Mógłbyś się wysilić, żeby zamieścić linki do naukowych opracowań.
A zamieszczasz linki skrajnie zideologizowanym do artykułow .

Wybacz, ale jak ktoś o papieżu Benedykcie XVI pisze Rat'zi to już wiadomo,
że nie mozna go traktować poważnie a tylko na zasadzie
"czego to ludzie nie wymyślą"...

A Ty chcesz go przedstawić jako autorytet
i myślisz, że ktoś go tak potraktuje?
Przepraszam, ale naiwny jesteś...

Zniechęcać?.....wyraźnie ukazuję na czym polega prawdziwe dzielenie się dobrem - to zawsze jest dawania i branie.
Uświadomienie takiej postawy nie jest wskazywaniem osobistego grzechu - konkretnie napisałam to zdanie nacechowane jest pychą - nie piszę w rodzaju jesteś pyszny.
Ukazywanie postaw, które stanowią przeszkodę w zbliżaniu do Boga, jest właśnie formą pomocy.

Iwona 19, Wloczykij- dlaczego strona nie pasuje, sa przeciez prawdziwe cytaty?
Mnie zawsze bawilo, jak niektorzy probuja udowodnic, ze w Biblii nie jest napisane to, co jest napisane. Teraz - (na wiara.pl) komiczna dyskusja o grzechu pierworodnym (ze to niby przenosnia z tym Adamem i Ewa)
Jakies wykrety dotyczace nakazu zabijania nieposlusznych dzieci. Gdzies tu tez dyskusja o poddanstwie kobiet. Jeszce calkiem niedawno rozumianym doslownie, i tak podawanym do wierzenia. A teraz, jak ludzie (i kobiety) masowo odchodza od Kosciola- zmiana frontu, ze niby "poddanstwo w milosci". Tylko, ze napisane jak wol, "poddane" bez przymiotnikow. A jak tlumacze nie potrafia uzgodnic tak prostych rzeczy, to calosc nadaje sie do wyrzucenia.
Jest tyle wspanialych ksiazek, czlowiek nie zdazy w ciagu zycia przeczytac wiekszosci z nich, a Wy sobie glowe zamulacie, usilujecie na sile wycisnac jakis sens? Pewnie, mozna, nawet z ksiazki telefonicznej. Ale ja wole czytac rzeczy naprawde wartosciowe.

A czemu Ty zamulasz sobie głowę katolickicm forum??....na siłę ktoś Cię ściągnął......wolisz czytać wartościowe rzeczy, a tracisz czas na zamulone forum .......nie kontrolujesz tego co piszesz?

Freud uważał, że nadeszła epoka nauki, w której liczy się to, co daje się zmierzyć i sprawdzić. Odrzucał wszelką religię a tym samym wiarę i nadawał 'nie-wierze' rangę religii zastępczej. Uważał, że kto pyta o sens życia jest chory. Jednoczesnie zauważył, że brutalność życia rani serce człowieka. Nie widział jednak instytucji, ktorą można by z tego powodu oskarżyć (Boga możemy oskarżać, mamy nawet Psalmy złorzeczące). Człowiekowi jest po prostu sądzone trwać w bolesnej samotności. Dziś wiemy, że był życiowym pesymistą i nie znał sam siebie.
Psychoanalityk B.Bettelheim nie potrafił dać odpowiedzi o sens życia i popełnił samobójstwo w wieku 86lat. Wg niego sens znajduje się w pracy, w relacjach i seksualności. Wtedy kiedy siły słabną, odchodzą bliskie osoby wówczas logicznie dochodzi się do wniosku, że nonsens może być co najwyżej zakrywany, ale w końcu weźmie górę.

Bez fundamentu nadziei życie jawi się jako przegrana bitwa. Nadzieja natomiast może znaleźć fundament tylko w wierze.
Dla św Pawła właśnie nadzieja w obliczu śmierci stanowi element decydujący, który odróżnia wierzącego od niewierzącego. Nie chcemy bracia, byście trwali w niewiedzy co do tych, którzy umierają, abyście się smucili jak wszyscy, którzy nie mają nadziei.
(1 Tes 4,13)
Nietzsche jest autorem aforyzmu: Ten, kto wie, dlaczego żyje, nie troszczy się o to jak żyje
Owa pustka o której piszesz to zatrzymanie się na fundamentalnym pytaniu o sens życia: po co żyję? Zadając sobie to pytanie wkraczasz w obszar wiary, ponieważ tylko ona daje odpowiedź. Albo uwierzysz, że jest jakiś Boży zamysł w świetle którego życia ma sens albo wierzysz (nadal nie wiesz), że życie to przypadek i nie ma głębszego sensu.
Nawrócenie więc wiąże się z odkryciem Bożego planu i swojego miejsca w nim.

Jako chrześcijanie wierzymy, że Bóg najpełniej objawił się w Jezusie Chrystusie i dlatego prawdy o nas szukamy w Jego Ewangelii.
Jezus powiedział o sobie : ja jestem drogą i prawdą i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przez mnie. (Jan 14 , 1-12)
Jak odpowiesz sobie na pytania: kim jestem, jaki jest cel mojego życia i jak cel ten osiągnąć to rozpoczniesz iść drogą nawrócenia.
Inaczej pustka duchowa pozostanie (przykryjesz ją być może działaniem, ale postaw się w sytuacji schorowanego i samotnego 90-latka)...reszta to sposoby realizacji. Na razie módl się o pomoc w zrozumieniu tych egzystencjalnych pytań. Ta pustka to już sygnał z 'góry'.

No dobra... Więc kiedy ostatnio piłeś "Krew Jego"?

I tak nie mam zaufania do tej strony. Nie przekonasz mnie.

Jesteś zauroczona religią,nie dasz się przekonać.Zresztą ja też. Boga nie ma i to jest usprawiedliwienie dla mankamentów tego świata.Gdyby był takim za jakiego jest uważany, byłoby niewątpliwie lepiej.Bóg nie byłby "dodatkiem",tłumaczącym sens istnienia przypadkowego świata

Wszystko ma jakiś sens

Nawet wojny światowe,pijani kierowcy,mordercy itp.Przeciwdziałaja nadmiernemu wzrostowi populacji ludzkiej.Aczkolwiek nieskutecznie.

Odświeżę temat. Miałem mały przestój i rewolucje w życiu, póki co wszystko jakoś się składa. Wasze wypowiedzi po moim ostatnim postem zupełnie nic nie wnoszą, kłócicie się między sobą o coś, co jest dla mnie niezrozumiałe.


Bo tak mnie uczono od początku szkoły podstawowej aż do średniej. Że jestem zły (tzn każdy jest, ale skierowane było to do jednostki i do wszystkich) i nie mamy prawa niczego od nikogo oczekiwać, dobro należy czynić aby "odkupić winy" ale nie otrzymywać go, bo to już grzech. Być może źle to interpretuje. Cała ta sprawa z wiarą bądź nie-wiarą jest dla mnie zupełnie nie jasna. Generalnie widzę, a raczej słyszę od osób mi bliskich, które są wierzące, że jednak ciągle coś się zmienia i jeśli chodzi o Kościół to jest inaczej, niż zapamiętałem. Być może moja ogromna granica tolerancji rzeczywistości i wszystkiego co w niej występuje skutecznie odpycha mnie od Kościoła. Muszę to jeszcze w jakiś sposób uporządkować. Wiem jedno: wędrówki wgłąb siebie nie są miłe, a na taką się w moim przypadku zanosi.

Dla mnie nie jest.