No nie wiem, dla mnie to bardzo głębokie. Właściwie to najważniejsze przesłanie Ewangelii - to co czyni ją prawdziwie dobrą nowiną: miłość zwycięża śmierć.

Życie zwycięża śmierć, ale kto rozwija wibracje życia w sobie. Oprócz sant Germaina chyba nikt. A miłość bez życia jest martwa. Więc to życie w sobie trzeba rozwijać i szanować. A jak szanować życie w świecie w którym panuje kult zabijania i pogardy do życia. Stosunek ludzi do życia zwierząt odzwierciedla prawdziwy stosunek ludzi do życia. Jest przykazanie nie zabijaj ale równocześnie ten sam Bóg kazał zabijać ludzi łamiąc tym samym własne przykazanie. Dla mnie to nie był Bóg. Ten prawdziwy jest życiem i kocha i szanuje życie w każdej postaci. Ten prawdziwy jest przeciwny zabijaniu nawet zwierząt ale Bóg akceptuje wole ludzi, jednak powinni wiedzieć że ludzkość poprzez zadawanie śmierci zabija sama siebie i zniża się do poziomu świadomości zwierząt. Więc tylko fizycznie przypomina człowieka.

Ja?! zainteresuj się proszę dokładnie Przykazaniami. Sprawdź do jakiej grupy się one odnosiły, bo troszeczkę się ośmieszasz.


Twoja wizja Boga "niezabijającego" upada - spadł nasz samolot, a Bóg nic nie zrobił aby uratować ludzi. Patrzył i nie reagował jak zabija ich natura, los, czy kto jeszcze? Patrzył i nie zareagował mogąc wszystkich uratować. Czyżby Bóg nie cenił życia? Codziennie giną/umierają ludzie, a Bóg mogąc przedłużyć ich egzystencję jest nieskory do pomocy. Czy zatem można mówić, że jest dobry? Pewnie nie - jeśli egoistycznie przyjmiemy, że ma być tak jak my tutaj sobie teraz życzymy.

Żeby mówić o tym samolocie trzeba mieć wiedze o podświadomych intencjach pasażerów lotu. Bóg się nie wtrąca w wolną wole ludzi nawet/gdy/jeśli śmierć staje się dla nich narzędziem.

Dlaczego mowisz ze Bog nie chcial ratowac samolotu i ludzi ? czy wieza kontrolna nie ostrzegala?? czy koledzy piloci nie ostrzegali?? czy urzadzenia na pokladzie nie ostrzegaly ?
trzy razy Bog ostrzegal tylko ze nikt nie sluchal z jakich powodow nie wiadomo ...chociaz ostatnio wypowiadali sie niemieccy eksperci wojskowi i stwierdzili ze to byl elektroniczny zamach ktory mial miejsce podobny przed paru laty miejsce w Afryce gdzie zginal prezydent z calym rzadem i generalicja w sledztwo trwalo latami......az w koncu sie wydalo...

Absolutnie nie winię Boga. Nie mam do Niego pretensji. O nic Go nie posądzam i jako stworzenie nie mogę oceniać. Poprzez ironię wskazuje jedynie, iż nie można twierdzić, iż np. chrześcijański Bóg nie jest prawdziwy bo jest zły, a absolut jest dobry. Albo uznamy że jest zły, albo dobry. Ludzie cierpią umierają, giną w katastrofach a On nie dokonuje cudownych interwencji.

Hmmm.. a ja jak myślę o dobroci Boga, oczywiście w stosunku do mnie, to wcale nie wymagam, żeby coś mi dawał, ułatwiał itd. < chociaż nie obraziłabym się>. Dla mnie ważna jest świadomość, że jest, że się o mnie troszczy, że słucha, że jestem dla niego kimś ważnym. Może to mało sensowne i niezrozumiałe ale taki mam stosunek do Boga.

Nie napisałam, że to było Jego głównym celem. Przeczytaj głębiej

Właśnie przez świadomość, że gdyby nie Jego wola nie byłoby Ciebie i mnie sprawia, że nazywamy Boga dobrym. Jest On dobry o tyle, o ile bez Niego nie byłoby niczego. Nie należy tej dobroci rozumieć jako skłonności spełniania naszych mrzonek.

Właściwie to z tego powodu nazywamy go stwórcą ale to, że pokierował doborem naturalnym tak by powstał nasz gatunek nie znaczy jeszcze, że jest dobry. Cierpienia jakich doznajemy sugerowałyby coś przeciwnego z drugiej strony jest też przyjemność i rzeczy które uznajemy za pozytywne więc na podstawie obserwacji świata można dojść do wniosku nie można jednoznacznie powiedzieć czy stwórca jest dobry czy zły, jego moralność wydaje się być jednak bardzo odmienna od naszej.
Jeśli ktoś może powstrzymać wypadek albo jakieś złe zdarzenie ale tego świadomie nie robi nazwalibyśmy go pewnie "złym" jednak dziwnym trafem przeważnie nie mamy z tym problemu gdy chodzi o Boga. Akceptujemy, że bardziej ceni wolność (często po prostu przypadek) od naszego szczęścia, choć taka postawa jest sprzeczna z moralnością większości ludzi.

Bóg jest Panem Życia i Śmierci, a człowiek nie. Stawianie Boga na równi z człowiekiem jest pomyłką.

Tu nie chodzi nawet o jakieś stawianie na równi bo to jakieś hierarchiczne myślenie rodem z średniowiecza a raczej o inność. Jeśli jesteśmy od siebie tak różni to czy możemy w ogóle ocenić moralność Boga i stwierdzić, że jest dobry? Jeśli jego działanie nie spełnia naszej definicji dobra to możemy tylko wierzyć, że definicja którą on wyznaje jest lepsza dla nas czy dla jakiegoś wyższego celu który jest dla nas tajemnicą.

Człowiek już tak ma, że zawsze ktoś inny musi być winny jego nieszczęściom, a najlepiej zwalić na Boga jako sprawcę wszystkiego. Tymczasem ludzie sami zgotowują sobie swój los. Robią to na ogół nieświadomie, bo przeważnie nie znają zasad działania Procesu. Tworzą swoją rzeczywistość narzędziami otrzymanymi przez Boga - myślą, mową i uczynkiem. Ale ponieważ od chwili aktu tworzenia do chwili przejawienia się efektu tego aktu - mija jakiś czas, ludzie nie łączą jednego z drugim tylko myślą, że to im się przydarza albo, że Bóg im to zsyła. Gdyby efekt tworzenia nastąpił od razu (Jezus to potrafił) to zrozumieliby, że to oni są jego przyczyną. To działa jak dysk komputera, na którym zapisane są wszystkie możliwe sytuacje i tylko od nas zależy co z tego wszystkiego wybierzemy. Mamy wolną wolę, więc możemy wybrać to, co chcemy. Ale jest jeden warunek - trzeba mieć świadomość, że tak to właśnie działa.

Jezus.
Uzdrawiał chorych. Wskrzeszał umarłych. Pocieszał strapionych. Wybaczał grzesznikom. Bronił słabych. Nakazywał aby pozwalano dzieciom przychodzić do Niego. Wchodził między wzgardzonych i odrzuconych i okazywał im miłość i szacunek. W imię miłości do człowieka umarł na krzyżu męczeńską śmiercią. W momencie, kiedy sam najbardziej cierpiał, zdobył się na zrozumienie i wybaczenie umierającemu razem z nim łotrowi i swoim oprawcom. Obdarzał i obdarza ludzi łaską wiary - cenią ją sobie tak wysoko, uważają ją za taki skarb i szczęście, że są gotowi oddać za nią życie.
Zostawił po sobie pełne miłości i dobroci przesłanie wskazujące ludziom drogę do zbawienia.

Jak można wątpić, że Bóg, który zesłał nam Jezusa, jest dobry?

Można zwątpić, że Bóg żydów i Bóg chrześcijan to ten sam Bóg.
Czy takie zwątpienie może być dziwne?
Zdziwienie wobec tej wątpliwości jest dopiero dziwne.