My jesteśmy elementem tego świata, tak jak komórki są elementem nas. Tylko, że dla nas żadna z tych komórek osobno nie ma żadnego znaczenia. Teraz są, za jakiś czas zostaną wymieniona, a nas to nie będzie ani obchodziło, ani nawet nie dane nam będzie tego zaobserwować.

A czy dla komórki liczy się to, że żyje, albo że będzie wymieniona?

Trzeba by się było jej zapytać.

<Żeby ograniczyć ilość postów>



Przed narodzinami powiedział każdemu z nas nie tylko mi. Niestety niektórzy ludzie zapomnieli i nie chcą sobie przypomnieć :<

Co to znaczy "przed narodzinami"?

No to inaczej - czy to, czy żyjesz czy nie, robi TOBIE jakąś różnicę?

To samo co po śmierci tylko przed życiem.



Robi różnicę ponieważ niespecjalnie wiem jakie to uczucie nie istnieć.

Przecież twierdzisz, że po śmierci przestajesz istnieć. Czyli przed narodzinami też nie istniałeś. I co, Potwór gadał z kimś nieistniejącym?



Żadne. Nie ma żadnych uczuć. Nie można czuć, że się nie istnieje.

Nawiasem mówiąc, z tego względu wiara w zaprzestanie istnienia samego siebie budzi wątpliwości - nie da się w żaden sposób jej opisać od wewnątrz, póki miałoby być nieodwracalne, bo niemożliwe jest doświadczenie niedoświadczania "od wewnątrz". Jest to więc wiara w coś fundamentalnie nieopisywalnego.

Ale wracając do tematu - problem jest taki, że twoje życie zostanie "dookreślone" dopiero z chwilą śmierci. Dopiero wtedy będzie wiadomo, czym jest (było). Póki nie umrzesz, jesteś wewnątrz tego życia. Powstaje więc pytanie, czy w takiej sytuacji "nadawanie mu sensu od wewnątrz" ma.. sens.

I druga sprawa - cały czas wracam do kwestii świata. Skoro jesteś częścią świata, to częściowo ty także jesteś światem. Nie można więc mówić, że twoje istnienie nie ma znaczenia dla świata. Świat jest taki, że istnieje w nim Prawdziwie_nieprawdziwy. Gdyby go usunąć, to już byłby inny świat. Jeżeli twoje istnienie "nie ma znaczenia dla świata", to oznacza to, że twoje "ja" jest jakoś poza światem (nie jest jego częścią) - inaczej mówiąc, zachodzi brak wzajemnej relacji między "ja" i "światem" ("nie ma znaczenia").

Istnienie cierpienia w życiu doczesnym w żaden sposób nie dostarcza dowodu na cechy Boga.
Dywagować owszem można - czemu np. umiera w męczarniach młoda matka trójki dzieci, a żyje w luksusie stary tyran despota.
Ale to żaden argument dowodzący tezy o nieistnieniu Boga.
Owszem dla ludzi ograniczających życie li tylko do doczesności, owszem może według ich przekonań dowodzić ich racji.
My wierzący wierzymy w życie wieczne, i wyrównanie wszystkich krzywd, niesprawiedliwości i karę dla ich sprawców, niewierzący ograniczający życie li tylko do doczesności przy końcu życie konstatuję beznadzieję swego istnienia podobnie jak Woody Alllen.
A sianie, tak autorowi nie przynosi efektów - jak słuchalność wynosiła 3% tak aktualnie 2% - tak i ateizm nie przekracza magicznej liczby 2-5%.

Potwór nie jest ograniczony, może dowolnie manipulować rzeczywistością.




Skąd wiesz?:D




Podobno katolicy mówią, że ich "Bóg" jest niepojęty rozumem, a z powodzeniem powstaje niezliczona ilość dzieł o nim. Tutaj mamy zagadnienie naprawdę niepojęte rozumem, czyżby to znaczyło, że jest tym prawdziwym?



Nadaję życiu cel, a nie sens. Nad sensem życia wielu już rozważało i skończyło się to niepowodzeniem, natomiast cel swojego życia nawet taki zwykły Janusz mógłby podać.





Jeżeli porównam nasz układ słoneczny do atomu, to planety są elektronami, a słońce jądrem. No to każdy z nas jest elementem budującym elektron. Elektrony same w sobie nie mają znaczenia, dopiero ich liczba ma wpływ co to za atom jest. Nie będę udawał, że interesuje się tym zagadnieniem w chemii i fizyce, ale wydaje mi się, że typowy elektron jest identyczny do każdego innego elektronu, więc budowę ma taką samą. Nie ważne więc czy "Ja" tworzę ten elektron czy ktoś inny, efekt zawsze będzie taki sam.

Dostarcza. Wyjaśniałem jak. Choć rozumiem, że logika to nie nauka dla wszystkich.

o nieistnieniu chrześcijańskiego Boga, nie dowolnego. Istnienia Zeusa to nie wyklucza.


Wielu wierzących też cierpi na depresję i beznadzieję - wg Ciebie z powodu swojej wiary? Nawet nie udowodniłaś korelacji a już snujesz związki przyczynowo skutkowe.

Nawet przy założeniu wynagradzania krzywd po smierci koncepcja Boga chrześcijańskiego się nie broni. Nie może być "przemiłosiernym" bo Bóg, który by dogodził po śmierci i jednocześnie oszczędził cierpień za życia byłby bardziej miłosierny.

Nie przejmuj się. Na świecie jest miejsce dla naukowców i kasjerek, nie każdy musi znać się na logice i metodologii naukowej. Nie musisz tego rozumieć. Tylko nie wmawiaj innym że rozumiesz to, czego nie rozumiesz.


Jako niereligijni i niewierzący w Bogów (wielu nie lubi słowa ateizm) na świecie okresla się już jakoś 10% ludzi. I stale, od wielu lat rośnie. Więc nie jest źle...

Ale nie o to mi chodzi. Wcale nie zależy mi na masowości ateizmu, tylko na laickości państwa. A pisząc "trzeba siać" miałem na myśli "trzeba tłumaczyc Alus o co chodzi z tesotwym przyjmowaniem hipotezy w celu przetestowania jej przystawania do faktów, a może za którymś razem zrozumie".

Niekoniecznie. Np. nie mógłby wtedy wynagradzać krzywd.

Połowę owe 10% niewierzących stanowią Chińczycy, gdzie z woli władz obowiązuje ateizm państwowy.
Nie każdy musi się znać na logice - sam tego dowidzisz - bo niewiara w Boga też jest wiarą w nieistnienie Boga., bo też nikt, nigdy, empirycznie nie dowiódł nieistnienia Boga.

Alus wierzysz, że ja nie jestem bogiem? No to nie masz pewności, więc może tak na wszelki wypadek wykupisz sobie zbawienie po promocyjnej cenie?

Jakie twory się tworzą tylko po to żeby wmówić ateistom, że w coś wierzą.

Miotanie bezrozumne nie jest empirycznym dowodem na nieistnienie Boga, jest jedynie dowodem bezsilności.

Bzdura piramidalna.

Czy nie mylisz miłosierdzia ze sprawiedliwością?
Poza tym to wyjątkowo chore: krzywdzić, aby potem móc wynagradzać...