Tia, a dowodem na to, że "sola scriptura" dobrze działa, jest mnożenie się wyznań protestanckich, bo kolejne osoby uznają, że to właśnie je prowadzi Duch Święty i to ich rozumienie Biblii jest tym właściwym.

Generalnie rzecz ujmując, większość wyznań protestanckich ma wiele wspólnych doktryn.A różnice są praktycznie nieistotne.

Wyjaśnić je sobie możesz, w oparciu o List do Rzymian, rozdział 14.

Guzik prawda. Apostołowie przekazali jasną i jednoznaczną naukę, że w Kościele Chrystusa jest jedna wiara (por. Ef 4,5), a nie tyle wersji, ilu chrześcijan. I nie pisz, że różnice są "praktycznie nieistotne", bo praktycznie nieistotna kwestia nie powoduje rozłamu i oddzielania się kolejnych wyznań od wyznania macierzystego.

Ale uznano za reprezentatywną dla ówczesnego Kościoła, przy braku sprzeczności z poprzednią nauką, czyli wszystko odbywało się w Kościele. Sola Scriptura, nie została uznana za ważną. Należy ją ignorować.

"MożeMY", to znaczy, KTO może? Heretyckie sekty?

...których jako herezji, Kościół pod uwagę z oczywistych względów, brać nie może

Ja?
Jezus ustanowił Kościół i dał mu prawo interpretowania.
Jezus nie dał prawa interpretowania Kościoła, heretykom spoza Kościoła.

Sola Scriptura rzeczywiście jest, ale jako herezja, czyli bezwartościowa z punktu widzenia Kościoła.
Na tej samej zasadzie "są" wszystkie inne herezje, które mają wartość jedynie dla ich twórców.
Jeżeli powiesz, że 2+2=5, to posługując się zasadą myślenia heretyków, będziesz mógł mówić, że istnieje rezultat 5, jako wynik dodawania dwóch dwójek, bo wybrzmiał w przestrzeni publicznej, ale w świetle ogólnie uznanych kryteriów, będzie uznany za nieprawidłowy.

Dlatego propaganda protestancka, skierowana jest do nieuków, którzy nie posiadają wiedzy historycznej starszej niż 500 lat (podobnie jak nie wiedzą, że 2+2=4) i z tego powodu, są podatni na przyjmowanie jako faktów, nowalijek, typu sola Scriptura.

Wieje gdzie chce, ale nie jak chce, tzn. na pewno na ten sam temat nie mówi czego innego Paulito, a czego innego chwatowi, Yarpenowi, felkowi czy Małgosi.

Raczej guzik opinia


Co do zasady, to oczywiście się zgadzam.Pytanie tylko, jakie treśći niosą za sobą, zwroty:" jednoznaczna nauka i " jedna wiara".Możesz podać definicję jeśli chcesz.
A punkty styczne między protestantyzmem, a katolicyzmem oczywiście istnieją i są dość widoczne ( Trójca, okup Jezusa, zmartwychwstanie, itp.) A jeżeli chodzi o różnice w obrębie protestantyzmu, to generalnie rzecz ujmując, są one kosmetyczne, podobne do tych, o których czytamy w Rzymian, rozdział 14.(znam z autopsji )

.

Pierwotny Kościół opierał się na fundamencie apostołów i proroków (Ef 2:20).I to oni byli filarami czystości nauki.Ponadto Paweł w Liście do Kolosan 1:6, 23 wskazuje, że dobra nowina już wtedy dotarła na "całą ziemię"To niejako stanowi przesłankę do wniosku, że NT zamyka klamrą czasu nauczanie Pisma, do działalność samych apostołów.Dlatego co do zasady, protestanci oddzielają grubą kreską, prawdę nauki ewangelii w czasie działalności Jezusa i jego uczniów, do okresu po apostolskiego, po którym dochodzi do odstępstwa na szeroką skalę.

Twoja koncepcja nie rozróżnia tej granicy, z wiadomych względów, dlatego nauka apostolska i Kościół Chrystusa trwają dla Ciebie w niezmienionej formie do dzisiaj, stąd podstawa min: "sukcesji apostolskiej", która miała za zadanie podtrzymać w swoim założeniu "czystość wiary" i stanowić pewną ciągłość dogmatyczną.Natomiast norma jako Sola Scriptura, stanowi powrót do wzorców apostolskich i akcentu położonego na Pismo, które stanowiło w tamtym okresie fundament wiary (choć nie było jeszcze formalnego kanonu).



Teraz już każdy może, ponieważ tak jak mówi Pismo: "Jezus jest pośród dwóch lub trzech zebranych w Jego imieniu".To nie średniowiecze w którym można było skutecznie tłumić niezależne ruchy wiary.Jezus pokazał w jaki sposób można uwolnić się od ludzkich tradycji, które tylko udają nauki Boże (faryzeusze), a w rzeczywistości są nakazami ludzkimi.To jest pewien wzorzec myślowy, dzięki któremu można oddzielić również i dzisiaj, ziarno od plew.I nie dotyczy to Tylko Kościoła, ale wszystkich tych, którzy próbują w ten sam sposób ograniczać wolność, dogmatami ludzkimi.

A ponadto po co na siłę powstrzymywać" Ducha", który wieje tam gdzie chce"?

A gdzie chce?

"Po owocach ich poznacie";
"bo miłość do Boga polega na tym, że przestrzegamy Jego przykazań;
"po tym poznają że jesteście moimi uczniami, jeżeli będzie wśród Was miłość".

To są jasne, czytelne i pierwsze w hierarchii kryteria, do oceny każdego, kto wierzy.

W takim razie czy herezja jako prywatny dogmat kilku "nauczycieli", może w jakimkolwiek stopniu zaważyć na nie zbawieniu heretyków"? Możesz podać ich listę?





Dla protestantów nie ma znaczenia czy ich zasada jest bezwartościowa z punktu widzenia Kościoła, ponieważ dla nich liczy się tylko powrót do czystośći ewangelii i bezpośredniej relacji z Bogiem.Prywatne opinie ich nie interesują.Oczywiście przyjęli pewien zakres doktrynalny Kościoła, ponieważ podobnie rozumieją naturę Boga, natomiast akcenty rozłożone są odmiennie niż w Kościele.



Wiedza historyczna ( jako same fakty), to nie to samo co historia zamknięta w ramach dogmatów teologicznych.To dwie różne rzeczy.Jak wykazałem powyżej, sama długość trwania jakiejś normy, ujęta z innej perspektywy, może dać zupełnie odmienny obraz, od tego, który funkcjonuje w potocznej świadomości.Ludzie, którzy z dogmatycznym i bezkrytycznym sentymentem patrzą na historię doktryny po apostolskiej, jako prawdy objawionej przez Boga, mają specyficznie zdeterminowaną wiedzę. W pewnym sensie, nie jest to ich wina, ale raczej tendencyjnie dobranej wiedzy w ramach której funkcjonuje ich percepcja.A krytyczne oko, to domena ludzi o szerszych horyzontach myślowych, którzy potrafią czasami zdjąć różowe okulary i stanąć w prawdzie.

Wybacz, ale nie będziemy rozmawiać o znaczeniu słów. Jeżeli nie wiesz, co oznaczają słowa "jednoznaczna" i "jedna", a w konsekwencji zwroty "jednoznaczna nauka" i "jedna wiara", to zapraszam do słownika. Ja na tłumaczenie podstaw nie mam czasu.


Te "kosmetyczne" różnice są widać istotne, skoro nie obserwujemy tworzenia się jednego Kościoła protestanckiego, a proces całkowicie przeciwny: Pogłębiające się rozbicie protestantyzmu, bo kolejnej osobie lub grupie osób wydaje się, że to im Duch Święty podał prawidłowe rozumienie Biblii.

Tak samo jak współczesny Kościół

Co wskazuje Paweł, o tym informuje Kościół

Nie mam żadnej koncepcji.

W czasach apostolskich Pismo w ogóle nie istniało.

O tym co może każdy, informuje Kościół. Jak na razie, na żadną dowolność nie zezwolił.

Co pokazał Jezus, o tym informuje Kościół

Co nie czyni jej przez ich ignorancję, mniej bezwartościowym.

Nie mówiłem o wiedzy historycznej, tylko o niewiedzy. Stosowanie heretyckich zasad przez niektóre współcześnie żyjące osoby i utożsamienie tych zasad z Kościołem, świadczy o ich braku wiedzy.

Czy można prosić Chwata, żeby odpowiedział na moje pytanie z dnia dzisiejszego?

Sorry, nie mógłbym wyjaśnić. Chodzi tu o rozstrzygnięcie moralne, to kwestia Twojego osądu.
Dodałbym tylko, że Twój punkt widzenia herezją nie jest, bo o herezji decyduje papież. Podejrzewam, że jak na razie, papież nie wypowiedział się w sprawie Twoich poglądów aż tak krytycznie.

Dzięki za szybką odpowiedź.

A to szkoda.

Nie przypadkowo powołałem się na List do Rzymian, który daje jednak przestrzeń do różnych przekonań w obrębie "jednej" wiary.Można to określić, jako jedność w różnorodności.Natomiast terminy :"uniformizm", "jednoznaczność","identyczność" są bardziej rygorystyczne i faktycznie nie pozwalają już na taką dowolność.


.

Jeden Kościół w Twoim rozumieniu, musiałby oznaczać identyczność stanowisk, a to oczywiście jest możliwe, ale Tylko w obrębie jednego autorytetu, który regulowałby praktycznie każdą sferę życia, tak jak w KRK.Natomiast szerszą przestrzeń poglądów jako "jedność" (odrębność liturgiczna, hierarchiczna, kanoniczna) mamy w obrębie głównych doktryn w całym KK.

Tak więc "jedność" może przybierać różne stopnie, dlatego wszystko zależy od tego, gdzie postawimy granicę.Można mówić o jedności wszystkich chrzescijan, w bardziej ogólnym znaczeniu, gdzie znajdujemy przynajmniej kilka punktów stycznych, oraz bardziej rygorystyczną wersję, w obrębie Kościołów siostrzanych i różne warianty w obrębie denominacji protestanckich, u których głównym zwornikiem jest Sola Scriptura,.





Z tym że współczesny Kościół posiada w swoim depozycie wiary nauki o których apostołowie nie słyszeli.





Chyba niezbyt precyzyjnie





Masz choćby taką, że nie masz żadnej

A Twoja koncepcja dotyczy wyboru jednej z wielu denominacji.Ach zapomniałem, wiem, nie ma wielu, jest tylko jedna, rozumiem. Czyli jednak nie wybrałeś, kto inny to za Ciebie zrobił, tak?





Proszę o precyzję

Istniały wszystkie Pisma, które wchodzą obecnie w skład NT. Natomiast jako formalny kanon, to tak, tutaj masz rację.A Sola Scriptura odnosi się, tylko do tych Pism, które ustalił sam Kościół, zapomniałeś?





Rozporządzenia Kościoła obowiązują, ale tylko jego członków.



Duch Boży wyzwala, dlatego "heretycy" otrzymali nowa wiedzę, która "brak wiedzy" wysyła w inny wymiar.

Ale te nauki są zgodne z naukami Apostołów i Jezusa. Apostołowie też nie słyszeli np. o dogmacie o Trójcy, albo o kanonie Biblii, ale nie kwestionujesz tego. W Kościele cały czas pojawiają się rzeczy nowe, jest ważne żeby te nowe nie były sprzeczne z poprzednimi. A sola Scriptura jest sprzeczna.

Wybieram Kościół za całą doktryną, a nie docinam doktrynę do siebie z tego co mi pasuje, doczepiając heretyckie sola Scriptura, czy inne zasady.

Jezus umarł na krzyżu i zbawienie się dokonało. Mimo, że ani jedna litera z NT nie została zapisana na kartce.

Nie tylko formalny kanon nie istniał. Jeśli Paweł napisał pierwszy list do gminy w Koryncie, to gmina ta miała jedynie ten list i nic więcej. Nie miała listu do Hebrajczyków, do Rzymian, ani drugiego listu do Koryntian. Efez miał swój list, Galaci swój, itd. Zapewne sporo czasu minęło, zanim się powymieniali. Wszystko to działo się w czasach Apostołów i wcześni chrześcijanie i Apostołowie, wcale pism nie uważali za podstawę, a jednak ewangelizacja miała miejsce i to ze znacznymi efektami. Zanim pierwsze listy do gmin zostały napisane, gminy te już istniały, choć żadnego NT nie miały. Dopiero listy, które do nich dotarły, kiedyś w przyszłości NT stworzyły. Skoro Pismo jest podstawą, to w dziwny sposób, pierwsi chrześcijanie rozprzestrzeniali się bardzo dobrze bez niego.

Poczytaj sobie np. Dz 15. Apostołowie zakładają Kościoły w Antiochii, Syrii, wybierają się na Cypr, wysyłają uczniów, wydają polecenia, bez żadnego kierowania się Pismem. To dopiero my dziś możemy przeczytać w Piśmie relację o tym, wtedy to Pismo nie istniało, więc żadnym wyznacznikiem być nie mogło. Czym więc się kierowali, jeżeli tego Pisma nie mieli?

Cóż z tego, kiedy Pismo można interpretować i to dopiero interpretacja decyduje, nie samo Pismo, bo Pismo jest tylko surówką do tworzenia treści?
Samo Pismo znaczy tyle, co jego znaczenie. Bez znaczenia, nie znaczy nic (jak pokazuje protestancka praktyka)... Zasada sola Scriptura przyzwala de facto na dowolność, bo wnioski z niej płynące są dowolne.

Protestanci niie zauwazaja podstawowych spraw, a mianowicie, w roznych srodowiskach roznymi slowami Apostolowie nauczali tego samego.
Z protestanckiej sola scriptury wychodzi cos takiego jak nauczanie europejczyka, slowami ktorymi nauczano jakiegos "aborygena".
Ciekawe jak by im szlo nauczanie plemion amazonskich slowami ktorymi naucza sie w Europie?
Same slowa nie beda mialy zadnej wartosci czy wymowy, jesli nauczajacy nie bedzie rozumial tresci ktora ma przekazac.
Najciekawsze jest u protestantow to ze ucza sie slow Biblii na pamiec, a nie rozumieja tresci tego czego sie nauczyli na pamiec.
W dokladnie taki sam sposob Faryzeusze zamotali sie w tak wielkiej ilosci roznych praw ze sami nie byli w stanie ich przestrzegac.
Nie rozumieja ze wiele fragmentow Biblii mowi o tym samym tylko innymi slowami, wlasnie po to by rozumiec przekaz-tresc, a nie same slowa.
Slowa sa tylko srodkiem przekazu i ich znaczenie moze byc rozne w roznych czasach, wiec w kazdych roznych czasach beda uzyte inne slowa do wyrazenia tej samej tresci. Doslowne odczytywanie slow z innych epok, kultur czy nawet jezykow zawsze da kompletnie inna tresc. Dlatego nie kazdy moze interpretowac Pisma i nauczac tak rozumianych tresci.

Zgoda.

Dlatego trzeba znać język oryginalny Biblii (uwzględnić tekst oryginalny) i kontekst kulturowy. Należy też uwzględnić miejsca paralelne, gatunki literackie i okoliczności powstania tekstu.