Tego typu dyskusja, jaką próbujesz prowadzić ma zmierzać do tego, żeby ostatecznie rozgryźć Boga i zapewne udowodnić Mu coś zbrodniczego, ew. że nie istnieje. Cel ten zamierzasz osiągnąć dzieląc każde zagadnienie na czworo, ośmioro, sześdziesięcioczworo i wyłapując stronniczo "słabości" i "sprzeczności"

Jest to pewien rodzaj pychy, który zakłada, że ktoś jest w stanie ogarnąć Boga! To, że nie jesteśmy w stanie pojąć logiki Boga nie znaczy, że ona nie istnieje.
Wiara pozwala na przeskoczenie tego, co niezrozumiałe i dotarcie "na skróty" do Stwórcy. Twoja metoda polega na coraz większym przybliżaniu nosa do ziemi, żeby rozgryźć (i to z wielkimi uprzedzeniami) coraz to mniejsze drobiny prawdy.

Ale zamiast tak ryć nosem po ziemi z oczami wbitymi w drobiny, lepiej podnieść głowę do Nieba i unieść się na skrzydłach wiary. Z tej perspektywy widać znacznie więcej - oczami duszy!

I nie obawiaj się - nikt tutaj niczego Ci nie sprzeda! Przecież sam wszedłeś do tego sklepu, żeby tylko pooglądać i ponaśmiewać się z asortymentu



Mogli, ale nie chcieli! Czy Ty w ogóle przyjmujesz te dwie wersje, że można doskonalić się poprzez cierpienie lub inaczej? Przecież pisałem, że to Bóg wybiera dla nas najlepszą drogę. Większość cierpień wymierzamy sobie sami lub sobie nawzajem poprzez grzech. Bóg pozwala nam poznać konsekwencje swoich czynów, egoizmów, złości, błędów, grzechów i to w wymiarze indywidualnym jak i zbiorowym.


A co ty wiesz o bycie tego dziecka tutaj i tam, żeby to osądzać ekspercie? Zakładasz, że jesteś mądrzejszy i sprawiedliwszy od Boga?


A gdzie to ujrzałeś? Znasz duszę każdego człowieka? Byleś może w czyśćcu lub niebie? Zazdrościsz miłosierdzia? Swoją małą miarką chcesz Boga osądzać? Nie bądź śmieszny...


Nie wiem o co Ci dokładnie chodzi, ale przeczuwam, że nie wyczuwasz proporcji. To, co wydaje Ci się bożą niesprawiedliwością, jest tylko nieskończenie małym ułamkiem Jego działania. Tobie wystarcza to do wystawienia Bogu oceny, bo nie masz zielonego pojęcia, czego fragment widziałeś. Było wiele czegoś wcześniej i później, nie wiesz wiele o okolicznościach. Krótko mówiąc nie ufasz Bożej Sprawiedliwości i trzymasz się swojej opinii partej na mikroskopijnej obserwacji.


Eeee.. To już wydumane. Wiesz przecież o co chodzi? Wyobraź sobie Boga widzialnego tutaj na ziemi. Na spotkanie z Bogiem trzeba się przygotować i uświęcić. Jak to zrobić w sposób wolny i subtelny wobec tak oczywistego doznania Absolutu?
Adam i Ewa sami zaczęli unikać Boga i chować się przed Nim gdy zgrzeszyli. Ich brak świętości oddalił ich od Boga.
A pochodzenie zła jest inne - nie człowiecze lecz anielskie stąd nieodwołalne, ale jak najbardziej oparte na wolnej woli upadłych.


A to niby w którym miejscu?
wolność - grzech - cierpienie
choć mogło być:
wolność - wierność Bogu - szczęście


Cierpienie, to coś co dzielimy z Bogiem. Skoro On został powieszony za mnie, to i ja mogę z nim uczestniczyć w zbawieniu świata przez cierpienie. To drugie oblicze wartości krzyża-cierpienia. Doskonalenie - zbawienie.
Ale przecież to wszystko służy rzeczy najważniejszej - miłości. Bez tego klucza i tak niczego nie da się zrozumieć i od tego zacząłem mówiąc o dzieciach. Naszym przeznaczeniem jest miłość Boga i bliźniego i temu to wszystko służy!! Tutaj nie chodzi o jakieś hartowanie ducha na supermena i katowanie się cierpiętniczymi ćwiczeniami. Środki i cele. Rozumiesz?



To już wyjaśniłem w poście wyżej.

Dobra, większość twojego postu to oburzenie na to, że wykazuję iż twoje wypowiedzi są sprzeczne i niespójne. Twierdzisz, że nie mogę oceniać Boga z powodu jakieś innej logiki go obowiązującej, że nie jestem w stanie go pojąć itd.

Świetnie ale to również tyczy się was. Ja oceniając Boga nie robię nic innego niż wy. Owszem ja oceniam Boga ale podobnie robią to chrześcijanie. Przykładowo chrześcijanie wskazują na coś pięknego i mówią "jaki ten Bóg dobry". Dlaczego nie mogę wskazać na coś paskudnego i niesprawiedliwego i powiedzieć "ale ten Bóg wredny"?

Jeżeli logika Boga jest inna i nie możemy w ogóle go pojąć to wszelka rozmowa o Bogu jest absurdalna.

Jeżeli Bóg jest niepojmowalny to jest niepojmowalny i nie możecie mu przypisać niczego. Nie możecie nawet powiedzieć o nim jednego zdania gdyż każde wasze zdanie zakłada, że Boga można opisać i zrozumieć.



Czyli zaakceptować coś co wydaje ci się niedorzeczne. Skoro coś wydaje ci się niedorzeczne należy pobożnie zamknąć oczy ludzkiego rozumu i pokornie, nie usiłując nic pojmować, wielbić te "wzniosłe" tajemnice.



Doskonale to rozumiem ale ja nie rozmawiam o tym czy cierpienie może doskonalić bo pewnie może. Może też cię zniszczyć i doprowadzić do upadku. Więc to fatalny środek do doskonalenia się.

Ja się pytam dlaczego istnieje cierpienie. A skoro można się doskonalić z nim czy bez niego to na pewno nie dla doskonalenia.

Widzę, że zaczynasz uderzać w wolną wolę. To ja się pytam czy to twoja odpowiedź?



To co mi sam opisałeś



Co to znaczy swoją miarką, masz jakąś inną? Jeżeli nasza niesprawiedliwość dla Boga jest sprawiedliwością to nie możemy nic o nim powiedzieć. Jeżeli opisujesz mi go jako sprawidliwego to opisujesz go pewnym przymiotem. Ja aby zrozumieć co mi opisałeś przykładem własną miarkę bo pojęcie sprawiedliwości ma dla mnie znaczenie ale skoro za chwilę twierdzisz, że dla Boga sprawiedliwość znaczy coś innego to nie opisałeś mi nic. Mogłeś równie dobrze powiedzieć, że Bóg jest lkasdnqo39dnla.

Nie byłem w czyścu ale ty mi go opisałeś. Według tego oceniam.



Nic nie jest tutaj wydumanego to jest logiczna konsekwencja twojego opisu. Na spotkanie z Bogiem trzeba się przygotować ale sam przyznałeś, że można się do tego przygotować bez istnienia cierpienia.

A więc to nie jest moje pytanie. Ja się pytam dlaczego skoro Bóg jest dobry(a więc nie chce aby ludzie cierpieli), wszechmocny(a więc może usunąć cierpienie) to mamy nadal cierpienie.

Ustaliliśmy, że nie dlatego, że jest to środek do doskonalenia się. Więc co?



Czyli cierpienie istnieje przez wolną wolę? Tak czy nie?

Nie potrzeba dzielić włosa na czworo. Cierpienie jest wszechobecne, ba, powiedziałby nawet, że jest podstawą konstrukcji świata a dobra, spokojna śmierć i życie jest w świecie czującym rzadkością. A ponieważ Wszechmocnemu plan nie może nie wypalić więc z tego wniosek, że Miłosierny chce, abyśmy my i zwierzęta cierpieli. I tyle.

Wątek generalnie zbieżny z tym :
viewtopic.php?f=27&t=32550

Czyli dotyczący paradoksu teodycei .

A-KolekcjonerZnaczków

Ponieważ nie mam niestety wiele czasu, ograniczę się tylko do niektórych spraw:


Wszelka nie, ale taka, w której założymy, że czegoś możemy nie rozumieć do końca - tak. Nigdzie nie stwierdziłem, że Boga nie można w ogóle pojąć. Nie można go pojąć do końca.

Cierpienie
Oczywiście, że MOŻE!! Zależy, co się z cierpieniem zrobi!
Jak z nożem - można nim ukroić chleb i można i zabić -wolna wola. Twoim tokiem rozumowania - nóż to fatalny wynalazek ludzkości.


Nie uznajesz prawd obiektywnych, tylko subiektywne. Jest przecież tylko Twoja prawda? Innej nie widzisz, wiec nie istnieje, nie da się jej zbadać?


Wyczytujesz w moich postach, co chcesz, omijając skrzętnie, to czego nie rozumiesz/jest niewygodne. Więc o roli cierpienia w zbawieniu nie będę się powtarzał.



No ja już nie wiem jak to jeszcze powiedzieć...
Cierpienie to skutek działalności szatana, to skutek wolnej woli aniołów (upadłych) i ludzi, to skutek dopuszczenia (zezwolenia) danego przez Boga (inaczej nie byłoby wolnej woli).
Na tym poprzestanę - może tak będzie łatwiej...


I tak i nie!!!!!!
Istnienie wolnej woli nie oznacza automatycznie wykorzystanie jej w zły sposób.