List Jakuba 1:5. "A jeśli komu z was brak mądrości, niech prosi Boga, który wszystkich obdarza chętnie i bez wypominania, a będzie mu dana."

Najlepiej będzie, jeżeli R6 sam się o to spytasz Boga. Ja z całego serca wierzę w to co opowiada Biblia, bo jak wiemy - Biblia została napisana pod natchnieniem Bożym, więc to niemożliwe, aby opisywała kłamstwa.

Biblia została napisana pod natchnieniem Boga, o którym wiemy że jest Bogiem, bo Biblia o tym mówi, a przecież Biblia jest pod natchnieniem Boga napisana!

Obawiam się, że mógłbym pomylić boską odpowiedź ze swoimi wymysłami. Już wielu takich było co sobie pomylili.

Czy to dobrze tak sobie zakładać z góry to natchnienie?

Jak dla mnie to kolejny dowód, że i tak nie chcesz zrozumieć prawdy.

Nie dość, że nie odpowiadasz na część postów (patrz: post Kamala - moim zdaniem świetnie coś tłumaczy), to wygląda na to, że brak w Tobie próby głębszego zrozumienia tego co inni piszą. Oceniasz Boga przez pryzmat ateisty, czyli z założenia, że i tak nie istnieje. A tą drogą myślę, że nie da się dojść do Boga.

Popatrz np. na post Kamala. Pokazuje on, ze sama cywilizacja, społeczeństwo też się rozwija tak jak i rozwija się człowiek - od dziecka do dorosłości. A Ty próbujesz oceniać dzieci jakby były dorosłymi - bezsens. Czy nie widzisz, że to dzieci?!

Inny post, pierwszy Johnnego99. Moim zdaniem ma w większości rację. Cokolwiek by Ci tu nie nawypisywali, Ty i tak nie zmienisz zdania. Dopóki nie założysz, że Bóg jest, to nie zrozumiesz wiary i samego Boga. A jestem absolutnie przekonany, że tego nie zakładasz, nawet jeśli myślisz inaczej.

Jeżeli chcesz więc dojść do Prawdy, drogi R6, załóż sercem, że Bóg jest, łącznie z wszystkimi tego konsekwencjami. Wejdź w głowę wierzącego jako (z założenia) wierzący.

To tak jak w związku - bywają sytuacje, w których obydwie osoby są absolutnie przekonane o swojej racji. I jeśli nie zrozumieją siebie nawzajem, jeśli nie wejdą sobie do głowy, to nie ma szans na porozumienie. A to wchodzenie do siebie nawzajem do głowy wymaga nie lada wysiłku i pokory, bo trzeba najpierw wyjść z siebie.

Bóg z Tobą R6!
Wierzę, że dojdziesz do Prawdy!

Jeżeli masz czyste serce, to będziesz wiedział kiedy jest to Boże natchnienie. Ale nie jest łatwo dojść do takiego momentu.

A co to w ogóle znaczy "czyste serce" bo umyć się tam ciężko raczej...

Czy to pytanie wynika z Twojego dążenia do Dobra, do czystego serca, czy może do czepiania się czego popadnie, produkowania niepotrzebnych, pustych postów, które i tak nic nie wniosą do Twojego serca? Myślę, że wiesz co to znaczy.

Czyste serce jest to serce zgodne z wolą Bożą.

PS. Jak najbardziej da się tam umyć.

Ale skąd wiesz jaka jest jego wola?Możesz tylko wierzyć, że ją znasz i Bóg jest z ciebie zadowolony...

Najlepiej zdać się na poezję, uczucia, pragnienia. Wtedy się uwierzy... w cokolwiek się zapragnie.

Najlepiej zdać się na inteligencję emocjonalną, a wtedy uwierzy się w to, że ludzie są dobrzy i że nic ich nie dzieli...

A co to jest?

Jesteś rewelacyjny Zen . Przypomniałeś mi coś . Dokładnie taka sama logika

" Ja: - Może wasz przyjaciel Henryk po prostu zmyslił to wszystko?
Jan: - Nie ma mowy! Punkt 5 mówi 'Henryk osobiście podyktował ten list'. Poza tym, punkt 2 mówi 'Używaj alkoholu z wstrzemięźliwością', punkt 4 'Zdrowo jadaj', i punkt 8 'Myj ręce po skorzystaniu z toalety'. Każdy wie że te stwierdzenia są prawdziwe, a więc i reszta taka musi być.
Ja: - Ale punkt 9 stwierdza 'Nie pij', co nie pasuje zbytnio do punktu 2.
Punkt 6 zaś mówi 'Księżyc jest zrobiony z zielonego sera', a to jest totalna bzdura.
Jan: - Nie ma sprzeczności miedzy 9 i 2; 9 po prostu uściśla 2. A co do 6, to przecież nigdy nie byleś na Księżycu, a więc nie możesz wiedzieć na pewno.
Ja: - Naukowcy udowodnili przecież że księżyc jest zrobiony ze skał...
Maria: - Ale nie wiedzą czy przybyły one z Ziemi, czy z głębi kosmosu, więc równie dobrze może to być zielony ser.
Ja: - Naprawdę nie jestem tu ekspertem, ale wydawało mi się że teoria iż
Księżyc powstał z fragmentów Ziemi została obalona. Poza tym, niewiedza skąd skała przybyła nie czyni jej jeszcze zielonym serem.
Jan: - Aha! Właśnie przyznałeś że naukowcy często się mylą, lecz my wiemy że Henryk zawsze ma rację!
Ja: - My wiemy?
Maria: - Oczywiście że tak, Punkt 5 przecież tak mówi.
Ja: - Mówicie że Henryk zawsze ma rację ponieważ tak mówi list, a list jest prawdziwy ponieważ Henryk go podyktował, ponieważ tak mówi list.
To okrężna logika, w niczym nie różniąca się od stwierdzenia: 'Henryk ma
rację, ponieważ powiedział że ma rację'.

Bóg mówi przez Kościół, który założył i który prowadzi. I tutaj owszem, jest wiara.

Ale mówi też przez Twoje sumienie. I nie mam na myśli tylko tego, że sumienie mówi Ci: "patrz, to jest dobre, a to złe". Bo człowiek powinien być nie tylko biernym słuchaczem swojego sumienia, ale też je rozwijać. A precyzyjniej: dać je rozwijać Bogu. A więc gorąco modlić się o dar rozeznawania dobra i zła, dbać o czynienie dobra i unikanie wszelkiego zła (bo grzech powoduje oślepienie sumienia, więc oddalenie się od grzechu pomaga sumieniu przejrzeć). I to prowadzi do dążenia do wartości obiektywnych, do woli Bożej. (o ile jest w pełni szczere i usilne)

Bóg mówi też przez natchnienia, a więc skutki oczyszczania serca (precyzyjniej: skutkiem oczyszczania serca jest lepsze słyszenie i rozpoznawanie Bożych natchnień). Więc to także jest dążenie do realizacji woli Bożej.

Ale to tylko niektóre elementy świata, przez które mówi Bóg. Jest ich wiele.

I teraz co do tego punktu pierwszego, tzn Kościoła... inne podpowiadają mi, że to właśnie ten, chociażby przez sumienie, ale także wiele wiele innych. To zdecydowanie nie jest tak, jakby chcieli ateiści, że wiara jest tylko (świato-)poglądem. Ona jest relacją. To nie jest tak, że wynika to tylko z mojego poglądu, że akurat ta religia mnie zaprowadzi do zbawienia. Zdecydowanie nie. Ale to jest temat na zupełnie inną dyskusję.

Dodam tylko, że, co ciekawe, do wiary w Boga (i to do katolicyzmu) da się dojść czysto racjonalnie (choć moim zdaniem doświadczenie Boga jest bardziej naturalną drogą do wiary). Do Boga da się dojść nawet naukowo.

No jak to co? . Coś o wiele ważniejszego niż inteligencja kreatywna

http://pl.wikipedia.org/wiki/Inteligencja_emocjonalna

Ok to teraz już wiem i przepraszam, że nie sprawdziłem sobie indywidualnie

Niemniej jednak podzielam w pełni zdanie R6: