Wydaje mi się, że nikt nie uwierzył w Boga wyłącznie wskutek bojaźni ewentualnej wiary. Najpierw potrzebna jest prawdziwa wiara, potem poznanie nauki Chrystusa i konsekwencji ich odrzucenia. Strach nie może zostać przyczyną i sensem wiary. Gdybym był ateistą nigdy nie podjąłbym starań uwierzenia w Boga, który zamiast dać siebie poznać na wstępie straszy mnie karą. Chrześcijaństwo raczej niesie radosną nowinę przyjścia Królestwa Bożego.

Masz błędny pogląd o buddyzmie, co starałem się zasygnalizować.
Buddyzm nie odnosi się do materii i jej braku, bo materia nie ma znaczenia w buddyzmie.
Buddyzm odnosi się do umysłu/ducha/takości/etc.

Właściwie to nie znam nawet żadnego nauczania buddyjskiego związanego z materią - w buddyzmie utożsamienie siebie lub czegoś z materią to błąd z kategorii tak grubych, że się o nich dowcipy opowiada

Widzisz stan nirwany czy satori oczywiście oznacza tzw. rozpłyniecie się swego ja we wszechświecie czy raczej połączenie swej energii z energią kosmosu.
Ale mi chodzi o to że ta energia o której mówimy lub o której myślimy, że mówimy przenika kosmos.
Zaś mi chodzi o to, że ta energia jednak potrzebuje istnienia tego kosmosu, więc co stanie się z tą energią jak nie będzie żadnej materii.
Czy hinduizm lub buddyzm daje na to odpowiedź i czy praktykujący dopuszczają stan w którym nie ma nic, niem czasu, nie ma przestrzeni, niema wymiarów, niema materii?
Bo to, że oni pragną przerwać swój stan istnienia i zjednoczyć się z energią świata to ja to wiem.

Nie ma, co się dziwić, co do natury człowieka i jego grzeszności, chrześcijaństwo daje na to odpowiedź.
Kolega będąc daleko od tej rzeczywistości ma problemy z percepcją tych zachowań, jakie dostrzega na tym forum.
I któż jest winny tego, że kolega będąc analfabetą w tej materii próbuje zabierać głos i komentować to, czego nie zna i nie rozumie.
Co do śmierci i jej jakości otóż nie tylko pogodzenie ze śmiercią, ale jej jakoś jest ważna.
Więc osoba z pewną mądrością i która przeżyła życie przestrzegając Prawo Boga może liczyć na to, że Bóg w swej łaskawości zapewni taką, co by było jak trzeba.
I o dziwo znam wiele takich sytuacji gdzie śmierć jest dokładnym odwzorowaniem jakości tego życia.
A ten przykład z JPII to już szczyt tego, co nazwałem analfabetyzmem i raczej czy nie głupotą.
A co sobie kolega myśli, że papieża nie stać na ratownika, jeśli stać go na gwardię szwajcarską.
Co do chorych w szpitalach oni są tam, bo są chorzy, a przecież człowiek chory ma prawo do śmierci i jak pisałem jakość jej zależna jest od woli Boga.
Jeśli kolega zna tak wielu orłów to proszę o ich listę, bo czy czasem ten gatunek orła, o jakim kolega myśli nie jest gatunkiem wymierającym na skutek częstego powrotu tych ptaków na łono Pana.
Co do Istoty Boga otóż teologia udowodniła, że Absolut niczego nie potrzebuje dla swojego istnienia i właśnie tu różni się chrześcijaństwo od innych wierzeń.

Czy możesz przytoczyć jakiekolwiek nauczanie buddyjskie, które taki stwierdza?


Ja nie mówię o żadnych energiach. Jak myślę o energii, to energia kojarzy mi się z prądem elektrycznym, opałem, ciepłem, jedzeniem, etc.
Nie mam myśli o domniemanych energiach przenikających kosmos.


Nie wiem, nie myślę o energii i materii jako czymś samoistnie istniejącym.
W fizyce energia i materia się równoważą oraz przechodzą w siebie wzajemnie.
To tak jak z wodą i lodem - to jest jednocześnie to samo i nie to samo, ma różna formę, inaczej się przejawia.


Nie mam pojęcia czy hinduizm daje, ale buddyzm daje: ten stan to nibbana/nirwana.


Czy możesz przytoczyć jakiekolwiek nauczanie buddyjskie, które taki stwierdza?
Bo mi się wydaje, że buddyzm z jakimś New Age pomyliłeś.
http://pl.wikipedia.org/wiki/Nirwana#Buddyzm - ze 3 razy jest napisane:
- "Błędem jest uważanie nirwany (...) za unicestwienie"
- "nirwana lub parinirwana (...) nigdy nie były uważane przez wczesne szkoły buddyjskie za NIC"
- "nirwana (...) nie jest również abhawą (nieistnieniem), ani nie jest po prostu całkowitym unicestwieniem".

Oto fragment z wikpedi i on porusza kilka kwestii, które poruszyłem.
Sam w sobie Buddyzm jest systemem dość skomplikowanym i dość dobrze pasującym dla ludzi dalekiego wschodu.
Idea Boga w buddyzmie
Buddyzm jest religią, w której pojęcie Boga odgrywa drugorzędne (bądź nawet żadne) znaczenie, zaś ostatecznym celem wszystkich buddystów jest osiągnięcie oświecenia i wyzwolenie się z kręgu uwarunkowanych cierpieniem egzystencji. Zasadniczym zagadnieniem, które umożliwia ostatecznie osiągniecie owego oświecenia przez wszystkie czujące istoty, czyli doskonałego stanu Buddy, jest natomiast idea Siunjaty. Idei tej nie można pogodzić z dogmatami występującymi w innych religiach np. pojęciem Boga "Stwórcy", które również zaprzecza buddyjskim naukom o prawie przyczynowo-skutkowym (tzw. karmie), reinkarnacji, czy współzależności wszystkich zjawisk (Dwanaście ogniw współzależnego powstawania).

A tak wszechstronność Buddyzmu jaką kolega znajduje w sobie jednak nie pozwala odnaleźć definicji słowa satori, trochę mnie zdumiewa. Jeśli się powołujemy na wikipedię to można i w niej znaleźć i definicję satori.
Więc osobiście mogę dyskutować tylko z pozycji osoby nie znającej tak dokładnie problem jak kolega.

Blad w rozumowaniu. Grzesza ludzie wierzacy w zasadnosc pojecia "grzech". Dla scislosci, pojecie to nie wystepuje nawet we wszystkich religiach.

Tim Berners-Lee

Tu chyba chodzi o te spokojne zejscia swietych rozszarpywanych, dekapitowanych, palonych czy zjadanych? Pozazdroscic humoru.

Jak powiedzialem, pozazdroscic humoru. A to zdanie jak nic nadaje sie na bash.org.pl.
Widze, ze te z tymi orlami nie dojdziemy do ladu. Uproszcze. Orlami sa wszyscy bez wzgledu na wiare, jednak oprocz glabow kapuscianych.

Nasza wiedza na temat mozliwosci przeprowadzenia dowodu jest tak odmienna, ze tego nie skomentuje.

Kolego Dural migasz się jak Donald w TVN.
Kolega próbuje dyskutować o czymś o czym nie ma pojęcia, a dowodem są te zastępy orłów jak u hitlerowców w 45 asów Luftwaffe, prawdziwa armia tylko jednostek brak.
Pojęcie grzech występuje w judaizmie, chrześcijaństwie i islamie oczywiście różne są sposoby wytłumaczenia.
Chrześcijaństwo daje najpełniejsze i to w taki sposób, że zastosowanie się do tej nauki powoduje, że wielu ludzi zaznaje pełni pokoju i zrozumienia sensu życia.
Dowodem na to są ich świadectwa, sporo jest tego w necie.
Inna spraw nic koledze tak dobrze nie wychodzi jak obrażanie innych, ale cóż widocznie ten typ już tak ma.

Z czym ja sie znowu migam? Powiedz co chcesz uslyszec to w miare skromnych mozliwosci odpowiem. O ile nie mam o czyms pojecia, to chociaz staram sie mina nadrobic, a nie w kolo o ornitologii, zreszta orzel godlo panstwowe i wstyd raz za razam piora mu z kupra wyrywac.
Wymienione religie maja wprawdzie najwiecej wyznawcow ale na nich pomyslowosc ludzka sie nie konczy.
O ile szanowny rozmowca studiowal internetowe swiadectwa (ho, ho, ho!) WSZYSTKICH religii i zdecydowal, ze wlasnie ta najpiekniejsza, to pozostaje zgloszenie do Ksiegi Guinnessa za 300 letnia prace. Jesli natomiast tylko tej JEDNEJ jedynej, to mozna mowic o goloslowiu lub zawezonych horyzontach.
No i oczywiscie to standartowe obrazanie, jakzeby inaczej! Dobrze wiec; JA SIE DOPIERO ROZKRECAM!

Bóg mieniący się stwórcą i władcą świata był znany Buddzie i Budda nauczał nawet o ścieżce, która do niego prowadzi.
Jednak z punktu widzenia buddyzmu, nie jest to ścieżka doskonała - przyjemności "Nieba" kiedyś przeminą, a każdy bóg jednak musi kiedyś umrzeć.
A wtedy wraca się do punktu wyjścia - do bycia cierpiącą istotą.

A co do wiary - założyciel wątku myli jej obiegowe znaczenie z przywiązaniem do poglądów.
Bóg jest dobry, a właśnie że nie, bo Bóg jest zły, a właśnie że nie, bo Bóg jest zielony...
Poglądy...

Dla mnie wiara jest sposobem przyciągania naszego myślenia przez różne fenomeny.
Wiara jest w pewien sposób połączona z logiką i uczuciami - wierzymy w stałość/powtarzalność, wielokrotnie wcześniej powtarzających się zjawisk (kamień spada w dół), wierzymy w prawdziwość świadectwa naszych zmysłów, wierzymy w dobre i wzniosłe rzeczy - miłość, bogów, różne ideologie...
Idziemy tam, gdzie nas najbardziej ciągnie.

nikt nie jest wolny od śmierci
i nikt nie przybył jeszcze z nieba czy tam z piekła czy też z czyśćca żeby Ci powiedzieć jak tam jest fajnie i że żyje nadal ... nie wiesz tego
umierasz tak Ty czy ateista

a to że wierzysz... hmmm fajnie że się tyle ludzi łudzi że gdzieś tam jest fajnie
ale uważam że tego gdzieś tam nie ma

a wiara jest efektem strachu przed śmiercią i zagadnieniem; "ojejku to co ze mną będzie teraz ?"
wierzę to pójdę do nieba - to egoistyczne

a ateista jak nie wierzy to co nie zobaczy nieba bo Bóg ma sito i przesiewa ?

dziwne te wasze poglądy

Nie wiem. Dlatego wierzę, nie wiem.

A ja uważam odwrotnie i tym się różnimy.

Znowu "wasze"... Powiedzmy że moje, bo się nie wypowiadam w imieniu żadnej grupy.

I nie zrozumiałeś mnie. Nigdzie nie powiedziałem, że ateista nie zobaczy nieba. To "nie zazna" odnosiło się do poczucia wolności od śmierci. Co zresztą sam potwierdziłeś powyższym postem.

Czytałem wszystkie posty, ale i tak mi to nic nie dało, moim skromnym zdaniem wiara powinna uwidacznać wątki ze wszystkich religji, bo każda religia ma w sobie to coś, co jest potrzebne światu by czynić dobro, ale i wiara też wskrzesza wojny, czy tak naprawdę powinno być?

Wiara nie jest zarzewiem wojny, tylko ludzie posługują się religią dla swoich celów.

Jest, wiara zawsze była, jest i będzie konfliktowa, pamiętasz z histori wyprawy krzyżowe na ziemie muzułmanów, czyż to nie była wojna za wiarę, czy zamach z 11 września też nie miał w Word Trade Cener też nie miał aspektu religijnego...