Dyskutujemy o pojęciach niebo i piekło z punktu widzenia chrześcijanina. Ale jeśli dla Ciebie grzech ciężki nie istnieje - to cóż...nie istnieje również i pojęcie nieba, piekła itd. To, moim zdaniem, sprawa sumienia człowieka. Sumienia właściwie ukształtowanego od urodzenia!

Pozdrawiam w dzień Zmartwychwstania Pańskiego!
zsoborniki

Jako człowiek niewierzący, a przynajmniej nie zrzeszony z żadną religią (jestem panteistą), czuje się najbardziej związany z moimi braćmi na ziemi. Może ktoś dzięki modlitwie czuje się lepiej, ale jak dla mnie pomoc drugiemu człowiekowi nieść trzeba przede wszystkim fizycznie. Żaden z bogów nie obalił ogromnych reżimów. Zrobili to po prostu ludzie.

Lepiej bym się czuł, gdybyś napisał "właściwie ukształtowanego chrześcijańskiego sumienia", bowiem gdy piszesz po prostu o sumieniu, to odczytuje to tak, że ja mam skrzywione sumienie, tylko dlatego, że nie wierzę w to, w co Ty wierzysz.

Mnie nauczono wszystkich tych ludzkich rzeczy - nie bić się, nie kraść, nie wolno kłamać, być zazdrosnym, czy źle życzyć. Związki nauczyły mnie takich zasad jak szczerość, prawdomówność, wierność, wytrwałość. Wszystkie te rzeczy PLUS wiara w boga jest nauczana przez chrześcijaństwo. Ja jedynie odrzuciłem to ostatnie, bowiem doszedłem do osobistych wniosków, że jest mi to zbędne.

A co to ma wspólnego z tematem: "Jeżeli w niebie jest tak pięknie..." ????????

Cóż, przede wszystkim to, że jeśli ludzie się zmienią, to i na ziemi może być raj. Nie potrzeba do tego nieba.

Czujesz ?
Mmm... tak, jestem w 7 niebie ...

Według mnie niebo jak i piekło są stanami umysłu. Pozwolę sobie zacytowac klasyka Ks.De Mello " Pytając się gdzie jest niebo czy piekło, zachowujesz się jak mała rybka pływająca w dużym oceanie pytająca się gdzie jest woda. Przebudź się lunatyku ! Wstawaj ! Życie jest tutaj ! Obudź się wreszcie ! "