"...Słowa Pana u Jeremiasza: "Ukochałem cię odwieczną miłością, dlatego też zachowałem dla ciebie łaskawość"( Jer 31,3), znalazły pełną realizację w stosunku do nowych ludów i nowych ziem. Ruś Kijowska weszła w środowisko zbawienia i stała się nim.Jej Chrzest zapoczątkował nową falę świętości."
EUNTES IN MUNDI, JP II (25 I 1988)

Co w takim razie zrobić z tym listem i z innymi wypowiedziami JP II?
Do kosza?

W Kościele Katolickim NIGDY nie ustalono takiego dogmatu.
- Była światłośc prawdziwa, która oświeca każdego człowieka, gdy na świat przychodzi (J 1,9) - jak widzisz, Bóg nie należy jedynie do katolików.

"To przede wszystkim miejcie na uwadze, że żadne proroctwo Pisma nie jest dla prywatnego wyjaśnienia" (2 P 1, 20).

"(...) żadnego z proroctw Pisma nie wykłada się własnym tłumaczeniem. Gdyż proroctwo nie przez wolę ludzką zostało kiedyś przyniesione, ale ludzie święci boży mówili natchnieni Duchem świętym." 2 list św. Piotra 1,20-21

" (...) a cierpliwość Pana naszego uważajcie za zbawienną, jak to również umiłowany nasz brat Paweł* według danej mu mądrości napisał do was, 16 jak również we wszystkich listach, w których mówi o tym. Są w nich trudne do zrozumienia pewne sprawy, które ludzie niedouczeni i mało utwierdzeni opacznie tłumaczą, tak samo jak i inne Pisma*, na własną swoją zgubę." 2 list św. Piotra 15-16

Kobieta niechaj się uczy w cichości z całym poddaniem się. 1 Nauczać zaś kobiecie nie pozwalam ani też przewodzić nad mężem lecz chcę, by trwała w cichości

III. A. Gdy Chrystus wysyłał apostołów na wszystek świat, powierzył im potrójną dla zbawienia łudzi władze: władzę naucza­nia: Euntes docete omnes gentes; władzę udzielania Sakramentów, a szczególnie chrztu św.: baptizantes eos; władzę nauczania ludzi praw, opiekę nad któremi apostołom powierzył: Docentes eos servare omnia quaecunque mondavi vobis. Powierzając zaś potrójną tę wła­dzę i to posłannictwo gronu apostolskiemu, czyniąc wzmiankę o osobnych naukach, jakie samym tylko apostołom a nie innym udzielał, wyraźnie wskazywał, że oni sami a nie kto inny, mają, otrzymać te dary: skąd wniosek, że nikt cieszyć się darami tymi nie będzie, je­śli się nie przyłączy do apostołów i ich aż do końca świata na­stępców, czyli innemi słowy - do Kościoła.

Gdyby wolno było każdemu przyjąć lub odrzucić słowo bo­że, nie przyjmować chrztu św., nie zachowywać przykazań bo­skich, wtedy każdemu byłoby wolno nie przyłączać się do Kościo­ła, lecz po za nim sprawować dzieło swego uświątobliwienia. Ale Chrystus Pan wkłada na ludzi ścisły obowiązek wierzenia w to, czego ich naucza przez Kościół: „Idąc, powiada, na wszystek świat, opowiadajcie Ewangelię wszemu stworzeniu.” „Kto uwierzy (oczy­wiście tej Ewangelii) y ochrzci się, zbawion będzie; a kto nie uwie­rzy, będzie potępion” (Mar, XVI, 16). Niemniej ścisły również wkłada na nich obowiązek przyjęcia chrztu św., jak to widać już z przytoczonego powyżej tekstu, i ze słów następujących: „Zapra­wdę, zaprawdę powiadam ci: Jeźli się kto nie odrodzi z wody a z Ducha Świętego, nie może wniść do królestwa Bożego” (Jan III, 5). Wreszcie chce Chrystus, aby wypełniano Jego przykaza­nia; „Jeśli mnie miłujecie, chowaycie przykazania moje” (Jan XIV, 15); te zaś przykazania są to przykazania te same, jakie nam prze­kazują apostołowie, których powaga ma być z woli Chrystusa ta sama, jaką była Jego powaga: „Kto was słucha mnie słucha, a kto wami gardzi mną gardzi” (Łuk. X, 16). Niewątpliwa to zatem prawda, że Chrystus Pan wkłada na ludzi obowiązek przyjmowa­nia wiary chrześcijańskiej, przyjmowania chrztu św. i słuchania Kościoła. Jeśli się zatem nie wierzy nauczaniu Kościoła, jeśli się nie wyznaje wiary jego, jest się potępionym; jeśli się nie przyjmuje chrztu św., który on udziela i przez który wchodzi się do jego ło­na, nie można dojść do królestwa bożego; jeśli się go nie słucha, gardzi się samym nawet Twórcą zbawienia. Niepodobna jaśniej wypowiedzieć prawdy, że aby się zbawić, trzeba należeć do Kościo­ła, i że „po za Kościołem niema zbawienia.”

Kościół, w myśli Zbawiciela, jest trzodą, której On sam jest Pasterzem, - owczarnią, której on jest drzwiami; w tym to Ko­ściele przygotował On pastwiska, na których owieczki paść się ma­ją, - życie duchowe, które samo jedno tylko zdolne zapewnić szczę­śliwość wieczną; chce też, aby wszyscy weszli na to pastwisko i do tej owczarni (Jan X, 9, 11, U, 16). I któżby mógł bez grzechu być głuchym na to wezwanie? A jakżeby można nie być wystawionym na śmierć niechybną, jeśliby się pozostawało po za pa­stwiskiem, które podtrzymuje w nas życie?

Możesz cytować wiele podobnych tekstów, ale nie przeforsujesz tymistnienie dogmatu, którego nie było i nie ma.
I jako niby zdeklarowany katolik przestań rozliczać błogosławionego JPII, bo stajesz sie gorszym przeciwnikiem KK niż zdeklarowani ateiści.

Mnie jako katolika obowiązuje dogmat ze poza Kościołem nie ma zbawienia.

Endek zacznij się posługiwać faktami i dowodami. Jaki cytat z Biblii potwierdza, że poza Kościołem Rzymsko-Katolickim nie ma zbawienia? Jaki cytat z dokumentów Kościoła potwierdza to?
Czyżby dobry łotr na krzyżu był członkiem Kościoła Rzymsko-Katolickiego?

W tym jednym Kościele Chrystusa jest i pozostaje tylko ten, kto uznaje autorytet i władzę Piotra i jego prawnych następców, słuchając i przyjmując ją. Czyż Rzymskiemu Papieżowi, najwyższemu Pasterzowi dusz, nie podporządkowali się przodkowie tych, którzy zaplątali się w błędne nauki Focjusza i tzw. reformatorów? Synowie opuścili – niestety – dom ojcowski, lecz dom się nie rozpadł i nie zginął, gdyż w nieustannej pomocy Boga ma swą ostoję. Niechajże powrócą do wspólnego Ojca, który ich przyjmie z całą miłością, nie pomnąc krzywdy, jaką wyrządzili poprzednio Stolicy Apostolskiej. Jeśli, jak to wciąż powtarzają, pragną z Nami i z naszymi się połączyć, dlaczegóż nie powracają jak najśpieszniej do Kościoła, "tej Matki i Mistrzyni wszystkich wierzących w Chrystusa" (25)? Niechaj usłyszą, co mówi Laktancjusz: "Tylko... Katolicki Kościół – woła on – przestrzega prawdziwej wiary, On jest świątynią Boga.Kto do niego nie wstąpi, lub go opuszcza, ten z dala od nadziei życia i zbawienia" (26).

Ten dogmat ustanowił nasz Pan Jezus Chrystus. Ja sądów o JP2 nie wypowiadałem, wiec proszę nie pisać bzdur.A wg prawa kanonicznego z 1917 r. ks Wojtyła składał Trydenckie Wyznanie Wiary. To wszystko co mam do zakomunikowania. Może nieprawda?A może szanowna Alus nigdy nie była na Mszy św gdzie w Credo jak wół stoi,
,,Wierzę w Jeden święty i apostolski Kościół?
(Credo) Et unam, sanctam, catholicam et apostolicam Ecclesiam

Poza tym
! List do Tymoteusza

Jeśli ustanowił Chrystus to podaj odpowiedni wers NT....chyba nie będziesz miał z tym problemu.
Jezus ustanowił prymat Piotra i jego następców.....nie zaakcentował jako nieomylnych Trydentu i papieża Piusa X.

Nie sądzisz bł JPII - to czemu po raz enty piszesz o Trydenckim Wyznaniu Wiar, skoro przed Trdentem i po były ogłaszane wyznania.

A jedynym uniwersalnym dla wszystkich chrześcijan jest Credo nicejsko-konstantynopolitańskie.....Alus bywa co niedzielę i w tygodniu i wie, że odmawia właśnie to nicejsko-konstantynopolitańskie.

Jeśli jednak Paweł jest dla Ciebie wzorem postawy mężczyzny względem niewiasty to nie zapominaj o słowach:
"...nie ma już Żyda ani poganina, nie ma już niewolnika ani człowieka wolnego, nie ma już mężczyzny ani kobiety, wszyscy bowiem jesteście kimś jednym w Chrystusie Jezusie."(Gal.3,28)

Dogmat o nieomylności kościoła istniał od samego początku, gdyż Zbawiciel obdarzył Kościół asystencją Ducha Świętego, aby Ten nie pobłądził w wierze. Czy sądzisz, że Pan Jezus skłamał?

Trydenckie wyznanie wiary było wpisane w poprzedni KPK razem z Przysięga antymodernistyczną Św Piusa X. Papież Paweł VI wykreślił je w 1967 roku. W tym czasie wszyscy księża, profesorowie uczelni katolickich, teologowie musieli takowe składać.To, że Paweł VI wykreślił nie może oznaczać, że przysięga przez nich złożona przestała obowiązywać. Tylko sam Bóg mógł ich uwolnić, gdyż wszyscy do Niego się odwoływali.

Starożytni Rosjanie mawiali ,,Smotrisz w knigu widzisz figu".

Jeżeli kobiety pchają się do ołtarza, to znaczy że jest niedobrze.Nawet Najświętsza Maria Panna Mszy Św nie odprawiała,kazań nie głosiła, Komunii Św. nie udzielała.

Nie mieszaj - nie dyskutujemy o nieomylności Koscioła, ale wymyslonym przez Ciebie dogmacie, że nie ma zbawienia poza Kosciołem.Piszesz, że ustanowił go Chrystus - ponawiam pytanie - kiedy, gdzie, cytat, wers proszę.

Jest to prawda wiary, której silnie trzymać się należy, że poza Kościołem apostolskim, rzymskim nikt zbawić się nie może, on bowiem jest jedyną arką zbawienia i kto do niego się nie schroni, zatonie w potopie.

PiusIX w swym piśmie z 10 sierpnia 1863 r. do biskupów włoskich (Por. Denzinger, Enchiridion n. 1677). Naprzód potępia on i w tem piśmie zapatrywanie , że wiekuiste życie mogą osiągnąć ci, którzy żyją w oderwaniu od prawdziwej wiary i katolickiej jedności. Ale potem dodaje:
Wiadomo nam i wam, że ci, co znajdują się w zupełnej nieświadomości co do naszej najświętszej wiary, a przytem zachowując wiernie naturalne prawo moralne i jego przykazania wyryte niejako w sercach wszystkich przez Boga, zawsze gotowi są Boga słuchać, przy pomocy Bożego światła i dzielnej siły łaski mogą osiągnąć wiekuiste życie. Bóg bowiem, który przegląda i bada najtajniejsze uczucia, myśli i usposobienia wszystkich, nie dopuści, w swej najwyższej dobroci i miłosierdziu, by był skazany na męki wieczne ten, który żadnej dobrowolnej winy nie ma na sumieniu.

Wierzę w jeden święty i apostolski Kościół
Wyznaję jeden Chrzest na odpuszczenie grzechów.

Czyli zdezaktualizowałeś słowa Chrystusa i ograniczyłeś do poprzedników Pawła VI - Ty jesteś Piotr i na tej Skale zbudują Kosciól mój, a bramy piekielne go nie przemogą (Mt 16,18)

§ 1. Zdajemy sobie sprawę, że sytuacja jest do tego stopnia poważna i niebezpieczna, iż w razie odstępstwa od wiary można się sprzeciwić nawet papieżowi, który pełni władzę BOGA i Pana naszego JEZUSA CHRYSTUSA na ziemi, a nad narodami i królestwami posiada pełnię mocy i wszystko podpada pod jego osąd, on sam zaś na tym świecie przez nikogo nie może być osądzony. Pamiętamy ponadto, że gdy zagrożenie jest poważniejsze, to należy mu się pełniej i usilniej sprzeciwić, aby fałszywi prorocy, albo tacy, którzy posiadają również władzę świecką nie mogli zgubnie usidlić prostych dusz, a niezliczonych ludów poddanych ich trosce duchowej bądź władzy doczesnej iżby nie mogli wraz z sobą zwieść ku zatracie i potępieniu, aby nigdy nie dała się ujrzeć ohyda spustoszenia na miejscu świętym, o której jest mowa od Daniela proroka. Chcemy więc wypełnić nasz pasterski obowiązek i wyłapać (o ile z Bożą pomocą będziemy mogli) lisy rujnujące winnicę Pańską, a wilki powstrzymać poza owczarnią, abyśmy się nie okazali niemymi psami, które nie szczekają, abyśmy nie zginęli wraz ze złymi gospodarzami i nie byli porównani do najemników.

lisy rujnujące winnicę Pańską