Gdyby Bóg nic nie robił, nie można byłoby się z nim porozumieć, w szczególności o coś go prosić, nie mógłby nas karać czy nagradzać itp. Cała religia straciłaby sens.

No cóż, myślę, ze coś takiego można wymyślić, ale nie moze się to zdarzyć w rzeczywistości, nawet boskiej.

Nic nie wiemy o bytach, dla których byłoby to sensowne.

Dwa punkty na osi czasu nie mogą istnieć równocześnie (czyli w tym samym czasie), gdyż przeczyłoby to definicji osi czasu.

Hmm, czy zatem religie inne niż czczące Jahwe są bez sensu???

Nawet wtedy gdy mówimy o sprawach jakiegoś drugiego świata, powinniśmy zachować zdrowy rozsądek i trzymać się przyjętych reguł rozumowania.
Założyć mozna wszystko co przyjdzie do głowy, udowodnić się nie da, ale niechby były przynajmniej sensowne przesłanki.
Owszem, bywa tak, ze jakiegoś zjawiska nie potrafimy wyjasnić; ale przynajmniej możemy je obserwować. A tu ani obserwować, ani wyjaśnić ani nawet rozumieć. To niby skąd to wszystko wiadomo? Wymyśliłem - i to wystarczy???


Odgranicza się, tylko że zupełnie nie wiadomo, co jest za tą granicą. Każdy może sobie popuszczać wodze fantazji.

A tu ani obserwować, ani wyjaśnić ani nawet rozumieć. To niby skąd to wszystko wiadomo?

Każdy może sobie popuszczać wodze fantazji.

Nie wiadomo. Ot, spekulacje. Ale skoro można pomyśleć, to przy założeniu, że istnieje wszechmocny Bóg - jest to na pewno możliwe.



Owszem, o to chodzi. A przypominam, że to Ty próbowałeś ograniczać wodze cudzej fantazji twierdząc, że bycie żywym bez odczuwania czasu jest z gruntu niemożliwe.

A tak bardziej serio - zasadniczo chodziło mi o to, by zwrócić Ci uwagę, że czas jest jest jedynie kwestią percepcji.

Nadinterpretcja. Nie wolno brac wrazeń za rzeczywistość.Weźmy jakikolwiek zegar. Odmierza czas.

Weźmy jakąś wyrazistą zmianę. Słońce przed chwilą i za chwilę nie będzie już takie samo, gdyż spaliło pewną ilosć wodoru. Ta zmiana zaszła w czasie. My tego nie widzimy (bez specjalistycznych przyrządów), wydaje nam się, ze Słońce jest cały czas jednakowe.
Nawet ludzi mogoby w ogóle nie być na Ziemi, a i tak proces ten zachodziłby. Gdzi więc miejsce na percepcję?

- to my odmierzamy czas za pomocą zegara. Mierzenie czasu odbywa się w umyśle a zegar (ze względu na regularność mechanizmu i łatwość obserwowania zmian) jest tylko pomocnym rekwizytem.

Nawet ludzi mogoby w ogóle nie być na Ziemi, a i tak proces ten zachodziłby. Gdzi więc miejsce na percepcję?

Po pierwsze w samym wyodrębnieniu Słońca jako obiektu,.... percepcja działa tu w każdym momencie.

Zegar jest własnie po to abysmy mieli pomiar obiektywny. W umyśle kazdy sobie moze odmierzać inaczej.

Ponawiam pytanie; gdyby ludzi nie było, czyja byłaby percepcja?

Czas to miara określająca odstępy między zdarzeniami. Obserwator jest tu zbędny.

Z małą pomocą człowieka (czasami trzeba go zasilić) mierzy sam. Trzeba go też wczesniej skonstruować, więc nie działa sam z siebie. Jeśli miałeś na myśli, ze nie kreuje czasu, to zgoda.
jak najbardziej, przecież to samo mówię.