Chociażby problem aborcji przeczy Twoim wywodom. Ale mam wrażenie, że ewolucja i dobór naturalny w Twoich rękach to tak elastyczne narzędzia, że potrafisz wytłumaczyć za ich pomocą zarówno zjawisko A jak i zjawisko przeciwne do A

Aborcja to współczesny problem, w którym nie da się obiektywnie zaznaczyć granicy moralności. Płód nie jest dzieckiem, wobec czego jej dokonanie nie kwalifikuje się pod morderstwo. Niemniej jest to spojrzenie czysto prawne.
Równie dobrze można powiedzieć, że dokonanie eutanazji na ciężko chorej matce jest niezgodne z ewolucją. Niemniej geny i memy nie "myślą" w tym znaczeniu słowa, które powszechnie znamy. One jedynie działają, wobec czego tak skomplikowane problemy jak "czy zarodek jest człowiekiem", "czy eutanazja to morderstwo" są im obce.
I tutaj wkracza właśnie rola społeczeństwa w kształtowaniu moralności.

Właśnie, a nas interesuje nie spojrzenie prawne, a ewolucyjne. I tu istotne jest, że mamy do czynienia z pełnoprawną replika naszych genów, a wobec powyższego powinno mieć zastosowanie wytłumaczenie, które podałeś wcześniej, tj.



Ewolucyjnie dziecko to organizm, przez który replikują się nasze geny, więc niezależnie od wychowania czy innych czynników (np. prawnych), zabójstwo ich nie powinno leżeć w naszej naturze.

Zależy od okoliczności, brutalnie mówiąc. W trudnej sytuacji, samotna matka troszcząca się dodatkowo o dziecko może nie przeżyć, dziecko niesamodzielne też nie przeżyje. Zaś sama matka przeżyć może, i mieć kolejne dzieci. Ba, dla niektórych gatunków to dziecko może być dodatkowym, cennym źródłem pożywienia.

Czyli co z tego wynika, bo już się pogubiłem... Jak to się ma do tego, co wcześniej pisał Enver

Kłamstwo.

I znów kłamiesz.

Dobro i zło nie jest w buddyzmie subiektywne, po raz kolejny kłamiesz.

Kolejne kłamstwo.

Nie są, a powtarzanie tysiąc razy kłamstwa nie uczyni go prawdą.

Bo nie robi - a to co piszesz o buddyzmie nie ma żadnego uzasadnienia w buddyjskiej doktrynie.

Jak widać outsider nie potrafi skonfrontować swojej religii z buddyzmem, więc z upodobaniem i uporem posuwa się do kłamstwa. [...]

Bez uwag personalnych proszę - jo_tka

SweetChild: tylko to, że wydaje mi się, że moralność absolutna nie istnieje. I to zarówno moralność "wyrafinowana", społeczna, jak i ta wyszczególniona przez Enver(a? - daje końcówki raz męskie, raz żeńskie) "moralność ewolucyjna" - podstawowa, instynktowna. Różne okoliczności wymuszają różne rozwiązania, produkują różne zachowania.

Gdyby "zabójstwo nie leżało w naszej naturze", to byśmy nie zabijali. Zaś cała znana historia temu przeczy. Zabijamy i istoty własnego gatunku, i istoty innych gatunków - w samoobronie, z lenistwa, dla jedzenia, dla przyjemności, dla polityki - czasami dorabiając do tego ideologię o wyższych racjach. To jest NATURALNE.

Gdy przeczytałem Twoja opowieść, Envo, troche Ci nie wierzyłem. Przyznam to szczerze. Potem, gdy jednak poczytałem następne posty stałeś sie bardziej wiarygodny.
Gdybyś był osoba religijną, Envo, tu na tym portalu radzonoby Ci prawdopodobnie, abyś nie załamywał sie w wierze i wbrew przeciwnościom trwał dalej (w myśl ignacjańskiego schematu: fasynacja, kryzys, odrodzenie). Ale jesteś ateistą...
Myślę, że w życiu każdego człowieka przychodzą takie chwile, że to, co do tej pory nam nie wystarcza, że chcemy nowych bodźców, że oczekujemy zmian. To normalne dla naszej psychiki czy też duchowości... Bo każdy z nas ma duchowość (wiem, że niektórzy katolicy ją odmawiaja niewierzącym, o czym przekonałem się prowadząc dyskusję w wątku "Na kanwie niewiary agnostyka" na forum Młodych Werbistów).
Od ośmiu lat jestem agnostykiem i sam też to niejednokrotnie przeżywałem. Mi pomagała zawsze lektura jakieś ciekawej ksiązki i to niekoniecznie ze świata moich zainteresowań i preferowanych wartości. I tak w tym roku było "Przebudzenie" Anthony de Mello a wcześniej "Opowieści Chasydów" Bubera czy też "Ścieżka do spokoju" Tenzin Gyatso. Zresztą zawsze się jakaś ciekawa znajdzie. To moja metoda na nabranie oddechu. Zawsze coś później się zmienia. Niekoniecznie w całości nasze poglądy (może tego sie obawiasz?). Ateizm może być fascynujący, zdaję sobie z tego sprawę, ale też chyba potrzebuje nieustannych bodźców. Poza tym zawsze po takim "kryzysie" chyba nabieramy wiekszego szacunku do siebie i innych ludzi.

Facet. Naprawdę daję różne końcówki? Ciekawe, jak zinterpretowałby to psycholog.



"Myślenie" ewolucyjne nie może działać w przypadku aborcji. To jest problem współczesny, społeczny. Nie można jednoznacznie stwierdzić, czy jest to zabójstwo swojego dziecka, czy nie. Bywają sytuacje, gdy matka (słusznie) postanawia chronić swoje ciało, a nie płodu, bo ona może być jeszcze zdolna do rozrodu także po zlikwidowaniu go.



Po części masz rację, obawiam się zmiany poglądów. Chyba nawet za bardzo. Jestem dumny ze swojego ateizmu, ale dręczące mnie wątpliwości zaczęły mnie powoli spychać w stronę agnostycyzmu. Boję się, że krok dalej czeka teizm. Z jednej strony powinienem przyjąć to normalnie, jako ewolucję poglądów. W końcu co jest złego w świadomej zmianie patrzenia na świat? Ale z drugiej strony strasznie się tego obawiam. Nie chcę być teistą, jakkolwiek brutalnie to brzmi. I przez to zaczynam znów wątpić w swój ateizm - co to za racjonalna niewiara, skoro rękami i nogami zapieram się przed uwierzeniem?
Ale dziękuję bardzo za polecenie książek, mam nadzieję, że zadziała również w moim przypadku. Jutro postaram się je zdobyć.[/quote]

[quote="grzmot" ]
Gdyby "zabójstwo nie leżało w naszej naturze", to byśmy nie zabijali. Zaś cała znana historia temu przeczy. Zabijamy i istoty własnego gatunku, i istoty innych gatunków - w samoobronie, z lenistwa, dla jedzenia, dla przyjemności, dla polityki - czasami dorabiając do tego ideologię o wyższych racjach. To jest NATURALNE.[/quote]

Co nie zmienia faktu, że jest to złe i należy tego unikać . Niestety unikaniu zabijania nie sprzyja życie daleko od Stwórcy.

Co nie zmienia faktu, że jest to złe i należy tego unikać . Niestety unikaniu zabijania nie sprzyja życie daleko od Stwórcy.

Jakikolwiek sensowny związek przyczynowo skutkowy który łączy zabijanie z "życiem daleko od stwórcy"...?

Grzmot ma rację. Ale zabijanie leży nie tylko w naszej naturze, zabijanie jest nieodłączną częścią egzystencji wszystkich istot żywych. Nawet niektóre rośliny nie potrafią się bez tego obejść

Jednakże błędem byłoby twierdzenie, że człowiek ani trochę się pod tym względem nie wyróżnia. Przeciwnie. W kwestii zabijania człowiek nieco różni się od (innych) zwierząt (słyszysz Seweryn?), ponieważ człowiek zabija więcej, skuteczniej i bardziej wyrafinowanie niż cokolwiek innego.

@Enver

Nie chcę być teistą,

Dziwne zdanie. Według mnie to nie chęć implikuje czy jesteś teista czy ateistą tylko to jak odbierasz świat i interpretujesz ten odbiór. Nie chcieć to możesz np. nie chcieć zjeść zupy ogórkowej.

Jeśli coś Cię gnębi w ateizmie to zostań teistą. Jaki problem? Chodzi o to abyś był zadowolony z tego kim jesteś.

Ja wiem dlaczego nie wierzę. Jestem przekonany, że Boga nie ma i znajduję ku temu logiczne uzasadnienie. Ale... szanuję też wierzących, którzy wiedzą dlaczego wierzą i potrafią to logicznie (jak na możliwości teizmu) uzasadnić.

Mniej mam szacunku dla takich co nie wiedzą dlaczego wierzą albo nie wiedzą dlaczego nie wierzą. Czyli: mniej szacunku dla bezrefleksyjności.

Co zaś do agnostycyzmu: to moim zdaniem to dość nędzna postawa. Cóż to bowiem znaczy: nie wiem? Do wiedzy trzeba dążyć – bądź w jedną, bądź w drugą stronę. Dążenie do wiedzy to podstawa.

BTW: zerknij do prywatnych wiadomości.

Ale i nie przeszkadza. Ja jeszcze nikogo nie zabiłem i nie mam zamiaru tego robić. Jestem przeciwny aborcji i eutanazji. Chociaż w sprawie z 9 latką w ciąży dobre rozwiązania nie były dostępne. Po co dzieci mogą zachodzić w ciążę? Czyj to pomysł? Mądrego Stwórcy?

Jeśli ktoś udaje agnostyka bo nie chce podpadać ani teistom ani ateistom to jest to nędzna postawa.