Jeżeli chodzi Ci o to, że pies ma wolę (tudzież "wolną wolę", jeżeli nazywanie tego w ten sposób poprawi komuś samopoczucie) to zgadzam się całkowicie. Przecież my jesteśmy zwierzętami, a nasz mózg, choć inny, większy, nie jest zbudowany na jakimś odmiennym planie niż mózg psa, kota czy wiewiórki.

Co więcej uważam, że wszystkie działania człowieka dążą do otrzymania nagrody behawioralnej. Jesteśmy altruistami, bo czujemy się dobrze pomagając komuś. Zastanawiałam się, jak to działa u zwierząt i myślę, że mechanizm musi być identyczny, albo bardzo zbliżony. Każde zwierze dąży do otrzymania nagrody behawioralnej i praktycznie każde działanie jest w ten sposób motywowane (np. spożywamy pokarm, bo to jest przyjemne, bo zaspokajamy głód, kopulujemy, bo przynosi nam to satysfakcję i rozładowuje napięcie seksualne itd.). U zwierząt także spotyka się zachowania altruistyczne. Ale oczywiście instynkt jest tylko nazwą. Instynkt nie będzie działał, jeżeli nie będzie nagrody behawioralnej. Jeżeli zwierze wykazuje zachowanie altruistyczne, to znaczy że musi istnieć nagroda. Czy u zwierząt nagrodą jest dobre samopoczucie, przyjemność? Zapewne tak. Dlatego mówiąc że człowiek jest obdarzony "uczuciami wyższymi" wykazujemy się raczej ignorancją niż wiedzą. Czymże bowiem różni się nasza nagroda "dobrego samopoczucia" od nagrody jaką otrzymuje nietoperz? Zasada jest ta sama- robimy to, co sprawia przyjemność.

Snafu, zeszliśmy z psa na kota (wg mnie żadna róznica, byleby do ameby nie zejść).
To teraz weźmy szympansa. Dokonuje wyboru?
Czy szympans (dajmy na to w ZOO) ma swoją wolę?

Mój błąd, nie wiem dlaczego mi się na kota nagle przestawiło.

Więc zajmijmy się szympansem. Według mnie sprawa jest taka sama jak z każdą inną istotą. Nie wiem czy ma wolną wolę.

To zależy od tego czy podejmuje decyzje odnośnie swoich działań czy też jest w nich zdeterminowany. Jednak moje obserwacje ograniczają się do tego, że widzę określone działania. To co się za nimi kryje jest dla mnie nieobserwowalne. Więc nie mogę tego wiedzieć.

A co powiesz o sytuacji, kiedy komus cos obiecalas lekkomyslnie i kiedy przyszlo co do czego, to mialabys najszczersza ochote uciec od tego, ale "slowo sie rzeklo" i robisz cos wbrew temu co chcesz i sprawia Ci przyjemnosc?
Mysle, ze od zwierzat odroznia m.in. umiejetnosc przewidywania - i tu potrzebna jest wolna wola, aby moc z niej skorzystac.

Tu może sprawiać przyjemność(np. ulga, że kogoś nie oszukało) poczucie spełnienia obowiązku ale nie sama czynność prowadząca do wywiązania się.

Dość śmieszne i niekiedy przykre zarazem wydaje mi się to że aby zmienić nasza wolę wystarczy napić się np. kawy i już mamy więcej siły i więcej się chce.

Nie ma w tym czynnika rozumowego.

Widzę, że nabierasz rozpędu w przeprowadzaniu dowodów na bazie "indukcji niezupełnej";)

Powinienem pisać za siebie bo przecież kawa nie na wszystkich działa jednakowo, nie wszyscy piją kawę. Ale chyba rozumiesz o co biega?

Przepraszam za ten wulgaryzm.

Chodziło mi o inny "kierunek" tej indukcji, czyli wykazujesz, że czynnik C1 ma wpływ na wolę, z czego wnioskujesz, że czynnik Cn nie ma.

Ja np. jak napiję się kawy i mam więcej siły, to wcale nie muszę przekopać ogródka. Mogę to uczynić, tak jak i mogę się położyć na kanapie i oglądać telewizor. Podobne bez picia kawy też mogę przekopać ogródek jak i mogę się położyć na kanapie i oglądać telewizor. Na podstawie tych danych eksperymentalnych uważam, że teza o braku czynnika rozumowego w podejmowaniu decyzji (co chyba miałoby być przejawem woli) jest słaba.



Automatyczny cenzor puścił, więc nie ma sprawy Zresztą to bardziej kolokwializm niż wulgaryzm, a mnie mocniejsze określenia nie ruszają

Ale bywa też tak że bez kawy bym zasnął i nie miał woli tylko spał. Chyba jak śpisz i nie śnisz to nie wasz woli.

Kawa sprawia że coś na wykonanie czego nie miałem siły ani ochoty staje dla mnie wykonalne przez to że pojawia się siła i z nią wola.
Nie chce tu wyprowadzać z tego żadnego prawa.

Znacznie wyraźniejsze działanie na wolę wykazuje alkohol. Pamiętam jak mój kolega zapragnął wystartować do lotu z 5 piętra.

A, to zmienia postać rzeczy

Ja też nie twierdzę, że nasza wola jest niczym nieograniczona. Ale przesłanki za pełnym determinizmem (tak odebrałem stwierdzenie "nie ma w tym czynnika rozumowego") uważam za dalece niewystarczające. Nawet jeśli po kawie mam ochotę przekopać ogródek, a po alkoholu wyfrunąć z okna.

Nie chce wyprowadzać prawa (bo się nie da przy moim stanie wiedzy) bo nie wiem czy inni są tacy jak ja pod rozważanym względem.

Po wypiciu alkoholu pojawiają sie myśli które bez niego w danym czasie by sie pojawiły. trzeźwy człowiek może sobie fantazjować o starcie z 5 piętra ale nie przyjdzie mu do głowy żeby ten pomysł zrealizować. Myśl i wola jest ale czy to efekt działania rozumu?

Chociaż alkohol nie jest warunkiem koniecznym do powstania takiej woli.
Pomyślałem też o chorobach psychicznych.

Sadze, ze wola nie wynika tylko z rozumu, ale tez z serca. Zdarzaja sie sytuacje, kiedy wiem, ze powinienem cos zrobic (albo powinienem czegos nie robic) a robie odwrotnie.
Alkohol jest chyba czynnikiem ograniczajacym wole. "Odsloniete" zostaja inne sily kierujace czlowiekiem, hamowane przez wole.