Nawet skrajni introwertycy potrzebują kontaktów społecznych od czasu do czasu. Człowiek samotny nie może być szczęśliwy.

Od czasu...................................................................................................do czasu

Do samotności można się przyzwyczaić, nie można być szczęśliwym. Do tego potrzebujemy innych ludzi. Znieczulenie nie jest zdrowiem tylko brakiem odczuwalnych objawów choroby.

Dla mnie pojęcie raju to odosobnienie,wieczna kontemplacja na łonie przyrody,nocne obserwacje kosmosu...

Ja liczę na życie pełne wrażeń życie. Kontemplacja przy moim temperamencie? Musieliby poić mnie neospasminką.

No właśnie - od czasu do czasu
Ja mam dużo cech introwertyka (chociaż nie same) i zdecydowanie jestem typem samotnika. Tzn. nie wykluczam wszystkich ludzi ze swojego otoczenia, i lubię mieć, od czasu do czasu, możliwość wyjść gdzieś i spotkać się z kimś, w jakiś sposób podobnym do mnie. Ale za spotkaniami w większym gronie już nie przepadam i praktykuję to naprawdę baaardzo rzadko.
Również sprawdzają mi się związki z drugim samotnikiem. Natomiast z kimś bardziej otwartym na ludzi, już nie. Męczymy się sobą wtedy nawzajem, i nie znajdujemy płaszczyzny porozumienia.
Nie jestem zbyt towarzyska, w sensie utrzymywania licznych, płytkich znajomości. Takie coś mnie bardzo męczy, a ludzie niespecjalnie w tym sensie ciekawią. Wolę poznać jedną interesującą mnie osobę dobrze, niż sto obojętnych mi powierzchownie.
Nie lubię też miejsc zatłoczonych, tłumów... Np. wakacyjny wyjazd uznaję tylko po sezonie, gdzieś gdzie nie ma zbyt dużo ludzi. Lubię ciszę, spokój, potrzebuję kontaktu z naturą...
Nie wiem czy potrafiłabym być tak całkiem samotna (tzn. nie mieć możliwości do nikogo absolutnie ust otworzyć), ale w dużej części - z własnego wyboru - jestem. I na pewno nie czuję się z tym nieszczęśliwa

-Vi- podała moją idealną charakterystykę...

Jako osobnik z natury nietowarzyski,prawdziwy samotnik z przerażeniem czytam opisy zarówno piekła jak i nieba.Przecież tam się roi od "towarzyszy niedoli".Masy przerażają mnie.Nawiasem mówiąc, z tego samego powodu bardzo niechętnie uczestniczę w mszach żałobnych.Siłą rzeczy, mój charakter samotnika, miałby decydować o moim potępieniu i przebywaniu wśród mas piekielnych,czy w wątpliwej jakości nagrodzie wśród "niebiańskiej elity".Oba przypadki są dla mnie nieatrakcyjne.Atrakcyjne byłoby przebywanie w "raju samotności",albo...wieczny niebyt

Raj samotności-wyobraźmy sobie,bezludną ,zieloną wyspę,na której stoi mała twierdza,w niej wielka biblioteka,obserwatorium ze sporym teleskopem,mała jadalnia ze stoliczkiem "nakryj się" i ja, tylko JA

Ja widzę to trochę podobnie Tylko moja wyspa powinna być w połowie górzysta (kocham góry) i powinno być tam dużo zwierząt (a już koniecznie psy i koty, oraz konie, na których grzbiecie mogłabym galopować prawie całymi dniami ). Biblioteka to też obowiązkowo, a zamiast obserwatorium miałabym pokój na moje hobby i pasje Byłaby tam też przeszklona weranda, z której, w czasie deszczu bądź burzy, z jednej strony mogłabym oglądać morze, a z drugiej góry
Wyspa byłaby prawie bezludna. Oprócz mnie swoje twierdze mieliby gdzieś w pobliżu jeszcze moi Bliscy (na palcach jednej ręki można policzyć), a ze mną razem ewentualnie Partner (jeśli dane mi będzie kiedyś poznać takiego dziwaka jak ja )

Natomiast te wspomniane masy "towarzyszy doli lub niedoli" też mnie przerażają

Vi,mój opis był bardzo skrótowy.Oczywiście na szczycie twierdzy taras widokowy na piękną panoramę gór.Obowiązkowo górzyste wybrzeże,lasy pełne ptactwa, no i coś na kształt internetu dla ewentualnej komunikacji

To jesteście świetnymi ziemskimi kandydatami do piekła. <żart>. Każdego usadzą na szczycie góry i dadzą pole widokowe na piękną panoramę i biegające zwierzęta. Tylko innych odludków nie będzie. Hmmm...nie dla mnie.

No właśnie wyobrazacie sobie, być w niebie z taka nowennapompejanską, Maluczkim, Cejrowskim, Terlikowskim, Natankiem, Rydzykiem, katolikami Kaczyńskim i Macierewiczem?

To jakis koszmar musi być.
Nie wiem co gorsze - takie niebo czy piekło.

Nie wyobrażam sobie. Ja tam się zabarykaduję w tej swojej twierdzy na wyspie i nijak mnie do takiego nieba nie wezmą

Vi, a mnie wpuścisz? Bo ja też tam nie chcę, ja się boję takiego składu

No jasne, Aditu Myślę, że nas stamtąd nie będą chcieli wyciągnąć, ale w razie czego się nie damy