Oczywiście ogólnopolski "szkolny" konkurs - pyszałek wszechwiedzący nawet nie raczył doczytać o formie konkursu.....szkoda mu czasu na nieuki i niedouki.

O Tobie. Moze sobie nie zdajesz z tego sprawy ale bedzie taki dzien, ze polozysz sie i nie wstaniesz. Ja tez.

Zaprzeczysz ze nie jest o nas?

(Bahr Ehrman)...w swoich książkach często wspomina swój młodzieńczy chrześcijański fundamentalizm, który wykształcił w nim wiarę w to, że słowa Biblii są natchnione przez Boga i chronione przez niego od jakichkolwiek błędów. Jego późniejsze studia ostatecznie doprowadziły go do wniosku, że rękopisy biblijne zawierają wiele błędów wynikłych z procesu ręcznego kopiowania tekstów w pierwszych wiekach n.e. Przez 15 lat uważał siebie za liberalnego chrześcijanina, później po zmaganiach z problemem filozoficznym zła i cierpienia stał się agnostykiem.

Domeną jego pracy naukowej są kwestie dotyczące Jezusa historycznego, apokryfów z okresu wczesnego chrześcijaństwa oraz okresu Ojców Kościoła, a także tradycja rękopisów Nowego Testamentu. Jest badaczem wspierającym hipotezę Jezusa jako proroka apokaliptycznego[1]. Napisał ponad dwadzieścia książek, wiele artykułów naukowych i kilkadziesiąt recenzji książek.

Niekoniecznie akruka choć każdego można posłuchać...

Są tez inni badacze i to jest ten problem np. ten pan:

Następnie złamałem moją drugą laskę "Zjednoczenie" na znak zerwania braterstwa Judy z Izraelem.

do tego psalmu można wiele dopasować...

17 Tym zaś, którzy uwierzą, te znaki towarzyszyć będą: w imię moje złe duchy będą wyrzucać, nowymi językami mówić będą; 18 węże brać będą do rąk, i jeśliby co zatrutego wypili, nie będzie im szkodzić. Na chorych ręce kłaść będą, i ci odzyskają zdrowie».

"Bezmyślni" bibliści precyzyjnie opracowali temat proroctw o Jezusie
http://www.biblijny.net/dowody-na-istni ... zusie/html

@akruk to o zakonczeniu Marka juz słyszałam...
Pewien muzułmanin na debatę z chrześcijaninem przyniósł truciznę do picia i powiedział ze jak ten wypije i nic mu się nie stanie to zostanie chrześcijaninem...

Jak zareagowal chrześcijanin? Powiedział, że koniec Marka jest dorobiony pożniej

MUHAMMAD w BIBLII

W imię Boga Miłosiernego Litościwego

(...)
Biblijne proroctwa o przyjściu Muhammada.

(...)
Czy zmiana przywództwa religijnego była zapowiedziana?

Odrzucając ostateczność proroctwa izraelskiego proroka Jezusa nadszedł czas, aby spełnić obietnicę o utworzeniu z Ismaela wielkiego narodu [I Mojż. 21;13-18]. W Ew.Mat. 21;19-21 Jezus mówił o bezowocnym drzewie figowym (biblijny symbol dziedzictwa proroków) by wyjaśnić, że trzy lata jego misji były ostatnią szansą na wydanie owoców.

W dalszym wersecie tego rozdziału Jezus powiedział: "Dlatego powiadam wam, że Królestwo Boże zostanie wam zabrane a dane narodowi, który będzie wydawał owoce" (Mat. 21;43). Mówił to o narodzie potomków Ismaela, uważanego "za kamień odrzucony przez budujących" (Mat. 21;43), który zwyciężł mimo wszystkich przeciwności jakie zaistniałe za jego czasów - tak jak prorokował Jezus; "I kto by upadł na ten kamień - roztrzaska się, a na kogo by on upadł - zmiażdży go" (Mat. 21;44). Czy to możliwe, że te proroctwa przedstawione tutaj pojawiły się wszystkie osobno i były jedynie zbiegiem okoliczności lub złą interpretacją?

600 lat po Jezusie przyszedł ostatni wysłannik Boga - Muhammad, który właśnie pochodził z potomstwa Abrahama poprzez Ismaela. Boskie błogosławieństwo dla obu głównych gałęzi drzewa rodziny Abrahama zostało teraz spełnione. Ale, czy są dodatkowe dowody potwierdzające, że Biblia faktycznie przepowiadała przyjście proroka Muhammeda?

Muhammad Prorok jak Mojżesz

Po Abrahamie boski obietnice o wysłaniu długo oczekiwanego proroka były powtórzone przez Mojżesza. W V Ks. Mojż. 18; 18 Mojżesz mówił o proroku, który będzie wysłany przez Boga i który będzie:
1.
"Spośród braci Izraelitów" , którymi byli przecież Ismaelici, Ismael był synem Abrahama a jemu także wyraźnie obiecano, że będzie "ojcem" wielkiego narodu.

2.
"Prorok taki jak Mojżesz". Trudno znaleźć dwóch tak podobnych do siebie proroków jak Mojżesz i Muhammad. Obydwom dano obszerne prawo (zakon, kodeks) dotyczące życia, obaj mieli swoich wrogów i zwyciężyli ich w cudowny sposób. Obaj byli przyjęci przez naród i uważani za proroków i prawodawców. Obaj uciekali przed spiskowcami planującymi ich śmierć.

Analogia między Mojżeszem a Muhammadem uwzględnia nie tylko wyżej wymienione podobieństwo, lecz także inne rozstrzygające (np. naturalne urodzenie, życie rodzinne oraz śmierć Mojżesza i Muhammada), które nie pasowały do Jezusa uważanego przez swoich naśladowców za Syna Bożego, a nie wyłącznie za proroka - takiego jakim był Mojżesz i Muhammad i za jakiego uważają Go Muzułmanie.

Oczekiwany Prorok miał przyjść z Arabi

V Księga Mojżeszowa 33;1-2 wspomina o Mojżeszu, Jezusie i Muhammadzie głosząc przyjście Boga (tzn. Objawienie Boga) z Góry Synaj , oświecenie z Seiru (najprawdopodobniej z wioski Seir koło Jerozolimy) i zjaśnienie słowa bożego z Paranu. Według I Ks. Mojż. 21;21 pustynia Paran była miejscem, w którym osiedlił się Ismael ( tj. w Arabii a dokładniej w Mekce). Biblia w wersji Karola Jamesa trafnie opisała pielgrzymkę przez dolinę Baka (inna nazwa Mekki) w Psalmie 84;4-6. Można znaleźć wzmiankę o dolinie Baka w Biblii Tysiąclecia).

Izajasz (42;1-13) mówi o umiłowanym przez Boga wybrańcu i wysłanniku, który przyniesie prawo, na którego mają czekać wyspy i który "nie upadnie na duchu ani nie złamie dopóki nie utrwali prawa na ziemi". Werset 11 głosi, że oczekiwany będzie pochodził z potomstwa Kedara. Kim był więc Kedar? Według I Ks. Mojż. 25; 13 Kedar był drugim synem Ismaela - w prostej linii przodkiem proroka Muhammada.

Emigracja Muhammada z Mekki do Medyny - zapowiedź Biblii?

Habakkuk 3;3 mówi, że Bóg (pomoc Boga) przyjdzie z Temanu (oaza na północ od Medyny wg J. Hasting's Dictionary of the Bible) i Święty przyjdzie z gór Paran. Tym świętym, który z powodu prześladowań emigrował z Paranu by być spotkanym entuzjastycznie w Medynie był nikt inny jak tylko Muhammad. Rzeczywiście, migracja proroka i jego prześladowanych przyjaciół jest wyraźnie opisana w Ks. Izajasza 21;13-17. Ten fragment dokładnie zapowiada bitwę Badr, w której garstka źle uzbrojonych Muzułmanów cudem pokonała o wiele liczniejszych, potężniejszych mężczyzn Kedaru, usiłujących zniszczyć islam i zastraszyć własny lud, który już się nawrócił.


(...) Czy był też przypadek, że "paraklet", o którym mówił Jezus i którego przyjście Jezus zapowiadał był opisany jako ten, który "nie sam od siebie mówić będzie, lecz cokolwiek usłyszy mówić będzie.." (Jan 16;13)? Czy przypadkiem było to, że Izajasz łączy wysłannika pochodzącego od Kedara z nową pieśnią (objawioną w nowym języku), śpiewaną ku czci Boga (Izajasz 42;10-11).

Jeszcze wyraźniej proroctwo jest przedstawione w Ks. Izajasza 28;11: " zaiste przez jąkających się i mówiących w obcym języku przemówi do tego ludu". Ten werset dokładnie opisuje "jąkające" się wargi proroka Muhammada odzwierciedlając stan napięcia i koncentracji, których doświadczył podczas objawienia. W innym punkcie Ks. Izajasza wspomniano, że Koran był objawiony po kawałku przez 23 lata (Izajasz 28;10) co znowu pokrywa się z prawdą.

Ten prorok - "paraklet" - to Muhammad

Do czasów Jezusa Izraelici nadal czekali na tego obiecanego Proroka "jak Mojżesz" zapowiedzianego w V Ks.Mojz. 18;10. Kiedy Jan Chrzciciel przyszedł, zapytali go czy jest on Eliaszem a on odpowiedział: "Nie". Wtedy na podstawie V Ks.Mojz. 18;18 zapytali go "czy jesteś tym Prorokiem" i On odpowiedział; "Nie" (Jan 1; 19-21). W ewangelii wg Jana (rozdz. 14,15,16) Jezus powiedział o "paraklecie" lub "pocieszycielu", który przyjdzie po nim i który będzie wysłany od Ojca jako inny "paraklet". Będzie on nauczył rzeczy nowych, których pokolenie Jezusa nie mogłoby udźwignąć na swych barkach. Kiedy opisano Parakleta jako Ducha Prawdy (takim samym określeniem nazywano Muhammada - Al Sadek Al Amin; czyli prawdomówny, godny zaufania) zaczęto wtedy identyfikować Go (Parakleta) z Duchem Świętym (Jan 14;26). W każdy razi taki opis stoi w sprzeczności z profilem "parakleta". Według Słownika Biblijnego "te wiadomości nie dają całkowitego logicznego obrazu". Rzeczywista historia mówi nam, że wcześniejsi Chrześcijanie rozumieli "parakleta" jako mężczyznę (męża) a nie ducha. To może wyjaśnić naśladowanie przez niektórych oczekiwanego "parakleta" (oczywiście bez żadnych zgodności z kryteriami ustanowionymi przez Jezusa). To właśnie prorok Muhammad był Parakletem, Pocieszycielem, Pomocnikiem, Orędownikiem wysłanym po Jezusie. On świadczył o Jezusie ucząc rzeczy nowych, które nie mogły być objawione za czasów Jezusa. On wszystkich narodów świata przez potomstwo Abrahama (I Mojż. 12; 2-3). Takie spełnienie obietnicy bożej w pełni akceptowane jest przez Muzułmanów, dla których jednym z filarów wiary jest szacunek i wiara we wszystkich proroków.

Oto co można wpasowac w Biblię: ciekawe czy ktos przeczyta

Oto co można wpasowac w Biblię

Ja po prostu jestem za obiektywnym szukaniem prawdy (Prawdy) i za to juz "dostaje" od obydwu stron...


Swoją drogą Alus nie uważasz ze ksiądz biblista może być nieco mało obiektywny(choc oczywiscie akruk tez bo nie wiemy kim jest )...tak jak muzułmanie w Biblii znajdują imię Mohamed i jakbym ich słuchała to już bym była muzułmanką-ale polegam na swoim rozsądku nie na uczonych imamach...

Jak zareagowal chrześcijanin? Powiedział, że koniec Marka jest dorobiony pożniej

Bo jest dorobiony później. Żeby było ciekawiej, to w obiegu było więcej niż jedno zakończenie dorobione do Marka. Istniały co najmniej cztery warianty dodatkowego zakończenia ewangelii wg Marka plus pierwotny, w którym werset 16:8 kończy tekst i nie ma po nim dodatkowego zakończenia.

Natomiast w Mt 27:9-10 dokonywano różnych przeróbek, w samym tylko początkowym fragmencie, wskazującym na źródło proroctwa, słowa "przez proroka Jeremiasza" zamieniano na "przez proroka Zachariasza", "przez proroka Izajasza" (bez sensu całkiem), albo usuwano w ogóle imię, pozostawiając brzmienie "przez proroka". Dlaczego dokonywano tych przeróbek? Bo w księdze Jeremiasza nie ma takiego proroctwa, jakie przytacza Mateusz.

Choć tego tekstu brak w niektórych rkp i nie zna go kilku Ojców Kościoła (Euzebiusz, Hieronim), to jednak przeważająca liczba rkp - zwłaszcza tych najpoważniejszych - zawiera to zakończenie Ewangelii Marka. Nie można jednak zaprzeczyć, że powiązanie tego fragmentu z kontekstem poprzedzającym jest dość sztuczne, a jego styl odbiega cokolwiek od właściwości literackich całej Ewangelii. Nie wykluczone, że Marek dorzucił to zakończenie po to, by i w jego Ewangelii, podobnie jak w pozostałych, znalazły się relacje o ukazywaniu się Chrystusa zmartwychwstałego