Kto zapłacił za spalenie owych 11 czarownic????.....na twardym dysku zapisano kwotę i jej podział?

Dobra, dobra. Żeby być w porządku z nieomylnym w kwestiach wiary papieżem Grzegorzem IX nie czytaj więcej Biblii inaczej zgrzeszysz.

A jednak wybrał Judasza. I ten czuły pocałunek na pożegnanie przed śmiercią obu. Coś mi niepasuje w wizerunku Judasza - jest o nim bardzo niewiele w 4 Ewangeliach. Przed samą zdradą jest zaledwie kilka wzmianek o nim. I Judasz w odróżnieniu od innych uczniów praktycznie nie pyta się Jezusa o nic (w odróżnieniu od innych uczniów). Mogłoby to dowodzić tego, iż Judasz rozmawiał z Judaszem na osobności i zdradzał mu rzeczy, których nie chciał zdradzić innym uczniom.
Wierzę w rehabilitację Judasza. Skoro bowiem misja jedenastu przyniosła złe owoce, może Judasz ma coś lepszego do zaoferowania temu Światu.

Jeżeli uważasz to za słuszne, to zamień kainitów na owych palaczy i morderców. Twoja sprawa. Myślę, że specjalnie nie odczujesz zmiany. Zresztą postępowali oni bardzo po gnostycku, uszczęśliwiali ludzi uwalniając ich z ciał i pozbawiając dóbr materialnych.


Demagogia odwołująca się do emocji i pożądań i zazdrości. Poza tym twój post aż ocieka złością. Uspokój się trochę.


Rozpoczynanie postu tymi lub podobnymi słowami przekreśla jego obiektywność. Jest to najkrótsza droga, by kogoś nie przekonać do swojej argumentacji.

Czuły pocałunek? Ze słowami Jezusa "Pocałunkiem zdradzasz Syna Człowieczego?".
Apostołowie i cały Kościół to wspólnota w której sprawuje się skaramenty i przeżywa obecność Boga. Apostołowie więc oferują mi wspólne przeżywanie obecności Boga przez sakramenty, przez życie wspólnotowe. Nigdy nie będzie idealnie tu na ziemi, bo kościół jest wspólnotą ludzi, którzy potrzebują odkupienia. Jednocześnie też kościół przechowuje depozyt wiary.
A co ma do zaoferowania Judasz?
Jaką dobrą nowinę?No powiedz. On się z rozpaczy powiesił, bo nie umiał udźwignąć swoich grzechów, a mi Jezus dał siłę do wybaczenia krzywd, które mnie spotkały. Dlaczego więc miałabym pokładać nadzieję w Judaszu jeśli mogę w tym, który daje mi wybaczenie?

Wczoraj skończyłem czytać taką książkę - Walter Wangerin, "Jezus" (http://merlin.pl/Jezus_Walter-Wangerin/ ... 64071.html). Tak, powieść - coś a'la seria "Jezus" i "Chrysus" x Malińskiego. Jest tam sporo o Judaszu, jego postać jest dość mocno zaakcentowana. I ciekawa teoria autora co do motywów postępowania tego człowieka.

On wierzył w Jezusa - widział cuda, znaki, uzdrowienia, rzeczy niezrozumiałe, fascynowała go osoba Pana. Nie wiem, czy był złodziejem - nie wnikam (to w Ewangelii to akurat może być propaganda, dopisane żeby pasowało do obrazu postaci jako takiej). Natomiast misję Jezusa rozumiał po ludzku - przyszedł, aby dokonać rewolucji, wyzwolić Naród Wybrany spod panowania Rzymu. Miał na tę rewolucję nadzieję, wyczekiwał jej - stąd przyklaskiwał np. gwałtownemu zrobieniu porządku przez Jezusa w świątyni, skąd powyrzucał kupców i handlarzy. Tylko że się Judasz zniecierpliwił. Czekał na ten moment i nie mógł się doczekać. Co więcej - Jezus wiedział, co może on uczynić, i tłumaczył mu, że opacznie przyjmuje Jego słowa.

Dlatego Judasz postanowił "pomóc" Jezusowi - zmusić Go, jego zdaniem, do działania. Poszedł, i zrobił, co zrobił - wydał go Żydom. Był przekonany, że w takim momencie Jezus nie będzie nadal potulny, nie da się ubiczować i ukrzyżować - ale wezwie na pomoc zastępy anielskie i z pomocą Boga rozprawi się tak z grzesznymi zwierzchnikami Żydów, jak i z Rzymianami. I stąd jego rozczarowanie, i tu należy upatrywać motywów ew. samobójstwa późniejszego - rozpacz, do czego doprowadził (nawet gdy taka była wola Boga), jak bardzo się pomylił.

Ciekawa teoria, nie powiem.

Dalsze dyskusje proszę prowadzić w temacie, a na przyszłość warto korzystać z wyszukiwarki.

viewtopic.php?f=46&t=15457