sie te nazwy przyjely, nie jestem na bierzaco.

Może być uprawianie miłości, stosunek płciowy bądź kochanie się. Zawsze możemy napisać seks zamiast sex

Wlasnie o to chodzi - po polsku "seks".

Ok niech będzie seks

Oczywiście masz rację, a widoczne efekty mozna dostrzec u Buddystów chocby.
Niemniej nie mowa o Buddystach a chrzescijanach własnie - a sprawiaja oni zgoła odmienne wrazenie.

Porównywać buddyzm z chrześcijaństwem to tak jakby porównywać np. kolor i melodię. Rzeczy nieporównywalne.
Stale podkreślam, że definicja religii to taki wielki worek, w którym mieszczą się rzeczy zupełnie nieporównywalne.
W tym przypadku - jak porównać chrześcijaństwo jako wspólnotę wiary i życia w Chrystusie, od systemu filozoficzno-etycznego (w istocie ateistycznego), jakim jest buddyzm?
W tym przypadku także źródło poczucia szczęścia może być nieporównywalne.

Oczywiście, że są to rzeczy nieporównywalne. Chcąc opisać owoce Buddyzmu mozna posłużyć sie cytatem "Owocem zaś ducha jest: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, opanowanie." - pasuje idealnie.

Chrześcijanie sprawiaja zgoła odmienne wrażenie.

To inne wrażenie może robią systemy polityczne, w których chrześcijanom przyszło żyć: Olbrzymie osiągnięcia i olbrzymie powikłania!
A buddyzm - jaki? cejloński, indochiński, chiński, japoński?
Historie także nie z tej ziemi...

Jak dla mnie religie są bardzo do siebie podobne, czytając nauki buddyjskie i nauki Jezusa widzę bardzo dużo podobieństwa, uważam, że buddyzm ze swoimi praktykami i prosto napisanymi naukami może być wprowadzeniem do chrześcijaństwa, które jest nieco trudniejsze do zrozumienia (mam tu na myśli głównie Biblie).

Cztery Szlachetne Prawdy
http://pl.wikipedia.org/wiki/Cztery_Szlachetne_Prawdy

Ośmioraka Ścieżka
http://pl.wikipedia.org/wiki/O%C5%9Bmio ... ie%C5%BCka

Rzecz w tym, że istotą naszej religii nie stanowią wskazania etyczno-moralne, tylko Chrystus i jego zbawienie, jedyne dla całej ludzkości.
W buddyźmie nie ma wiary w Boga, nie ma Chrystusa i nie ma zbawienia!

A czy Chrystus nie dawał wskazówek etyczno-moralnych, które do tego zbawienia mają prowadzić?
Z tego co mi wiadomo to sama wiara w Chrystusa bez wprowadzania jej w życie, bez uczynków raczej nie pomoże w zabawieniu.

Ale ekstremiści buddyjscy nie przejmują się tym i masakrują muzułmanów i chrześcijan. Np.

Cały tekst: http://wyborcza.pl/1,75477,13738104,W_Birmie_buddyjscy_ekstremisci_ruszyli_na_wojne_z.html#ixzz2myHZvb4v

Do chrześcijaństwa nie trzeba jakiegoś dziwnego "wprowadzania" poprzez religie wschodu. Buddyzm i chrześcijaństwo to naprawdę nie to samo.
Podobne mogą być ewentualnie niektóre normy etyczne.

Powtarzam, co napisałem. Wskazówki etyczno-moralne nie są istotą chrześcijaństwa.
"Zbawienie jest a wiary w Jerzusa-Zbawiciela". Zbawia nas Osoba Chrystusa i jego darmowa łaska, a nie nasze czyny moralne. One są tylko tylko przejawem współpracy czlowieka z łaską zbawienia.