Postawa agnostycyzmu, czy też ateizmu może być przyrównana do postawy Tomasza, który to nie uwierzył, póki nie ujrzał i nie dotknął.
Gdyby Bóg był na tyle miłosierny, to tak jak Tomaszowi, ukazałby się dzisiejszym ateistom i niedowiarkom. Wtedy wszyscy oni by się nawrócili.

I czy czymś złym jest fakt, że ludzie wierzą w coś innego niż Ty?
Jak to Lec napisał: "A może mnie Bóg upatrzył sobie na ateistę?"

Ateizm jest to pogląd odrzucający wiarę w Boga jako sprzeczną z rozumem i nienaukową. Św. Tomasz zwątpił w zmartwychwstanie, powiedział że nie uwierzy dopóki nie zobaczy i nie dochnie ran - na co Pan Jezus odpowiedział Błogosławieni Ci którzy uwierzyli a nie widzieli. Czy my w dzisiejszych czasach widzimy? Nie widźmy ale wierzymy w słowo które trwa od 2000lat. Słowo to przetrwało już wszelkie próby.

Wierzę Ci że ciężko jest się nawrócić, ciężko uwierzyć ale nie przejmuj się ja też byłe katolikiem niepraktykującym przez kilkadziesiąt lat. A pomyśl o Św. Augustynie też był ateistom matka jego 15lat modliła się o jego nawrócenie i stało się według próśb, jeden z większych Św.


I czy czymś złym jest fakt, że ludzie wierzą w coś innego niż Ty?
Odpowiedziałem na Twoje pytanie nie przeczytałeś dokładnie - ludzie wierzą w to, co wygodne. Ja nie mam do nikogo za złe że myślą inaczej, mam swoje zdanie i wiarę.

Dokładnie plany Boże są dla nas czasami niezrozumiałe, Bóg próbuje nas na rożne sposoby, ale czasami wokół planów Bożych szatan mąci czy Bóg chce abyś był ateistą? Nie odpowiem Ci na to pytanie jego zapytaj.

Powiedział, lecz również świętym został Tomasz niedowiarek.
Maria ponoć dla 70 tys. ludzi potrafiła ruszyć nasze Słońce z posad, to chyba Bóg może dla mnie na kartce po prostu stworzyć napis "I exist". Wiele to nie jest, a uwierzyłbym i byłbym radosnym głosicielem jego słowa.

To, że Augustyn się nawrócił, to jego indywidualny wybór był, wymuszony sprawami jakie zaistniały w jego życiu. A nie jego matki. Znam wiele ludzi, co się od całych lat modlą o nawrócenie swoich bliskich i nic. Jeśli ja bym się teraz nawrócił, to nie dzięki wielu modlitwom moich wierzących znajomych,a dzięki temu, że stałem się na tyle słaby psychicznie, że potrzebowałbym niewidzialnej pomocy.

Tylko że słowa "wierzą w to, co wygodne" brzmi mocno pejoratywnie, jakbyś podkreślał, że wierzą źle, wierzą tylko tak, jak oni chcą.

Swego czasu pytałem się bardzo często w różnych formach. Lecz w przeciwieństwie do doskonałego, nieskończonego, miłosiernego i wszechmocnego Boga, moi wadliwi, niedoskonali i czyniący błędy znajomi udzielili mi pomocy i odpowiedzi z miejsca. Więc mimo wszystko w całym moim życiu na ludzi zawsze mogłem liczyć bardziej, niż na jakieś tam duchowe pomoce "Made in Heaven".

Gwoli ścisłości Augustyn z Hippony nie był ateistą, tylko manichejczykiem.

Odgrzeję starego kotleta ale no.. trudno.

Do tej pory myślałem że jest ze mną coś nie tak - miałem 2 razy w życiu sen o paruzji, pojawieniu się krzyża na niebie. Raz w dzień: chmury były ułożone w kształt krzyża, drugi raz: przy zapadającym zmroku, krzyż ułożony z gwiazd świecących kolorem żółtym i białym, trochę mniejszych od księżyca. W obu sytuacjach szedłem do innego pokoju i popatrzyłem przez okno. Krzyczałem w śnie, łkałem, byłem przerażony - że jestem nieprzygotowany na "koniec"...