W takim razie jaki sens jest w kościele?
Po co praktykować religię z pomocą kościoła?
Po co Kościelne przykazania i sakramenty?
Jaki sens jest w zbiorowym uwielbieniu?

Czyżby "razem raźniej", "w grupie siła"? Czy Ci wyznawcy nie mają własnego zdania co do własnego Boga?

On ma problem z Bogiem. I to większy niż mu się wydaje. Jasno o tym napisała Liza.



Deklaratywny agnostyk, w istocie racjonalista o poglądach zbliżonych do Faktów i Myśli, nie znając Boga, atakuje Jego wyznawców i duchowieństwo, rytuały, sakramenty. W ten sposób nie odkrywa się Boga.

Mnie to wygląda na grzech przeciwko Duchowi Świętemu.

W jaki sposób odkrywa się Boga? Mam wchłaniać wiarę, która przeczy zdrowemu rozsądkowi. W jednej chwili słyszę, że aby poznać Boga nie muszę należeć do kościoła, gdy zadaje sensowne pytanie dlaczego w takim razie ludzie wierzący należą do kościoła, dlaczego praktykują wiarę kościelną, słyszę że atakuje Ducha Świętego. Dlaczego zamiast udzielić odpowiedzi popartej argumentami, udzielasz mi takiej, która mówi o moich atakach na DŚ?

Wyżej zostały zamieszczone linki do filmów, w których Teolodzy, naukowcy wyjaśniają działanie Boga we wszechświecie. Teolog mówi tam o działaniu za pomocą fizyki kwantowej, i przedstawia wątpliwy przykład fotonów w wodzie. Mianowicie, w jaki sposób niektóre fotony odbijają się a niektóre nie, powodując, że widzimy odbicie tego co nad wodą i tego co jest pod wodą. Tłumaczy to interwencją Boga i według niego jest to niewytłumaczalne, chociaż można to w prosty sposób wytłumaczyć.

Twierdzenie, że jest inaczej to ignorancja. Zwyczajne zaprzeczenie, które widać tutaj na forum wśród wielu z was, wierzących. Nie chcecie przyjąć do wiadomości, że Boga nie ma. Zasłaniacie się kurtyną utworzoną z wątpliwych odpowiedzi takich jak "Boga trzeba znaleźć w sobie", "Niezbadane są ścieżki boże".

Jeżeli dziecko wyobrazi sobie niewidzialnego przyjaciela, z którym może rozmawiać, który, mu wszędzie towarzyszy. To - przyznajcie - taki przyjaciel nabiera istoty Boskości. Dziecko nie może sobie wyobrazić, że przyjaciel ten stworzył świat, bo nikt mu tego nie powiedział, więc o tym zwyczajnie nie wie. Ale gdyby nagle pojawili się wyznawcy tego przyjaciela i opisali zasady że to on stworzył świat, podali by względnie podobną historię jak waszego Boga, wtedy ten przyjaciel był by czczony przez swoich wyznawców i stałby się Bogiem.

Inaczej, zapytam. Wedle waszej wiary ziemia ma 10 tysięcy lat. Jak można wierzyć, że ziemia 10 tysięcy lat, skoro udowodniono że ma ponad 3,6mld lat? Trzeba być albo niezwykłym hipokrytą, albo mieć chorobę umysłową, żeby upierać się przy tych 10 tysiącach lat.

Tak się zastanwiam a co z ciałem Św. Ojca Pio, Św. Bernadety, Św. Jana Vianney'a przecież one nie uległy rozkładowi. A to nie jest normalne. A cuda Eucharystyczne? Przecież to jest przez naukowców badane i potwierdzone ( ostatnio w Sokółce) że jest to prawdziwia tkanka sercowa.

Do tego mozna dodac ciała różnych mnichów buddyjskich np: Dashi-Dorzho Itigilova...oraz Lenina


Podobnie nie jest normalne, że płonący człowiek siedzi spokojnie ..."Kiedy się palił, nie poruszył nawet ani jednym mięśniem, nie wydał ani jednego dźwięku, jego zewnętrzny spokój tak bardzo kontrastował z jęczącymi ludźmi otaczającymi go."

Na zdjęciu Thích Quảng Duc, buddyjski mnich mahajana który dokonał aktu samospalenia w proteście przeciwko dyktaturze i prześladowaniom buddyzmu w Wietnamie Południowym przez rząd katolickiego prezydenta Ngô Đình Diệma.
"Mnich zginął na miejscu; jego ciało zostało skremowane. Co zadziwiające, jego serce pozostało nienaruszone nawet po kremacji i jest do dziś przechowywanie jako relikwia."

Nie wiem jak było w większości wymienionych przypadków i nie zamierzam negować ich prawdziwości. Jednak jeżeli chodzi o ciało samego Ojca Pio to wszyscy wiedzą że budzi ono ogromne kontrowersje. Zarówno jeżeli chodzi o stygmaty jak i dobre zachowanie ciała. Były podejrzenia o użycie fenolu. Jeżeli chodzi o sam stan ciała, to zostało one pozbawione płynów takich jak krew, nie mogło ulec rozkładowi w sterylnym zamknięciu. Metody doskonałego utrzymywania ciała po śmierci były znane już w czasach starożytnych, najlepiej tę technikę opanowali egipcjanie. Ciała Faraonów pozostawały nie naruszone przez setki lat, nawet współcześni naukowcy napotykali w grobowcach ciała, które nie całkiem uległy zniszczeniu, a to już wcale nie jest mowa o setkach lat.

Przypadki samospalenia to wbrew pozorom wcale nie takie rzadkie zjawisko, nie wrażliwość na ból, można wytłumaczyć głębokim stanem medytacji, mentalnie można stać się nie wrażliwym na fizyczny ból ciała. Szczególnie znani z osiągania takiego poziomu medytacji byli tybetańscy mnisi. Umysł to potężne narzędzie, z którego mocy w pełni nie zdajemy sobie sprawy i mienie wiele czasu zanim posiądziemy wiedzę, która pozwoli nam wykorzystywać w pełni potencjał umysłu.

Tadeuszku zalecam przede wszystkim profilaktykę - czyli uprzednie zapoznanie się z tym, co chce się wklepać w klawiaturę. Otóż powinieneś wiedzieć, że Lenin został zmumifikowany w przeciwieństwie do wymienionych świętych.


A kto go zastrzelił w kościele? Może mnich jakiś, CIA?


Podstawa to nie ograniczać tego, co rzeczywiste jedynie do tego, co dla ciebie pojmowalne.


To jest jakieś nieporozumienie. Otóż nie można mylić przedmiotu badań. Fizyk zajmuje się fotonami a teolog Objawieniem. Teolog może dokonywać pewnych filozoficznych odniesień wyników badań nauk szczegółowych, ale nie mając ani metody ani nie mieszcząc się w przedmiocie danej nauki szczegółowej, niewiele nowego wniesie do tej dziedziny. Tak samo głupcem jest fizyk, który myli przedmiot swej nauki z filozofią.


A Ty nie chcesz przyjąć do wiadomości, że Bóg jest. Wszelkie wysiłki kierujesz ku wyszukiwaniu wątpliwości.

[quote="Agnostyk"Inaczej, zapytam. Wedle waszej wiary ziemia ma 10 tysięcy lat.[/quote]
Według Twojej wiary owszem. Ja w Katechizmie nic takiego nie znalazłem.


To nie wierz. Czy ktoś tak uczy? Może jacyś fundamentaliści po trzykroć reformowani tak. Ale nie Kościół katolicki.

Ze tak powiem... co mnie to obchodzi.


To w końcu jest czy go nie ma

Zacząłeś opowiastki o mnichach i Wietnamczykach, więc najwyraźniej wzbudziło to u Ciebie silną facynację. Tak bardzo, że postanowiłeś nawet uraczyć nas zdjątkiem.


Nie mam problemu z tym pytaniem.

Pytanie nie dotyczy tego czy masz z czyms problem czy nie, bo raczej nikogo to nie interesuje.
Podobnie jak nie interesują mnie problemy gastryczne czy tez ich brak u Kowalskiej z czwartego piętra.


Nie tak silna jak u Ciebie pewien syn cieśli.

Mowa tutaj o Teologu-fizyku. Naukowcu, który odebrał również święcenia kapłańskie.

Co do samej sokółki:
http://www.racjonalista.pl/forum.php/s,253900

wiesz - uznajesz za pewnik, nie musisz wierzyć.
nie wiesz - uznajesz, że nie ma, póki się nie udowodni
wierzysz - jestej głupi, bo wydaje ci się że wiesz, że jest coś czego nie ma

Jeżeli więc ja nie wierzę, to znaczy, że i tak wierzę w brak takiej istoty wyższej, co czyni ze mnie w pewnym sensie głupca bo nie wiem czy jest Bóg, czy go nie ma. Jedynie prawdziwy empirysta, nie posiadający tego rodzaju dylematów, nie jest głupi

Mówiłem, że nie neguję istnienia Boga, ale też nie zamierzam go potwierdzać. Nie udowodniono istnienia Boga chociaż próby sięgają daleko wstecz. Podjęcie jego poszukiwań właśnie wśród was, powinno wskazać mi drogę. Jednak to co was do niego przyciąga, mnie w ogóle nie przekonuje. Może to dlatego, że z chwilą przyjęcia wiary, wszystko co logiczne, co wytłumaczalne i racjonalne, całe zasady jakie kierowały moim życiem - wszystko to rozpadło by się jak domek z kart. Nie przeczę, że obawiam się takiej możliwości. Obawiam się wpływu manipulacji kościoła nie tylko katolickiego, ale również innych.

Może mój Bóg nie potrzebuje tych "organizacji", może wystarczy, że będzie tylko mój, a ja obiorę ścieżkę która wydawałaby mi się najbardziej boskiej istocie odpowiadać

Bardzo słusznie. Warto przyjrzeć się pracom filozoficznym, które odnoszą się zarówno do wyników badań nauk szczegółowych, jak i odpowiadają na jedno z najważniejszych pytań filozofii.


Merytoryczność na poziomie dziecka z piaskownicy: "bo jesteś gupi!". Tupnij nóżką jeszcze i rzuć foremką.

@Agn0styk

Przyjacielu Posługuję w KK Charyzmatami. Mam styczność z bardzo wieloma Cudami BOŻYMI.
Nadto wiem, że istnieje tamten świat. Więc już nie muszę Wierzyć w BOGA gdyż wiem, że istnieje na 100%.

Nadto są różne dowody na istnienie BOGA, także 100% dowód.

A takich małych jest ogrom, tak że człowiek posiadający zdolność logicznego postrzegania świata nie przechodzi wobec nich obojętnie.
np. Twój kod DNA - inteligentny program, którym zostałeś zaprogramowany.


Jak masz problem, to zadaj mi pytania, w którymś z tych tematów;


viewtopic.php?f=27&t=22196&p=614073#p614073
viewtopic.php?f=27&t=21361&p=608096#p608096
viewtopic.php?f=27&t=22501
viewtopic.php?f=27&t=22868
viewtopic.php?f=27&t=22078



a chętnie naprowadzę Cię na ścieżkę do BOGA TRÓJJEDYNEGO - jedynego jaki istnieje.
Wszystkiego zaś nie wykonam za Ciebie, gdyż Uwierzyć jest łatwiej - natomiast znacznie trudniej podążać za BOGIEM w Czystości Serca – a to podążanie właśnie determinuje miejsce dokąd trafisz.


Jeżeli jesteś o Otwartym Sercu to na 100% odnajdziesz BOGA i będziesz pragnął dążenia do Świętości.

Już jakiś czas czytam na katoliku i wierze tematy dotyczące rad w sprawie wiary. Scenariusz się powtarza: zainteresowany pisze błagalny post dotyczący pomocy w sprawach dotyczących poszukiwań Boga lub właściwego wyznania. Najdalej po dwóch tygodniach okazuje się jednak, że człowiek ten chce tylko udowodnić wszystkim i sobie, że rady są niepotrzebne, bo on już w zasadzie wybrał. Tym razem byłam sceptyczna od początku. I znów historia się powtórzyła.

Lizo. Nie oceniaj mnie i mojego stanowiska w tej sprawie kiedy nie wiesz jakie emocje odczuwam. Nie wciskaj mi, że już wybrałem, skoro wiem, że tego nie zrobiłem. W przeciwieństwie do Ciebie, nie idę na ślepo przed siebie i nie potrafię zignorować faktów, które przemawiają za tym, że Boga nie ma. Z własnej woli trafiłem na te forum, z chęcią aby tego Boga znaleźć. Twoje myślenie jest strasznie płytkie skoro nie potrafisz zrozumieć, że szanuję ideologię, opowiadającą się za istnieniem Boga i też go poszukuję. Ale poszukuje na swój sposób.

Ty wierzysz, nie masz problemu z wiarą bo jesteś do niej przekonana. Ja nie jestem. Wątpię w istnienie i właśnie to nas różni. Jakbym chciał psychoanalizy, sam bym ją sobie wystawił lub zwrócił do znajomych psychologów. Ty mi do tego potrzebna nie jesteś.



Nie kierowałem tego konkretnie do Ciebie. Jest to po prostu bardziej dobitna definicja empiryzmu, który głosi, że umysł jest pozbawiony treści poznawczych, dopóki nie doświadczymy ich bezpośrednio bądź pośrednio.

Nie bierz więc tego do siebie.

Zadziwiające, jak często w obliczu innego stanowiska niż wasze, innych racji - jesteście tak skłonni sięgać porównania z dziećmi z piaskownicy. Jeżeli macie jakieś kompleksy z dzieciństwa na tym tle, to pozostawcie je dla siebie, bo mnie w żadnym razie takie porównania nie obrażają

Frater - Dziękuję za chęć pomocy i wskazanie odpowiednich tematów. W moim przypadku obawiam się, że raczej trudniej będzie mi uwierzyć, niż podążać drogą Bożą. Ale cóż ja o tym wiem