Czy istota która może wszystko - nie może czegoś nie chcieć? Nie może POSTANOWIĆ że czegoś nie zrobi? Skoro może wszystko- może też nie chcieć, może też unikać celowo jakiegoś działania. Nie jest to ograniczenie mocy - tylko właśnie jej przejaw.

Umiejętności zabijania nie posiadamy od Boga, lecz od szatana - a właśnie możliwość przywracania życia mamy od Stwórcy. To, że Ty czegoś nie potrafisz, nie znaczy że jest to niemożliwe

A szatan ma je od Boga. I Bóg toleruje szatana. Twoje tłumaczenie jest jak dziecka: to nie ja wybiłem szybę, wybił ją kamień, którym rzuciłem.

Pytanie nie dotyczyło tego, czy ożywianie nie jest możliwe generalnie, tylko że człowiek tego nie potrafi - a za to doskonale potrafi zabijać. I nie zwalaj na Szatana - człowiek zabijal też (i to licznie i brutalnie) z bezpośredniego polecenia Boga. Poczytaj ST. A może to Szatan Boga podpuszczał...

Zgadza się, tylko jaki to ma związek z tym o czym pisałem? Sens mojej wypowiedzi dotyczył tego jak daleko posuniętą zdolność do zadawania cierpienia innym musi mieć człowiek, aby nie czuł się zniewolony. Chrześcijanie twierdzą, że sytuacja w której człowiek może wybrać zło np. zabić innego człowieka świadczy o tym, że jesteśmy naprawdę wolni. To, że człowiek nie został wyposażony w możliwość przywracania ludzi zabitych do życia w żaden sposób nie umniejsza według nich ludzkiej wolności. W opinii chrześcijan mamy obecnie niczym nie skrępowaną wolną wolę. Pytam, więc czy naprawdę możliwość odebrania życia innemu człowiekowi jest niezbędnym elementem chrześcijańskiego poczucia wolności? Czy gdyby nie było możliwości zabicia drugiego człowieka ludzie byliby zniewoleni przez Boga?

Przyznaję szczerze - nie potrafię wskrzesić umarłych, ale rozumiem, że Ty potrafisz lub znasz ludzi, którzy potrafią. To bardzo ciekawe, możesz o tym napisać więcej?

Ręce opadają. Wolą Bożą wobec człowieka może być tylko wieczne zbawienie, a potępienie wynika z jej odrzucenia. Zło zakłóciło piękność wszechświata (zwłaszcza wieczne potępienie). Pierwszym złem był grzech szatana. Nie było tak, że szatan upadł, gdyż Trójca nie dała mu wystarczającej łaski (to wielkie kłamstwo szatana, bardzo bluźniercze i nienawistne).

A gdybym odpowiedziała, że tak - uwierzyłbyś?

Prorocy Eliasz i Elizeusz dokonywali wskrzeszeń lub w jakiś sposób się do tego przyczyniali (1Kl 17:17-24; 2Kl 4:32-37; 13:20, 21).
Łazarz — dzięki temu, że został wskrzeszony z martwych przez swego przyjaciela Jezusa O wiernych sługach Bożych z czasów starożytnych Paweł powiedział: „Niewiasty dzięki zmartwychwstaniu otrzymały swych umarłych; (Heb 11:35).
Apostoł Piotr ożywił Dorkas, wierną chrześcijankę. (Dz.A. 9:36-43)
Jezus małą Jairę oraz młodzieńca z Nain (Łuk. 8:41, 42, 49, 50,Łukasza 7:11-15)

To tylko niektóre przykłady wskrzeszania zmarłych

Nie, ja nie potrafię ożywiać zmarłych. Nigdy zresztą nie próbowałam... choć jeśli trzymać za słowo Jezusa, który powiedział: Jeżeli będziecie mieć wiarę wielkości ziarnka gorczycy, to powiecie tej górze: ‚Przenieś się stąd tam’ i ona się przeniesie, i nie będzie dla was nic niemożliwego”...

Czy zresztą przywracanie życia musi odbywać się w sposób cudowny? Czy nie jest ogromnym cudem uratowanie człowieka, którego ciało wskutek wypadku na przykład przestało funkcjonować - uratowania go przy pomocy nowoczesnej aparatury i leków? Przywrócenie życia przez zwyczajną/niezwyczajną resuscytację? To nie jest cud, to nie jest przywracanie życia?

Nie.

To było dosyć dawno. A może jakieś przykłady wskrzeszeń powiedzmy z ostatnich 1900 lat? Zresztą nieważne. Nawet te przykłady pokazują, że konieczna do tego była nadprzyrodzona pomoc Boga. Odbierać życie natomiast może każdy bez niczyjej pomocy. Po prostu takie ma człowiek możliwości z jednej strony, a z drugiej ograniczenia. Z punktu widzenia wierzącego: taki zakres wolności wybrał dla człowieka Bóg.

Nie.

https://www.google.pl/search?q=%22grzec ... =firefox-a

https://www.google.pl/search?q=%22suffe ... 80&bih=907

Może największym kłamstwem szatana nie jest to, że wmawia, że go nie ma, lecz to, że wmawia, że istnienie zła jest niezbędne, że taki był plan Boży, żeby ktoś grzeszył i cierpiał - na przykład żeby lepiej objawiły się przymioty Boże, jak miłosierdzie czy sprawiedliwość.

Należy odrzucić następujące tezy:

- wolą Bożą było, aby pojawił się grzech bądź inne zło w dziele stworzenia

- istnieje chociaż jeden byt osobowy, który nie istniałby, gdyby nie istniało zło

- gdyby nie istniał grzech, mogłoby istnieć cierpienie

- Natura Boska może doznawać cierpienia

- Natura Boska jest zmienna

- Trójca Przenajświętsza nie wystarcza sama sobie

- Pierwotny Plan Boga zakładał zaistnienie zła (jak cierpienie)

- Gdyby nie istniał grzech lub jakiekolwiek inne zło, nie doszłoby do Wcielenia Syna Bożego

Jeżeli pierwotny plan nie zakładał istnienia zła, to skd się wzięło? Innymi słowy: jak Wszechmocnemu mógł nie wypali plan?

Może Wszechmocny zagrał w kości.

Zadbał o Twoją kondycję psychiczną - cóż byś mógł Mu nawtykać, gdyby nie istniało zło.

Nie popadajmy w katolicki lapsarianizm.

http://en.wikipedia.org/wiki/Lapsarianism (dotyczy kalwinizmu)

Zło i dobro to dwie strony tej samej monety i gdyby z jakiegoś powodu jedno przestało istnieć drugie także nie miało by racji bytu. Zresztą oba te aspekty rzeczywistości są konieczne do zaistnienia wszechświata i jego funkcjonowania. Można powiedzieć, że jedno i drugie pojawiło się równocześnie w wyniku „podziału” Boga jako absolutnej doskonałości.
Przecież gdy coś dzielimy to coś już nie posiada cech całości (pierwotnej doskonałości) a więc staje się względne, ograniczone, zmienne podlegające czasowi, nietrwałe, czyli mówiąc krótko, niedoskonałe. Skoro świat z samej natury (zasady) jest niedoskonały (nie jest samowystarczalny) musi rodzić zło i cierpienie.
Stąd zresztą wzięło się pojecie „ofiary”, ofiary którą złożył Bóg stwarzając wszechświat. Ofiara ta polegała na stopniowym ograniczeniu Jego absolutnej mocy, albo jak byśmy dzisiaj powiedzieli na inflacji mocy - energii, czyż wszechświat nie powstał na skutek „Wybuchu Inflacyjnego?
Każda ofiara rodzi cierpienie i związane z tym „zło” ale także budzi nadzieję na ponowne zjednoczenie z Bogiem czyli „dobro”, oczywiście stan taki czyli pozornego podziału Boga nie jest wieczny i prędzej czy później wszystkie cząstki „Boskiego Ciała Chrystusa” (to taka alegoria) złączą się na powrót, czyli staną się doskonałe.

Tu masz m.in. odpowiedz na to dla czego "wszechmogącemu" Bogu nie mógł "wypalić" inny plan stworzenia wszechświata niż ten który istnieje

Powstanie Wszechświata to był proces czysto fizyczny,a Wasz "wszechmogący" Bóg to filozoficzny dodatek

A ja bym wcale nie był tego tak pewnym, poczekajmy jeszcze trochę, może w końcu wykryją tą "boską" cząstkę Higgsa, ale coś mi mówi, że jednak nie, bo to by znaczyło że wszechświat musiałby powstać z "niczego" (z niczego może powstać tylko nic), ale ja nadal twierdzę że z Boga.
A tak w ogóle zanim powstanie jakaś teoria naukowa wpierw musi być jakieś założenie filozoficzne, teorie nie spadają ot, tak z nieba.
Ten filozoficzny dodatek jest wszystkim co istnieje lub będzie kiedykolwiek istnieć.

Albo na początek coś bardzo prostego.A Bóg chyba tak prosty to nie jest