ErgoProxy ja rozumiem, że nie istnieje dla ciebie Bóg, dusza itp., ale to nie ma znaczenia odnośnie tego co jest w łonie kobiety po zapłodnieniu. Bez względu na to czy z duszą czy bez to jest człowiek taki sam jak ty i ja. I nie trzeba być wierzącym, żeby być ludzkim i mieć odrobinę pokory oraz szacunku wobec życia ludzkiego. Bo to od kiedy jest człowiek to wiadomo(naukowo) a nawet jeśli nie ma duszy to według twojej teorii ty też jej nie masz. Więc czym różnisz się ty na pewnym etapie swojego rozwoju od dziecka w brzuchu na innym etapie rozwoju? Każde z was jeszcze się rozwija.

Nie twierdzisz tak, ale podajesz absurdalny przykład w kontekście aborcji. To że ktoś może być w pozniejszym życiu nieszczęśliwy, niewdzięczny rodzicom nie ma nic do aborcji, zabicia dziecka w łonie i jeżeli miałoby to być usprawidliwieniem zabicia dziecka to jest to absurd.

Jest tu zasadncza różnica, Jezus nie mówił ja chcę żyć więc dziecko Boga musi umrzeć. Jak wiemy Jezus dał przykład postawy zupełnie przeciwnej.

każde życie w oczach Boga ma taką samą wartość nawet te najmniejsze kilku centymetrowe Tylko Bóg jest dawcą życia i śmierci. On nas powołuje do życia i On tylko ma prawo nas z tego świata zabrać. NIKT INNY!!!!! Pojmijcie to w końcu. A przynajmniej Wy, którzy mówicie, że w Boga wierzycie i go kochacie. Bo nie można kochać Boga i stawiać się na równi z nim!!

Po pierwsze, nie skreślam Boga. Skreslam tylko Kościół Katolicki, z pewnym żalem, bo mimo wszystko bilans tej organizacji wychodzi na plus, pilaster to bardzo ładnie pokazuje.

Po drugie, dusza jest według mnie wtórna względem materii. Jest procesem, który do ciągłego i prawidłowego przebiegu potrzebuje pewnej struktury materialnej, odpowiednio "skonstruowanej" i złożonej. Tą strukturą, w przypadku duszy ludzkiej, jest, w pierwszym przybliżeniu, centralny układ nerwowy. w szczególności mózg. Dusza bez mózgu nie istnieje, bo nie ma gdzie.

Po trzecie więc, różnię się od płodu tym, że... i tutaj brakuje nam niestety danych. Nie wiemy co się dzieje w mógzu płodu, nie wiemy, czym ta dusza jest konkretnie. Dlatego cieszę się, że prawo do aborcji jest udzielane z pewnym marginesem bezpieczeństwa, aczkolwiek sam się opowiadam przy granicy w postaci narodzin. Ale tylko dlatego i na takiej samej zasadzie, jak co poniektórzy opowiadają się przy momencie poczęcia. Musi być w końcu jakaś przeciwwaga, do cholery.

A jaki to Bóg, taki Twój własny wymyślony czy Jezus Chrystus i Trójca Św, czy jakiś inny

A cholera Go wie.

ErgoProxy dzieci czasem rodzą się w 6 miesiącu ciąży i co wtedy według twojej teorii to jest człowiek czy nie? Czy zrobił z niego człowieka fakt, że znalazł się poza brzuchem matki? Wybacz ale w Twoich teoriach brak logiki i brak określenia się. Tak samo w kwestii Boga i duszy. Wszystko dopasowujesz do swoich potrzeb i tak jak ci wygodniej taką teorię przyjmujesz. Nie ma w tym ani wiary ani wiedzy a tylko Twoje własne chciejstwo żeby było tak jak sobie wymyśliłeś w głowie

Kontra twoje chciejstwo, żeby było tak, jak... cholera. Jak ci do głowy nakładli, ty to bezrefleksyjnie przyjęłaś za swoje i argumentujesz za tym autorytetami: a to naukowców, a to Boga, a to... A dowiem się wreszcie, robocie memetyczny, żywy przekaźniku głosów umarłych, co ty o tym wszystkim myślisz?

No wiec jesli chodzi o dawcow organow, to ja mam nie od dzis duuuuze watpliwosci. Dla ciebie t pewnie wsio ryba, bo dawca i tak juz umiera, to, ze umrze te pare godzin/dni wczesniej, to zaden probelm, ale dla mnie nie jest jednoznaczne, z eumierajacy=martwy.

A to o Kaczynskich to na pewno nie ode mnie. Sam to wymysliles.

To z sieczka tez. Nie wiem, co chciales powiedziec, bo jednak miedzy zywym, a martwym pewna roznica jest. Zarodek/plod/noworodek/ ... /dorosly/... zyja.
Sieczka z czlowieka definitywnie - nie.

Za Kaczyńskich przepraszam raz jeszcze. Palnąłem rzecz bez związku, zdarza się.

Co ja chciałem powiedzieć? Przecież to proste. Sprowadzasz człowieczeństwo płodu do stwierdzenia, że nic materialnego do niego nie zostanie dodane. Daję ci więc przykład symetryczny, kiedy nic materialnego nie zostanie od ciebie odjęte; powinnaś być żywa wtedy. Była mowa o przyjmowaniu pokarmu, to może pokarmu cię pozbawię? (Nie pozbawię, ale jeśli.)

@Lurker, widze ze lubisz strugac wariata. Plod sie tylko rozwija i rosnie, jak i z dziecko rozwija sie dorosly. O to mi chodzilo.

To moze na odwrot: jaka jakosciowa roznica zachodzi w momencie porodu, ze z plodu robi sie czlowiek?
Czy jest w momencie porodu cos do plodu dodawane? I co to jest, ze nagle mamy do czynienia z czlowiekiem? Jak to tlumaczysz TY, ze urodzony w siodmym miesiacu ciazy wczesniak to dla ciebie czlowiek, a jego rowiesnik w brzuchu matki to "plod"?

Po pierwsze, ja nie wiem (i jest to przeraźliwe), czy dostatecznie wczesnie urodzone wcześniaki są ludźmi. Również dlatego trzymam się tych narodzin jak płotu, bo inaczej zjedziemy w obłęd.

Po drugie - jak to co się nowego pojawia? Pierwszy oddech. Startują płuca, sygnał (informacja?) biegnie nerwami do mózgu, w odpowiedzi zadzierzguje się w nim dusza. Boleśnie proste.

To raczej dla ciebie proste, bo musisz miec jakis plot, ktory by uzasadnial, ze w brzuchu matki to nie czlowiek.
Twoja teoria, ze dopiero oddychanie uruchamia mozg i "implantuje" dusze jest wiecej niz ... egzotyczna(?)

Dzis juz wiadomo, ze wiele czynnikow na etapie zycia plodowego ma wplyw na zycie dziecka. Dziecko slyszy i rozpoznaje glos matki po porodzie, badz uspokaja sie, kiedy slyszy te sama muzyke, co w ciazy.
Dziecko cwiczy w brzuchu rozne rzeczy, ktore po porodzie beda mu potrzebne np ssanie.


Sam moment porodu jest najwiekszym stresem w jego dotychczasowym zyciu, ale nic nowego do jego natury fizycznej nie dodaje.

Hm. Więc mówisz, że blastula także...? Ale poważnie: słyszy, rozpoznaje? To są dopiero egzotyczne poglądy.

A wiesz od ktorego momentu slyszy? Moze potrafisz ten moment okreslic, ze wczoraj o 15:15 jeszcze nie, a o 15:16 juz tak?
W kazdym razie z zewnatrz nic nowego jakosciowo do "blastuli", czy tez kolejnych etapow rozwoju nie dochodzi. To jest po prostu rozwoj.
To tak, jakbys sie upieral, ze czlowiekiem jest sie od momentu rozumienia tego, co rodzice do ciebie mowia i to abstrakcyjnego.