Czy możesz wyrazić się jaśniej?
Chory podejmuje decyzję na własną odpowiedzialność.
Chcesz powiedzieć: jeżeli czujesz, że nie wytrzymasz czekających cię cierpień, to nie czekaj tego roku, aż będziesz niezdolny do samobójstwa, tylko porzuć wszelką nadzieję i zabij sie teraz?

Straszliwa-straszliwa!! Nie wiem gdzie znów zobaczyłeś "nasze codzienne modły", ale prócz dentysty, dobrze by było byś się wybrał jeszcze do okulisty!! Albo otworzył usługi: "Jasnowidz-Wróżek" - czytam między wierszami!
Chory syn/córka na chorobę wg Twojego nazewnictwa taką, że rzyga kałem, prosi o eutanazję, sam nie ma sił kiwnąć palcem - oboje rodzice są niewierzący i jeden rodzic się zgadza, a drugi nie. Co polecisz w takiej sytuacji nieznoszący cierpienia innych Acro????

Ja widzę że tu są pewne nieporozumienia to może wyjaśnię o co mi biega. Na wziętym z życia przykładzie i to tak dosadnie żeby już nie było wątpliwości. Otóż taka sytuacja. Pewnego dnia budzisz się z jakimś drobnym bólem brzucha, po kilkunastu dniach ten ból nie chce ustąpić tylko się nasila. I inne objawy których nie opiszę ale wiadomo o co chodzi. Idziesz do lekarza który po badaniach diagnozuje raka wątroby. Wiadomo, szpital, nadzieja na wyleczenie, rodzina pociesza, wszystko będzie OK. Mija jakiś czas, ma być operacja. Lekarze otwierają brzuch zaglądają po czym zaszywają. Diagnoza ? Nic się nie da zrobić. Zbyt zaawansowana choroba z przerzutami. Potem rekonwalescencja. Fajnie rana sie goi ale flaki coraz gorzej bolą. W końcu ból staje się nie do zniesienia. Lekarze podają morfinę w coraz większych dawkach. Bez tego wył byś z bólu przez cały czas. Coraz większe otępienie lekami. Do puszczania po nogach już się przyzwyczaiłeś ale do widoku własnych rąk grubości patyka jeszcze nie. Już nie chodzisz trzymając się ściany tylko inni muszą zanosić cie do ubikacji na którą nakładają specjalna gąbkową podkładkę żeby nie powiększać bólu w zasadzie gołych kości tylko okrytych cienką skórą. A ból narasta. Jest coraz gorszy i zastrzyki morfiny przestają pomagać. Chyba że są tak silne że odpłyniesz i na chwile zapomnisz. Wiesz że to już koniec. Tylko ile to jeszcze potrwa ?

W przypadku który opisuję trwało jeszcze prawie rok. Ja życzyłbym sobie żebym w takiej sytuacji mógł się zdecydować i poprosić o eutanazję. Ja. Ja sam. Nie ktoś inny, nie rodzina tylko ja na własne życzenie. Poprosić a nie żądać. Powiedzieć zlitujcie się...

Ty się dobrze czujesz? Jakiego to szczególnego daru widzenia trzeba żeby wiedzieć, że ludzie chodza na ogół do kościoła modlić się? To co tam robicie - gracie w warcaby? Planujecie zamachy? Teraz to już całkiem nie wiem, co co ci biega.
Ale trudna zagadka i jaki dylemat moralny, ho ho!

Chodzi o życie dziecka, jest to jego cierpienie i jest to jego decyzja. Pewno weźmie pod uwagę też argumenty rodzica, który przeciwstawia się eutanazji. Koniec kropka.

A ja myślałem, że uważasz, że sie ludzie w Kościele "fanatyzują" ?! Dziecko - syn - ma 36 lat - zapomniałem dodać.

W jednych się fanatyzują, w innych nie.
Jeżeli syn jest całkiem dorosły - to sprawa jeszcze prostsza. Jego życie, jego cierpienie, jego decyzja.

czyli gadasz bez sensu, jeśli całość przeczytać... i nie ma co dalej z Tobą gadać

Co konkretnie jest bez sensu?
Że dorosły i nieubezwłasnowolniony człowiek może sam decydować o swoim życiu?
A może bez sensu jest narzucać innym przekonania wynikające tylko z wiary religijnej?
A może jednak uznałeś, że bez sensu jest dyskutować, skoro nie masz poza wiarą żadnych argumentów? Czyli jednak coś na kształt fanatyzmu...

Chciałbyś

Cóż, przez pryzmat wiary chrześcijańskiej odniósłbym każde cierpienie do krzyża Chrystusa. Jeśli jednak cierpiąca osoba nie identyfikuje się z męką Jezusa nie odbierałbym jej prawa do decydowania o własnym losie. Jeśli ktoś nie wierzy w Jego zbawczą mękę a chce zakończyć swe bezsensowne cierpienie (z jego punktu widzenia), ja szanuję jego wolę. Mój Pan nie uczy mnie narzucania swego zdania, lecz szacunku wobec bliźniego. Jeśli mój brat ma odmienną wolę - mogę upomnieć, ale przede wszystkim muszę go szanować jak siebie samego.

Mazli!
Gdyby wszyscy katolicy w Polsce byli tacy jak Ty, zniknąłby w tym kraju antyklerykalizm...

Wiem ze opieka nad tak chora osoba jest bardzo ciezka mialem osobiscie taki przypadek .... pieniadze to drugorzedna sprawa pozostalo jeszcze sumienie i wiara nie sadze ze ktos swiadomie skazal by swoja bliska osobe na smierc tylko dlatego ze jest mu ciezko a juz napewno nie czlowiek szczerze wierzacy....