Tez tak uwazam. Caly czas smieszne argumenty typu:
- skoro uwazam, ze jestem sloniem to jestem,
- bo kosciol lub ksiadz to ... . Zawsze sie zastanawialem co to niby ma oznaczac? Logika domagala
by sie wskazania kontrprzykladu jako grupy ktora ma wylacznosc na prawde, dobre postepowanie itd
- zastepowanie sily argumentow argumentem sily np nieomylnosc papieza wyrazona np przez
Augustyna z jego "Roma locuta ... ". Pomijajac sens "tu es Petrus". I inne dogmaty odkryte w XIX
czy XX wieku.
Az sie chce spiewac:
O Panie Boże, dzięki Ci,
Żeś mi Kościoła otwarł drzwi.

biskup Robaczek2

A gdzie ja mówiłam o pierwszych wzmiankach herezji?
Ech... szkoda czasu, na prawdę szkoda i nie chce mi się klepać w klawiaturę. Poczytaj sobie tu: http://www.mbnp.religia.net/maryja-w-ko ... arozytnym/ dlaczego nie ogłoszono dogmatu w starożytności.

Ech... Bóg w Trójcy Jedyny to trzy osoby Boskie równe sobie. Herezje, o których mówisz temu zaprzeczały.

Oj, widzę, że brały, ale co brały – chyba zapytam JednegoPosta.

Grupy, która przyznała sobie wyłączność na prawdę, dobre postępowanie itd. Jeśli nie mam racji, to niech mnie biskup przeklnie i wyklnie, żebym się więcej nie odezwał na forum wiara. Jeśli tego nie uczyni, to cóż – grup takich jest i było w historii wiele, ale miały gorsze dojścia do władzy państwowej, czyli świeckiej.

A teraz zagwozdka: są ludzie, którzy porządkują sobie świat podług wypełniania obowiązków i wzajemnych powinności, kategorie prawdy i dobra spychając na plan dalszy. Oni też tworzą grupy. I żeby to byli jacyś Murzyni, co się zjadają nawzajem – ale to jest np. druga gospodarka tej planety. Ba; to jest również najstarsza cywilizacja świata, której nawet komunizm nie dał rady, ale został przez nią zasymilowany w dobie kolejnego jej upadku, z którego ona właśnie się dźwiga. A jak się już podźwignie, będzie kłopot dla świata.

Wszystkie heretyckie to i po co o nich mówić?

To o co poszło że się Kościół na wschodni i zachodni podzielił skoro oczywistością jest że 3osoby są sobie równe?



Protestanci to też heretycy ,ale jakoś im miana chrześcijan się nie odbiera , ale nietrynitarne odłamy chrześcijaństwa na miano chrześcijan nie zasługują... nie dziwię się że w odwecie piszą że to trynitarne nie są prawdziwie chrześcijańskie - i po lekturze ich popieram bo jakoś kontrargumentów nikt nie podał - przypominam o propozycji rozejmu.

Powiedzieli arianie o trynitarianach.

Jaki klopot? Wczesniej im zaniesiemy swiatlo.
Albo oni nam bo tych "wzajemnych powinnosci" to jako zywo oznacza "milujcie sie tak jak Ja was" wlasnie spychajac kategorie prawdy i dobra na pierwszy plan.

Nie zaniesiecie. A jeśli jednak wam się uda, to dostaniecie taką plagę samobójstw, że proszę siadać. W tamtej kulturze spowiedź i pokuta nie przynoszą ulgi. Wręcz przeciwnie, pogarszają sprawę, bo panuje tam odwieczna zasada, że to co ukryte, nie plami dobrego imienia – nie tylko swojego, ale też grupy, do jakiej się należy – więc ujawnienie "grzechów" dodatkowo uderza w człowieka, pompując jego wstyd aż do poziomu samodestrukcji.

Zresztą, ciekawa sprawa, tak nawiązując do tytułu wątku: nigdy jakoś nie rozumiałem, o co chodzi w tej całej spowiedzi, i wyszło mi w końcu, że chodzi o obarczanie się winą, której się ni cholery nie czuje – ale Jezus tak każe, albo do sacrum człowieka nie dopuści. Chyba to jest powód główny, dla którego nie jestem chrześcijaninem.

Pojęcia nie mam, skąd mi się to wzięło, no bo kurczę – ile można wyciągnąć z paru bajek orientalnych i obdarzania zabawek tożsamością i charakterem, czyli hodowania duchów? Nie nazwałbym siebie mieszańcem kulturowym, a co i rusz mi wychodzi, że siedzi we mnie (teraz to już dosyć głęboko) jakiś kawałek Japończyka.

A kto powiedział, że prawosławie nie uznaje równości Osób Boskich? A o co poszlo? Google nie boli, zwłaszcza, że wierzysz w co chcesz i komu chcesz:

Twoja wola, skoro wybierasz sobie lektury byle przeciwne katolikom. Bo jak inaczej zrozumieć powyższe, skoro uznałaś, że prawosławie nie uznaje równości Osób Boskich? Na jakiej podstawie? Bo doszło do podziału?

Czyżbyś utrzymywała, że -- baczność! -- Kościół wcale nie ma obowiązku reagować na szerzące się herezje i wskazywać wiernym, jaka jest niewzruszona prawda, ogłaszając ją, właśnie jako dogmat? W takim razie w ogóle nie sposób odróżnić, które z poglądów, których jeszcze nie ogłoszono jako dogmatów, ale kiedyś być zostaną ogłoszone orzeczenia w ich sprawie, są takimi prawdami, a które są herezjami, na które Kościół nie zareagował potępieniem.

No i straciłem czas, czytając. Kupa literek, z których wynika, że
a) "Już pobieżna lektura Nowego Testamentu pozwala przekonać się, że poświęcono w nim niewiele miejsca Maryi [...] W listach apostolskich i Apokalipsie nie znajdziemy nawet Jej imienia" -- innymi słowy, w tym okresie przywiązywano niewielką wagę do samej osoby, więc co dopiero gadać o jej rzekomym wniebowzięciu
b) "Starożytni chrześcijanie mieliby trudności ze zrozumieniem takiej nauki Bożej, jaka jest dziś głoszona; oni musieli do niej dorosnąć i ona wraz z nimi wzrastała przez wieki [...] Kościół sam stopniowo odkrywał postać Maryi i pokazywał Ją ludziom" -- innymi słowy: im dłużej w Kościele się nad postacią Marii zastanawiano i myślano, ty więcej na jej temat wymyślano.
c) " A jak sprawa ta przedstawia się w najstarszych świadectwach Kościoła? W pismach Ojców apostolskich, a więc pisarzy żyjących na przełomie I i II wieku, mamy zaledwie kilka zdań o Maryi, u apologetów – pisarzy żyjących w drugiej połowie II wieku – kilkanaście stron, a u św. Cypriana († 258), wielkiego biskupa Kartaginy, nieliczne wzmianki" -- zauważmy, że dotarliśmy do III wieku, a nadal o Marii niewiele, a o jej wniebowzięciu zgoła nic.
d) "Nie było też świąt maryjnych." -- wiele to mówi
e) "Kiedy jednak trzeba obchodzić święto Maryi, skoro nie wiadomo, kiedy i gdzie umarła Maryja i czy w ogóle umarła? " -- taka ważna była Maria "od początku chrześcijaństwa", że nawet nikt nie zauważył, gdzie i kiedy zmarła.
f) "Te pytania pojawiły się jednak prawdopodobnie dopiero w III wieku, a na pewno w wieku IV. " -- innymi słowy: wcześniej nawet nie zastanawiano się, co się działo z Marią po wydarzeniach opisanych w ewangeliach. A ponoć dogmat o wniebowzięciu to prawda wiary wyznawana od początku chrześcijaństwa.
g) "Nie znano też modlitw maryjnych." -- bo i po co? Skoro nikt się nią aż tak nie interesował, żeby się do niej modlić.
h) "Dla mariologa V wiek to wiek Soboru Efeskiego tak kluczowego dla historii mariologii. Po sporach dotyczących Trójcy Przenajświętszej (Bóstwo Chrystusa i Ducha Świętego) przyszedł czas na zajęcie się postacią Chrystusa (stosunek Bóstwa i człowieczeństwa w Chrystusie), a to z kolei doprowadziło do baczniejszego przyjrzenia się postaci Maryi. „Wybuch” kultu maryjnego po tym soborze był wynikiem wolnego dojrzewania zarówno teologii maryjnej, jak i pobożności, która – dodajmy -niejednokrotnie wyprzedzała refleksję teologiczną i pobudzała ją" -- innymi słowy: od piątego wieku wierni zaczęli intensywnie czcić Marię i na ten ludowy, pobożny kult reagowała teologia.

Na koniec creme de la creme:

i) "Pierwsze wzmianki [o wniebowzięciu] w znanych nam tekstach pochodzą z IV wieku. Pojawiają się wtedy dwie sprzeczne opinie, co więcej, pochodzące z tego samego kręgu kulturalnego: św. Epifaniusz z Salaminy († 403), pochodzący z Palestyny, stwierdza wyraźnie, że o kresie Maryi nic nie wiadomo, natomiast Tymoteusz, kapłan jerozolimski, pisze o wniebowzięciu: wprawdzie dość niejasno, ale trudno tekst ten inaczej zinterpretować. Z V wieku mamy dość niejasne świadectwo Hezychiusza, kapłana jerozolimskiego, natomiast od VI wieku spotykamy już regularne Świadectwa o wniebowzięciu."

Zaiste, wniebowzięcie Marii "od początku chrześcijaństwa" było prawdą wiary, w którą wierzyli wszyscy chrześcijanie. Tylko że wcale nie. Małgosia nie tylko opowiada brednie, ale w ich obronie powołuje się następnie na tekst, którego najwyraźniej nie przeczytała.

Dodatek dla tych, co doczytali do tego miejsca:
j) "Jak widzimy, nie ma ciągłej tradycji w sprawie wniebowzięcia Maryi. Jak więc wierni doszli do tej prawdy, tak powszechnie głoszonej w VI wieku? Jak się wydaje, powstała ona na podstawie wmyślenia się w podstawowe prawdy o Maryi, z rozważań Jej macierzyństwa – jest bowiem rzeczą niemożliwą, by ciało, w którym się począł Bóg, mogło ulec rozkładowi"

Chrześcijaństwo to wiara w Boga. U nietrynitarian Chrystus nie jest Bogiem. Dlaczego więc nazywają się chrześcijanami, czyli wyznawcami Chrystusa-nie-Boga, skoro Bogiem jest ktoś inny i to jemu winno się oddawać cześć?

Jasne, że zaprzeczały, o tym właśnie mówię. Bo tymczasem niejaka Małgosia wciskała propagandowe bajki, że ludzie, którzy uznawali bóstwo Jezusa oraz chrzest w imię Ojca, Syna i Ducha w sposób oczywisty i konieczny byli wyznawcami trynitarianizmu.

Nietrynitarianie również wierzą w Boga, czyżbyś nie wiedział? Owszem, u nich Chrystus nie jest Bogiem. I co z tego? U buddystów Budda nie jest Bogiem. A powiem ci nawet w tajemnicy, że w luteranizmie Luter nie jest Bogiem.

Dlatego, że są wyznawcami wiary, że Jezus był Chrystusem, czyli Mesjaszem, drogi Szer-loku. Nazwa "chrześcijanie" nie oznacza wcale "wierzący, że Chrystus jest Bogiem", nie ma w niej nic o Bogu.

Noż ile razy to można tłumaczyć?!? Czy wszyscy trynitarianie są tacy niekumaci?

A od kogo pochodzi Duch Święty? Skoro od pozostałych elementów Trójcy do jak mogą być sobie równi i tożsami?
Poczytaj sobie dokładnie o co poszło z podziałem na zachód i wschód, z tego wynika że sprawa jednak oczywista nie była... :

( jak dysponujesz źródłami mówiącymi że tak nie było to chętnie się zapoznam, nie raz już na tym forum przyznawałam się do pomyłki)

Im dużej o tym czytam tym bardziej cieszę się że moje stanowisko w sprawie wiary jest jakiej jest - aczkolwiek dalej nie widzę powodów dla których chrześcijańskie wyznania nietrynitarne miałby nie być chrześcijańskie - na stronce antytrynitarian ładnie to przedstawiono, podparto cytatami - może daj mi linki do przekonujących kontragrumentów - przynajmniej przekonujących dla Ciebie - chętnie się zapoznam.
Bronie wyznań nietrynitarnych głównie dlatego że nie mają tu obrońcy, gdybym była na forum antytrynitarian i nie było by żadnego trynitarianina pewnie też bym broniła opcji że wyznawcy Trójcy są chrześcijanami - generalnie jako ateistka jestem względnie bezstronna - mogę swobodnie bronić lub oskarżać dowolne religie i wyznania, bo z żadnym nie jestem związana, w każdym dostrzegam pewne plusy ale i wady. Nie jestem i nie byłam wrogiem katolików ani wyznawców jakiejkolwiek religii, po prostu tak wyszło że w sprawie definicji chrześcijaństwa zgadzam się z tymi które podają encyklopedie i słowniki, taką która obejmuje wszystkich wyznawców Chrystusa nie zależnie od tego jak interpretują przekazy o nim - tak , dla mnie gnostycy to też chrześcijanie... I kolo z USA obnoszący się z Jezus moim królem , który o Duchu Świętym nawet nie słyszał to też chrześcijanin... Pierwszych wyznawców Jezusa zaliczam do chrześcijan nie zależnie od tego czy wpadli na pomysł z Trójcą czy też nie, czy uważali Jezusa za tożsamego z Bogiem, czy też 'tylko' za Mesjasza i Syna Boga...
Tak samo jak wszystkich wyznawców Buddy nazywam buddystami niezależnie od tego co myślą o sobie wzajemnie różne odłamy- a też nie koniecznie dobrze o sobie myślą;)

Aha i powtarzam - można wierzyć że Jezus=Bóg i nie wierzyć w Trójcę i nigdzie w Biblii z tego co mi wiadomo nie ma nawet wzmianki o Trójcy