A ja tam zawsze prosto z mostu
Jak kogoś lubię, to mu to mówię i w taki sposób traktuję. Jak nie, to to samo, tyle że w drugą stronę. Nie lubię fałszywych uśmiechów i komplementów, ani udawania. Lubię szczere relacje Są zdrowsze

Są zmuszane pod groźbą utraty licencji na prowadzenie ośrodka. Czy w UK można prowadzić bez licencji ośrodek adopcyjny?
Tam chodziło o to, że dzieci były przyznawane wyłącznie małżeństwom. Więc każdy kto nie był w małżeństwie, a więc i homo nie mogli adoptować. Dlaczego uważasz, że jest to przykład nietolerancji?

No więc czy jest nietolerancją, że ktoś ustalił regulamin, że tylko małżeństwa mogą adoptować? Czy jeżeli ustala się staż małżeński na np. 5 letni, to czy jest to dyskryminacja, którą trzeba zwalczać?
Czy w ogóle nie powinno się ustalać długości stażu przy określaniu kryterium przyznawania dziecka?
Nie potrafię z taką łatwością orzekać co spełnia wymogi tolerancji a co nie. Dlatego pytam.
Bo ustalenie zakresu co jest tolerancyjne a co nie, w wielu przypadkach jest konieczne, aby określić, gdzie granica przekroczona i należy zwalczać nietolerancję.
I właśnie dlatego, że wiele jest sytuacji konfliktowych to jestem za tym, aby być tolerancyjnym wobec przekonań religijnych.

Val,
Jeżeli w Wielkiej Brytanii homoseksualiści mają prawo do adopcji, to uniemożliwianie tego przez instytucje katolickie jest niezgodne z prawem.

Czy to etyczne? Nie widzę związku między tym, że jeżeli para jest homoseksualna to nie będzie potrafiła kochać i wychować dzieci. Od dwojga rodziców, trudniej będzie wychować dziecko samotnemu rodzicowi. Czy samotny rodzic może zatrzymać swoje dziecko? W której sytuacji dziecko będzie w stanie dostać więcej uwagi? Orientacja seksualna nie ma związku z wychowywaniem. Czyli w tym wypadku raczej państwo zwalcza nietolerancję.

Chodzi o to, że homo mogą iść do innego ośrodka w sytuacji odmowy.
W sumie to w UK dziwna sprawa, że adopcja tak, ale małżeństwo już nie dla homoseksualistów.
Państwo może i zwalcza nietolerancję, ale narzucając instytucjom religijnym przymusowo tolerancję wykazuje brak szacunku dla tej religii. Co innego zaprzestanie dotowania, a co innego zabranie licencji.

Czy TAKA sytuacja również byłaby podobnie oceniana?

małżeństwa homo jak i posiadanie przez nich dzieci powinno być kategorycznie zabronione wszędzie na całym świecie ,to niezgodne z prawem Bożym ,wszyscy którzy się z tym zgadzają mają nie pokolei w głowie

Zapewne Liza ma na myśli, że współcześni ateiści próbują znaleźć jakieś lepsze metody uzyskania tego, co wierzący robili na prymitywne sposoby dawno temu:

To wynika z faktu, że nie ma związku między prawem dotyczącym adopcji a małżeństwem. Tutaj: http://www.adoptionuk.org/information/245732/mixed_race_adoption_policy_gets_new_guidelines.htm jest napisane, że prawo do adopcji mają małżeństwa, pary w kohabitacji i samotne osoby o ile mają co najmniej 21 lat, mają energię i zdrowie potrzebne w stworzeniu dobrego domu dla dziecka. Muszą też wykazać, że stać je finansowo na opekę nad dzieckiem.

Szacunek dla religii a szacunek dla człowieka, kierowanie się dobrem dziecka... co jest ważniejsze...
Takie dylematy mogą mieć chyba tylko wierzący.

Podam Ci jaskrawy przykład:
W kraju w którym mieszkam, jest prawo ZAKAZUJĄCE obrzezanie dziewczynek, bez znaczenia dla motywów takiego działania. Osoba tutaj mieszkająca pod karą WIĘZIENIA nie ma również prawa wykonać tego zabiegu w innym kraju. Obrzezanie dziewczynek de facto motywowane tylko i wyłącznie względami religijnymi. Czy ten przykład braku szacunku dla religii też Cię razi?

Chyba rozumiesz, że wiele osób będzie uważać, że to Ty też masz nie pokolei w głowie?

Wszyscy, którzy się zgadzają z tym co napisałeś?

Muzzy, gdyby to było takie proste i logiczne jak piszesz, to by cywilizowany świat już dawno zalegalizował i małżeństwa i adopcję przez pary homo.
Jaką to masz wiedzę, jaką nie posiada reszta świata, łącznie z naukowcami, że tak jesteś pewny, że należy przymusowo narzucać tolerancję w każdym wypadku w stosunku do homo?

Uważasz, że to każdy kto ma wątpliwości jest homofobem?
Ja się kieruję tym, że wg mnie dla dziecka najlepszy model to kobieta i mężczyzna. Dlaczego?
Bo kobieta nigdy nie będzie mężczyzną, a mężczyzna kobietą. Mają swoje uwarunkowania, które ich odróżniają od siebie i uważam, ze dziecko zasługuje na to, aby mieć wzór mężczyzny i kobiety. Przykładowo- mamy rodzinkę, gdzie dziewczynka jest wychowywana w gronie mężczyzn. Może to być nawet heteroseksualna rodzina, ale matka, załóżmy że zmarła we wczesnym etapie życia dziewczynki. Ma ona dwóch braci i ojca. I teraz mi napisz- czy jesteś absolutnie pewien, że ona dzięki wzorcom rodzinnym będzie dokładnie taka jak jej rówieśniczki, które mają wzorzec kobiety w domu?

Dla mnie najwyższym dobrem, jest dobro dziecka, nie homo. I właśnie w trosce o to dziecko mam wątpliwości, czy homo powinni mieć zrównane prawa do adopcji z hetero.

Zdaję sobie sprawę, że i bez adopcji losy życiowe są różne i zdarzają się takie przypadki i bez tego. I że dla dziecka lepiej mieć jakikolwiek rodziców niż żadnych.
Jednakże jestem w stanie zrozumieć i nie narzucać tolerancji innym z tego powodu, że to nie jest takie proste i banalne.

Dodatkowo niepokoi mnie fakt, że wg analizy opublikowanej w "Journal of Biosocial Science" wykazano, że orientacja dzieci wychowywanych przez homo skłania się w kierunku ich rodziców, co potwierdza, że dzieci starają się naśladować swoich rodziców.
Zresztą nie od dziś obserwuje się, że dzieci naśladują wzorce wyniesione z domu. Skrajnym przypadkiem są DDA. Były również badania udowadniające, że dzieci wybierają partnerów życiowych podobnych do swoich rodziców. To nie jest reguła dotycząca większości, przedziały procentowe się wahają.

Jednakże z tą wiedzą jaką posiadam, mam wątpliwości i dlatego jestem w stanie uszanować, że ktoś nie chce dać dziecka homo, bądź też że nie traktuje na równych zasadach co rodzinę hetero.
Nie zabraniam nikomu homo adopcji, ale też nie narzucam absolutnej tolerancji, bo ja tak uważam, że trzeba- nie w przypadku badań wykazujących różne zależności.

Liza ma na myśli to, że nieprawdą jest, że prawo powinno regulować tylko kwestie społeczne poza moralnością.
Im więcej relatywizmu w sprawach moralności tym prawo będzie bardziej szczegółowe i będzie wnikało coraz bardziej w zachowania ludzi: np czy wolno zamawiać (uwarunkowania prawne) sobie chore dzieci w procedurach in vitro z powodu widzi mi się rodziców. Przykład z karłami nagłośniła telewizja.