Ciesze sie tych rzeczy nie robisz i co najwazniejsz ze nie uczysz tego swoich dzieci. Czyste sumienie to bardzo wazna rzecz.

I co ciekawe, to im czystrze sumienie tym bardziej widac najdrobniejsze grzechy.
Jak pylki na snieznobialej koszuli, co pomaga je szybciej zauwazyc i wyrazniej widziec.
Zwykle gubia sie wsrod ciezszych i nie zwracamy na nie uwagi.

Tak! I zauważam też, że "uwalnianie" sumienia z warstw zewnętrznego, nabytego, - innego oprócz tego zawartego w nim wrodzonego duchowego wartościowania, powoduje, że zaczynam wyraźniej rozpoznawać, co naprawdę jest grzechem, zaczynam jakby grzech rozumieć i nieraz jestem zaskoczona , że jest nim czasem to, co przedtem uważałam za moje dobro .. I odwrotnie.

I odwrotnie, gdy człowiek często grzeszy, nawet grzechami powszednimi, to jego sumienie się przyćmiewa i kolejne grzechy, nawet ciężkie, już nie wydają się takie groźne.

Zaciekawiła mnie kwestia odnośnie krzyża ludzkiego, czemu niektóre krzyże są cięższe od innych, to jest skutkiem tego że dana osoba ma większe skłonności do zła, a może do dobra?

@cawilian, sumienie zanika, taki zabójca nie ma sumienia. Dlaczego niektórzy nie mają sumienia, tacy ludzie na stracie już są potępieni?

To ciekawe pytanie ..

Może ciężar "krzyża", który ze sobą niesiemy zależy od wagi prawdy, od której się oddalilismy, od stopnia jej okaleczenia przez nas ..? To może być prawda własna lub cudza, albo też prawda ogólna - o życiu i świecie.

Gdy sama to czuję, nie odbieram tego jako karę, ale jako sposób (koniecznego) zbliżania mnie do tej prawdy i do posłuszeństwa jej. Tak jakby mój krzyż mnie do niej "przyciskał" czy "pochylał" znowu nad nią ..

Ojojoj... Ale się ci Żydzie w obozach koncentracyjnych musieli naoddalać od ważnych prawd... Ale w sumei co ich żałować. Naoddalali się to i są sami sobie winni. Podobnie z molestowanymi dziećmi. Oddaliły się od prawdy, a do tego jeszcze lgnęły...

Zdziwiony, że ziemia nie jest rajem?

Przeczytaj mój wpis jeszcze raz i może uważniej niż za pierwszym razem, to zauwżysz na pewno, że miałam na mysli przez siebie samą spowodowane oddalenie się od prawdy. To przykre, że tak pochopnie przypisujesz mi w twojej interpretacji tego rodzaju negatywne , wręcz "nieludzkie" rozumowanie.

Obawiam się, że nie zrozumiałaś Acro. To było szyderstwo, a nie polemika.

Każdy ma swój krzyż, ale często nie ma to żadnego związku z naszymi grzechami i błędami. Jest wprawdzie przysłowie "jak sobie pościelisz, tak się wyśpisz", ale cierpienia nie muszą być skutkiem naszego postępowania. Tak uważali starotestamentowi Żydzi. Ale już przypadek Hioba temu przeczy.

Poza tym, cierpienie wcale nie uszlachetnia. Może uszlachetniać. Ale to zależy, kogo dotyczy. Chrystus w czasie swej męki nikomu nie ubliżał, nie groził, nie okazywał nienawiści. Nawet z wysokości krzyża widział dobro. Widział cierpienie swej Matki powierzył ja opiece ucznia. Podobnie zajął się jednym z ukrzyżowanych. Ale jakże częściej słychać słychać narzekania, przekleństwa i groźny.

Ty masz szlachetne nastawienie. Dlatego przyjmujesz cierpienie i starasz się je wykorzystać dla dobra własnego i innych ludzi. To piękny przykład. Jednak nie możesz tego wymagać, ani oczekiwać od wszystkich.

W jakim znaczeniu rozumiesz większe skłonności do czynienia zła/dobra? Rodzimy się ze skłonnością do altruistycznych postaw. Dopiero środowisko, w którym przyjdzie nam się wychowywać w 50% wpływa na nasze postawy względem świata, reszta zależy od nas. Często sami przyczyniamy się do wzrostu wagi własnego krzyża poprzez własne zaniedbania bądź pychę. Naszą postawą względem innych również przyczyniamy się do większego cierpienia bliźnich, zatem często źródłem cierpienia, jesteśmy my sami. Wieszamy na krzyżu innych, ale jeszcze inni krzyżują nas.


Ależ ma, tylko mocno je zagłusza.


@Dróżka pisze w odniesieniu do siebie, potrafi zmierzyć się z sobą samą, z swoimi słabościami, nawet jeżeli wciąż szuka swojej drogi. Człowiek noszący w sobie wiele ran, nie potrafiący z czymś sobie poradzić, unikający konfrontacji z własnymi problemami, wyrzuca je na zewnątrz, skupiając się na innych, zamiast podać własny punkt widzenia. To mechanizm obronny.


Takie reakcje często są spotykane u neurotyków. Oni nie potrafią widzieć świata w innych barwach niż czerń. Nawet tęcza jest czarna.


Gdyby to szyderstwo to był jednostkowy przypadek...zbyt często mu się to ostatnio zdarza, a w jego własnym temacie pozwala sobie na liczne ad personam. Negatywne emocje nie służą polemikom, już lepiej wyjść na spacer, żeby odreagować


Czy częściej? Trudno wyrokować. Człowiek doświadczający cierpienia radzi sobie na wiele sposobów i tu trudno ująć w ramy kategorie ludzkich postaw. Z pewnością jeżeli sami nie radzimy sobie z cierpieniem, będziemy skłonni dostrzegać tych, którzy również sobie z nim nie radzą i generalizować własną postawę na większość, traktując każde odmienne podejście jako przypadek.

To nie ja oczekuję i wymagam, to Bóg - jeśli dobrze Go rozumiem - po to byśmy się nawzajem nie krzywdzili i nie krzywdzili samych siebie. A może i nawet On nie wymaga i nie oczekuje, tylko próbuje nas tego nauczyć ..?

Czasem mam też wrażenie, jakbyśmy wtedy próbowali komuś oddać nasz krzyź, lub go nakłonić do "wspólniesienia" naszego krzyża, albo wymachujemy nim w rozpaczy i bez kontroli trafiając innych, raniąc ich i przewracając ..

To po co Jezus uzdrawiał? i Dlaczego w sytuacji gdy odpuścił grzechy paralitykowi ( mówiąc odpuszczają ci się twoje grzechy nie odpuszczam ci ! do oburzonych tym żydów powiedział : "co jest łatwiej powiedzieć odpuszczają ci się twoje grzechy czy weź wstań i chodź weź swoje łoże"?) Bo jeżeli Biblia mówi, że człowiek choruje i umiera na skutek grzechu to nie można chcieć widzialnych skutków tego grzechu utrzymywać. A tym bardziej ich współczuć. Bo to jest tak jakby chcieć myśleć , że można te grzechy przyjąć na siebie? Uznawać je w ten sposób za prawdziwe lub bardziej rzeczywiste? A przez to co? Chcieć aby nie przemijały i swoimi potwornymi dolegliwościami przeczyły mocy miłości Boga? Czy po to Bóg zesłał Jezusa? Czy tego Jezus nauczał? Czy po to obiecał zesłać Ducha św -Pocieszyciela? I czy po to Jezus mówił abyśmy Królestwo Niebieskie wprowadzali już tu na ziemi? Jeżeli Boże miłosierdzie miało by być takie to broń nas Panie Boże przed takim miłosierdziem!!! Jednak jeżeli chorujemy to na skutek braku miłości. Jeżeli ktoś choruje to na 100% nie odczuwa miłości tak jak by sobie tego życzył i jest oszukany przez szatana, że litość jaką będą ludzie odczuwać wzbudzi w nich miłość. Tylko, że przeciętny człowiek boi się chorych i chorób. Zatem taka idea nie jest skutecznym sposobem na uzyskanie miłości. Lecz jak mówi Jezus to co chcesz mieć najpierw darmo dawaj innym bez oczekiwania zapłaty za to.
Piszę to w dziale Bóg nie jest miłością. A to nie Bóg nie jest miłością, tylko my jesteśmy stuknięci. Stuknięci bo chcemy mieć rezultaty podobne do tego jakie pokazywał i uczył nas Jezus postępując dokładnie odwrotnie!