założyłeś, że w Biblii jest okrucieństwo i szukasz na to dowodów.
Może najpierw zinterpretuj, a potem wyciągaj wnioski a nie odwrotnie.



raczej dziecinada



mógłbyś podać jakieś źródła tego twierdzenia?

jak to co ?
chcesz rozmawiać o jakimś tekście nie biorąc pod uwagę czasu i miejsca w jakim powstał ?

Teoratycznie tak
tyle, że Biblia (podobno) nie jest zwykłą książką...Twierdzicie, że to "słowo Boże" a Boża moralność jest jedna i niezmienna niezależnie od czasu i miejsca zgodzisz się ze mną?Uważasz, że wtedy to było moralne ale teraz czasy się zmieniły i to byłby grzech czy to nie jest przypadkiem tak znienawidzony przez katolików relatywizm moralny?

oczywiście



a uważasz że 10 przykazań się zdezaktualizowało?

zaczyna mi to przypominać dyskusję, że Bóg nie istnieje bo tak jest napisane w Biblii.
A cytat brzmi: (z pamięci: "i mówi sobie: nie ma Boga").

Raczej nie choć zdaje się, że troche je przycięto ale skoro pytasz o 10...
No nie do końca rozumiem o co ci chodzi w tym miejscu twierdzisz, że to wyrwane z kontekstu?Twierdzisz, że niemiało to miejsca, że to tylko wymysł?
Jeśli tak to dlaczego takie "śmiecie" znalazły się w Biblii przecież to tylko niepotrzebnie utrudnia zrozumienie pisma...

Sprecyzuj.

Niestety,nie przypominam sobie strony polskojęzycznej.
Może choć ta Cię zadowoli:
http://www.aloha.net/~mikesch/ILP-1559.htm

O tym że kościół potępił czytanie Biblii też słyszałam, a raczej czytałam (jakieś historyczne opracowanie, ale nie pamiętam).
Ale to nie jest temat dyskusji. Biblia jest pełna okrucieństwa i tego nie da się zaprzeczyć. Bóg starotestamentowy jest okrutny i bezwzględny, szczególnie dla innowierców (ale nie tylko). To jest fakt i to też nie jest temat dyskusji. Owszem, da się to wytłumaczyć tłem historycznym, ale to chyba zaprzecza boskiej ingerencji podczas powstawania Pisma Świętego?

Jeżeli mamy cytat z Biblii, który mówi o tym, że wolno zabijać, a nawet trzeba w imię wiary, to ja się nie pytam gdzie jest miłosierdzie, bo odpowiedź jest prosta: nie ma. Nie można tego obalić innym cytatem w którym Bóg jest nagle miłosierny (przypływ dobrej woli...?)!

Dla mnie nie ma to jednak znaczenia, bo bynajmniej nie uważam, że Biblia jest w całości natchniona. Nie uważam, że do wszystkiego mamy się stosować i wszystko jest aktualne. Ale to też nie jest temat dyskusji.

Zadałam proste pytanie: dlaczego wierzysz? I jak na razie wszystkie odpowiedzi mówią o jakimś tajemniczym "odczuwaniu" Boga. Nikt nie potrafi jednak tego sprecyzować. Czy te subiektywne odczucia to wszystko co skłania Was do wiary?
Co ma zrobić osoba, która szuka i nie potrafi znaleźć, nie potrafi odczuwać Boga?[/quote]

ale tam jest mowa o niektóych tłumaczeniach,
a nie o Biblii jako takiej.

widziałem w mej świeckiej działalności jak kreatywni potrafią być tłumacze.

Rita,
nie każdemu jest dane objawienie takie, jak miał św. Paweł.
I nie odpowiedziałaś na pytanie. Czego oczekujesz?

Bo mam wrażenie (może mylne), że postawiłaś Bogu jakieś warunki i czekasz aż On je wypełni. Tylko, że On działa inaczej.

Nie stawiam warunków. Po prostu nie widzę sensu, żeby wierzyć. Nie odczuwam Boga. Ale tyle osób wierzy, więc zastanawiam się co nimi kieruje, dlaczego tak się dzieje. Poza tym wiele osób nie ma żadnych!!! wątpliwości. Może to ja się mylę a nie oni...

o ile dobrze zrozumiałem,
to Rita umieszczając swoje DLACZEGO WIERZE na forum,
zaprosiła do udziału...(warto przeczytać)

wydaje mi sie, że nie życzyła sobie AKTUALNYCH NIEWIERZACYCH w swoich wypowiedziach
mylę sie ?
Synek

Jesteś pewna, że rozumiesz sens słowa "wiara".
Nie dostaniesz wzorów matematycznych i nie dostaniesz "sensu" w takim rozumieniu jak to, że "coś ma sens".

BTW: rozmawiałaś z Bogiem już? Spróbuj, nic nie stracisz.

To jest forum, tu każdy może się wypowiadać. Tyle że wypowiedzi ateistów niewiele mi pomogą, bo sama jestem ateistką, więc do tej opcji nie trzeba mnie przekonywać.

Chciałam głównie poznać opinię wierzących osób, zrozumieć te osoby. Jeżeli każdy zamknie się w swoim światopoglądzie, nie będzie dopuszczał innych opcji, to forum nie ma najmniejszego sensu. Nie znam osób wierzących z przekonania. Osoby z mojego otoczenia (jestem jeszcze na studiach) głównie nie zastanawiają sie nad swoją wiarą i chodzą do kościoła bo tak zostały wyhowane, albo już dawno Boga odrzuciły. Myślałam że na forum spotkam osoby, które wierzą w sposób bardziej dojrzały, u których wiara wynika z głębszych przemyśleń, a nie z przyzwyczajenia. Ja nie potrafię wierzyć ślepo i być może z tego powodu w ogóle nie potrafię wierzyć. Ale nie zaszkodzi jak trochę poszukam

Stern !

Pozwole sobie uzupełnić wypowiedź Rity o pewną uwagę osobistą , co do sensu komunikacji między wierzącymi-niewierzącymi.

Onegdaj przechodziłem okres [ w rozwoju swego światopoglądu ] w którym uważałem że każdy wierzący to bezmuzgi imbecyl , któremu ktoś musi powiedzieć jak ma stopy stawiać by mógł krok wykonać.

Dziś , dzięki bywaniu na tym [ i innych ] forum moje oceny są mniej radykalne. Poznałem kilka osób z którymi się nie zgadzam , ale które szanuje . Poznałem argumenty które nie uczyniły mnie teistą , ale pozwoliły lepiej zrozumieć ludzi którzy taki światopogląd wyznają.

Mówiąc w skrócie [ i cytując wieszcza ] " Magiel kulturowy porzyteczny i zdrowy ".

Pozdrawiam.

Taka osoba powinna zacząć się modlić do Boga: albo własnymi słowami albo po prostu powtarzać jakąś gotową modlitwę - np. różaniec, koronka do Miłosierdzia Bożego, albo choćby posiedzieć w Kościele przez dłuższą chwilę (najlepiej przed Najświętszym Sakramentem).
Ja zaczęłam "odczuwać" obecność Boga przy mnie po dłuższym czasie regularnej modlitwy.