Jak pisałem, sens naukowy i nienaukowy badania różni się tylko tym, ze w tym drugim nie mamy takiej systematyczności, organizacji i uporządkowania. Reszta bez zmian: jak popełnisz błąd tzw bias (a do tego prowadzi angażowanie się emocjonalne ), to będzie wynik błedny, czy to badanie na potrzeby własne czy naukowe.

Jaki wynik? Czy oczekujesz, że np. Twoje poznanie żony/partnerki ma dać jakiś wynik, który ocenisz jako błędny lub trafny?

Rozumiem, ze skro uruchamiasz proces poznawczy, to ma od doprowadzić do odpowiedzi na jakieś pytanie. Więc wynik będzie tym lepszy, im owa odpowiedź będzie bliższa prawdy.

Dla słabego, biednego człowieka idea piekła jest odrażająca. Ale idea wiecznego niebytu po śmierci też jest odrażająca!



Taki ponury i smutny pogląd też jest bezsensowny! Zarówno malteizm, jak ateizm wyglądają dla mnie na "czczenie" hovah - bożka udręki i zniszczenia...

A ja jestem hedonofilem i nie wierzę w wieczny niebyt po zaistnieniu istoty czującej. Ateizm jest "nihilofilny" i bezsensowny! Nie życzę nikomu, żeby Stwórca wymierzył komukolwiek sprawiedliwość! I tak ja, stworzenie, wobec Najwyższego jestem zerem i będę nim w nieskończoność.

Pewien krytyk idei wiecznych mąk (która wielu odpycha od Kościoła) napisał:



Przyjemność (szczęście) jest jednym z owoców miłości. Ateistyczne obrócenie się w niebyt byłoby przejawem nietrwałości, zwycięstwa zniszczenia i całkowitego bezsensu, nieopisanej głupoty... Dla mojej natury zarówno cierpienie, jak i niszczenie są złem, czymś, czego nie powinno być, skutkami grzechów.

Idea piekła jest odrażająca,coś takiego może wymyśleć tylko psychopata i to zdegenerowany.Idea wiecznego niebytu, to przy tym błogie ukojenie,przepojone radością

Cóż tam "idea"...

O wiele gorszy jest desygnat piekła

Nie można się nie zgodzić. Trudno sobie przecież wyobrazić, żeby istota wszechmogąca, która każe nazywać siebie miłością, mogła godzić się na wieczne istnienie bezgranicznego cierpienia. No chyba, że nie jest do końca tym, za kogo chciałaby uchodzić .

piekło jest brakiem dobra, brakiem Boga.
jak możecie wiec sugerować, ze On je wymyślił ?
piekło to jest stan, w którym przebywa szatan, bo odwrócił się od miłości.
to nie Bóg wymyślił piekło i to nie On wymyślił bunt szatana i jego ostateczny los.
..to tak jakby obwiniać słońce, ze w nocy jest ciemno.

I niech sobie siedzi.Po co gnębić przecież niedoskonałe istoty, podlegające szeptom doskonałego zła

A czyj to był pomysł, że bez Boga ludzie będą cierpieć niewysłowione katusze? Samo się to wymyśliło? Przecież konsekwencją takiego stanu rzeczy mógłby być równie dobrze, jedynie brak odczuwania rozkoszy jaką daje obcowanie z Bogiem. Ale nie - jest cierpienie i to w wersji hard. Kto za to odpowiada?

Może to straszenie piekłem, to tylko taki środek wychowawczy. Dla postrachu. Skoro 1/3 aniołów (bądź co bądź istot doskonalszych niż ludzie) wybrała piekło, to pewnie nie jest tam tak źle...

@ Asparagus

A może niektórzy po prostu wyciągają jakieś statystyki z nosa. Nie ma to jak wymyślić sobie, ile aniołów jest w piekle.

Mam dwie hipotezy:

1. w piekle jest tak samo jak na Ziemi, tylko bardziej, co może być denerwujące, jeśli zaznało się Chwały Bożej - no bo powiedzcie, ale tak szczerze: przemówił do kogoś z was Pan Bóg? jest na sali jakiś mistyk? wierzymy w Pana lub nie, rozmawiamy z Nim w modlitwie lub nie, ale to wszystko odbywa się - bądźmy uczciwi - w sferze wyobrażeń; nagim faktem pozostaje zaś Silentium Domini;

2. Szatan i jego podwładni robią sobie z ludzi niezłe jaja dostosowując swoje wypowiedzi via opętani do oficjalnej linii Nieba; naprawdę zaś urządzili sobie coś fajnego, co nam może się bardziej spodobać niż haj wieczysty... tfu, pardon, Chwała Pańska - a to dlatego, że Szatan od początku świata zmuszony jest włóczyć się po Ziemi i śmiem twierdzić, że w związku z tym zna ludzi lepiej niż Pan Bóg, który z wysokości Swojego tronu jakoś nie może dojść do ładu ze stworzeniem. Jest taki dowcip, który wszyscy znają...

Lurker, lubisz humorystyczny ton i jest to dobre..
ale tam gdzie jest bardzo duże cierpienie, niestety traci się humor.
Nie życzę ci takiego doświadczenia, ale tylko podpowiadam.
Nie należy bagatelizować za pomocą żartów i żarcików spraw poważnych,
związanych ze śmiercią czy losem nieśmiertelnej duszy.
------------
Tu na forum ludzie często piszą o jakiś odkryciach naukowych,
o zasadach naukowych..które to podobno są tak ważne, do zrozumienia wszystkiego..
Czemu czesto ci sami ludzie wypisuja rzeczy o Bogu,
które są w tak wielkim stopniu nie logiczne i pozbawione jakiejkolwiek rozumowej podstawy?

łopatologiczny przykład:
jak ktoś odwraca się lub odchodzi od źródła światła, to ma mniej światła, czy tak?
a gdy ktoś odwraca się od Boga (źródła życia) to ma mniej życia w sobie, czy tak? chyba jest to logiczne.
a tutaj powyżej ktoś pisze, czemu Bóg w odpowiedzi na zło, jako konsekwencje nie wymyślił czegoś innego niż piekło?
niezły nonsens..
Bóg nie wymyślił piekła, ale nie usuwa konsekwencji tego co się dzieje, bo zachwiałoby to cala logika stworzenia,
której podstawami jest miłość i wolność jednostek (w tym szatana).
to tak, jakby ktoś chciał, żeby po zachodzie słońca było popołudnie..
a może jednak lepiej ze jest noc? świat jest przez to ciekawszy.
można by dobitniejsze przykłady jak ten, ze ktoś chciałby,
żeby po zamordowaniu swojego sąsiada z pełną premedytacja,
zamiast do wiezienia, był zapraszany na kawę.
No jest pewien porządek we wszechświecie, są prawa i przykazania, jest pewna logika.
Bóg jest to stwórca dokonały, połączył i uzależnił od siebie rzeczy tak, tak jak było najlepiej.
Jak ktoś ma lepszy pomysł, a przede wszystkim MOC to niech próbuje stworzyć świat na nowo
i ustalić lepsze reguły, a link do strony gdzie można starać się o transfer, do tej wspanialej rzeczywistości,
zostawi na forum, chętnie skorzystam he he

Nie bardzo. Na konkretach: źródłem życia na Ziemi jest Słońce. Każdy Twój ruch, każda Twoja myśl jest możliwa dzięki energii Słońca, która zasila całą biosferę. Przez tysiące lat ludzi czcili Słońce, zupełnie słusznie jak widać, choć w sumie niepotrzebnie, bo z czasem, gdy znaleźli sobie inne obiekty kultu, jak się okazuje - Słońce świecić nie przestało. Nie szuka poklasku, nie unosi się gniewem, nie zazdrości... robi swoją robotę dając nam życie.

Jak widać - odejście od źródła życia jest
- symboliczne: bez znaczenia (Słońcu jest najwyraźniej obojętne, jaki mają do niego stosunek istoty napędzane jego energią)
- praktyczne: niemożliwe ( nie słyszałem, żeby ktoś przedstawił sensowną koncepcję obchodzenia się bez Słońca)

Konkludując: mam nadzieje, że Twój mądry i miłosierny Bóg zachowuje się co najmniej tak rozsądnie jak Słońce.