albo jesteś zwykłym, szarym zjadaczem chleba, który przyszedł tutaj podyskutować jak każdy, albo jesteś mistykiem, czyli kimś, kto ma bezpośredni kontakt z Absolutem.

Zapraszam do zadawania pytań.

Skąd masz pewność, że potrafisz na nie dobrze i sensownie odpowiedzieć?

Będę drążył: skąd masz pewność, że wiesz?

Stąd pewność mojej wiedzy bo jestem to wiem.

No widzisz, a słynny filozof powiedział wiem, że nic nie wiem - nie pojmował swego istnienia?

Jesteś tego absolutnie pewien? Nie masz żadnych wątpliwości? Jeśli tak, na usta ciśnie się pytanie: dlaczego jesteś taki pewien? Człowiek może się omylić i w mniej skomplikowanych sprawach...

Soul, mogę Ci powiedzieć cokolwiek na podstawie swojego własnego doświadczenia, otoż czuję to wszystko odkąd sięgam pamięcią. Można powiedzieć że już jako mały dzieciak byłem transseksualny, ale oczywiście nie zdając sobie z tego sprawy. Dla dziecka to jest coś bardziej oczywiste, bardziej naturalne, dziecko nie zastanawia się tak nad tym, dopiero potem kiedy kształtują się te cechy płciowe, biologiczne, to zaczyna być odczuwalne w inny sposób.
To czasem, ta świadomość nie przychodzi tak łatwo. W sumie, jest taki czas w życiu że starasz się to odsuwać, nawet czasem myśląc że to takie dziecinne wyobrażenia, ale jednocześnie czujesz że to jest coś więcej niż tylko jakieś imaginacje.

To jakby nie odstępuje od ciebie sprawiając że jest usadowione gdzieś w podświadomości. Instynktownie wręcz, podświadomie wybierasz to co odpowiada twojej tożsamości plciowej, jak na przykład Ty jako mężczyzna patrzyłbyś na fajne damskie ciuchy, lub damskie zapachy perfum, na coś co lubią kobiety.
Zachowanie także, jest nieco inne niż typowe zachowanie chłopca, dziewczyny, nie sposób tego powstrzymać, nie ma zbytnio sposobu na to aby to nie uzewnętrzniło się w jakiś sposób. Poza tym czujesz że jesteś w jakiejś sztucznej, jakby nie swojej roli życiowej. Czujesz że jesteś w głębi siebie kobietą/mężczyzną i tutaj zaczyna się uświadamianie siebie samego. Odkrywanie siebie. Wtedy szukasz informacji i starasz się zapoznać z tym wszystkim. To się nasila w okresie życia. Bywa i tak że osoba trans wchodzi w związek małżeński, ma dzieci ale potem już nie wytrzymuje i są dramaty.

Bo to jest tak że po prostu czasem starasz sie żyć jak każdy, normalnie, nawet jeśli czujesz że coś nie gra w tym wszystkim, ale jakby nie chcesz kłopotów dla siebie samego, nie chcąc się czasem przyznać nawet do tego że coś nie gra w tej sferze poczucia płci. Różnie to bywa, czasem człowiek stara się odsuwać tą prawdę o sobie samym jak najdalej, ale nie można ciągle uciekać przed sobą. Trzeba kiedyś stanąć twarzą w twarz z tym wszystkim.

A co do tego, hm, różnie to bywa, na przykład historia tego Belga, zauważyłem pewną istotną sprawę w tym wszystkim, jako że od dzieciństwa, będąc dziewczynką ona słyszala od swoich rodziców narzekania, dlaczego nie jest chłopcem, gdyby była chłopcem, i była wręcz prześladowana przez nich na tym tle. I tutaj można sobie wnioskować że coś takiego mogłoby doprowadzić ja do tego że zaczęła myśleć że może uzyskać akceptację swoich rodziców i ich miłość a także akceptację innych ludzi poprzez stanie się mężczyzną. A także uzyskać większą wartość jako mężczyzna. Może i tak było, kto wie.
Ponieważ transseksualista raczej cieszy się ze zmian a ona widząc siebie w męskim ciele podobno powiedziała coś o staniu się potworem, nie wiem też co dokładnie miała na myśli mówiąc te słowa. Może doszła do wniosku że to nie było naprawde to, i nie chciała już tak dłużej żyć jako taki mężczyzna. Tutaj jest poważna sprawa i dlatego na przykład dr. Robacha jest znana z tego że prowadzi ostrożnie drogę do diagnozy, ten proces trwa około dwoch lat. Diagnozę stawia w konsultacji z psychologiem, specjalistą od takich przypadków. I to jest dobre, jako że nie powinno się przeprowadzać pochopnie SRS, czyli operacji zmiany płci. To bardzo poważna decyzja, i trzeba być naprawdę przekonanym że to jest to czego ktoś bardzo chce. Ponieważ odwrót jest już niemożliwy. Nie w pełni. Powiem kolokwialnie - jak coś utną to potem mają przyszywać znów? Dlatego trzeba tutaj się dobrze zastanowić a nie iść na hura!

Ale UnioDivina, problem polega na tym, że ty bredzisz i swoim pobredzaniem możesz wyrządzić komuś krzywdę. Transseksualizm to nie są żadne fantazje, tylko szczera, twarda rzeczywistość konkretnego człowieka. To, że nie potrafisz sobie wyobrazić niezgodności "płci mózgu" z płcią biologiczną świadczy tylko o ograniczeniach twojej wyobraźni. Analogia z bólem fantomowym była skierowana tyleż do MIXera, co do ciebie, bo nie znasz się, a wymądrzasz się.

Bycie ateista to cecha nabrana, nie możesz być tym co nabierzesz (zrobiłeś z siebie ateistę, taka mała podpowiedź), urodziłeś się ateista czy na drodze różnych myśli nabrałeś taka wiarę, że Bóg nie istnieje?

Każdy rodzi się ateistą. Wszak niemowlęta i małe dzieci nie wierzą w żadne bóstwa. Dopiero rodzice powodują, że ich dzieci nabierają taką wiarę, że bóg do którego modlą się rodzice istnieje.