Aniu nie pasuje w ogóle. Wiersz poruszający, ale ja caly czas pisze o czymś co nie ma rączek, nóżek, paluszków, ani nawet mózgu, w sumie nie ma niczego ludzkiego oprócz łańcucha nukleinowego

O Kimś a nie o czymś..widzisz ten wiersz jak najbardziej PASUJE do tematu bo temat brzmi "Dialog z nienarodzonym". I niewazne czy to dziecko ma juz paluszki czy jeszcze nie. Popatrz na to tak..Ty tez/kazdy czlowiek/ pewnego dnia swojego zycia w brzuszku mamy rozwinąl sie na tyle ze wyksztalcilo sie w nim serduszko..wiec byl czlowiekiem ale dwa dni wczesniej tego serduszka nie bylo widac bo bylo zbyt malenkie>Twoje tez..wtedy Cie jescze nie było? a dzien później juz byłeś?

Pytasz się mnie prónbując doprowadzić do absurdu stwierdzenie jaką granicę wyznaczymy - dlaczego ktoś raz jest a wczoraj go nie było etc. Osobiście uważam, że granica jest płynna i ciężko to stwierdzić, tak jakbyś chciała stwierdzić czy dane ziarenko piasku jest jeszcze w Polsce czy już na Słowacji... A BTW: to większy absurd jest z poczeciem - 0,1 sekundy temu była to nic nie warta komórka jajowa i plenik, a teraz jest już pełnowartościowym człowiekiem.... ehh

Nie wiem co w tym niejsanego tym bardziej dla takiego mysliciela jak Ty.
I nie uwazam tego za absurd bo jesli granica jest plynna to zabicie dziecka w drugim i osmym miesiacu nie stanowi dla Ciebie roznicy?? Natomiast poczecie dziecka to jest cud..dlatego to takie niesamowite..

oczywiście że stanowi różnicę. W ósmym miesiącu mówimy już o człowieku potrafiącym samodzielnie egzystować. W drugim miesiącu jest to jeszcze nieukształtowany zarodek, a embrion to kilka komórek - trochę kwasku i cytoplazmy.

Z drugiej strony mówisz mi o cudzie. Wiesz, że jeśli rozmawia się na temat jakiegoś problemu aby go rozwiązać w praktyce (chyba, ze tylko chcesz przedstawić mi swoje stanowisko) to należy używać argumentów obiektywnych, bo jeśli mówisz, że to cud, a nie potrafisz udowodnić swojego stanowiska, to od razu jesteś wykluczona z dyskusji, bo nie masz oparcia. Ja tez mogę powiedzieć, że aborcja to cud bo w momencie rozcięcia macicy dziecko traci dusze, która idzie do nieba, ale że nie potrafiłbym tego udowodnić to nie wzięłabyś tego poważnie

wzielabym powaznie bo tak jest. Pytam po raz trzeci czym rozni sie dla Ciebie dziecko ktorego raczek jeszcxze nie widac ale dwa dni pozniej one są..więc "wyrosly" z tego czegos co tu nazywasz zlepem komorek ale gdyby zabijac kazdy taki zlepek komorek nie bylo by nas wszystkich..nas czyli ludzie prawda? wiec juz nawet zakladajac Twoj sposob mysleniabez tych komorek nie bylo by ludzi Ciebie mnie..LUDZI rozumiesz?

Bez łóżka na który może dojść do prokreacji też nie byłoby ludzi

a poważnie to akurat rączki mnei tu nie obchodzą, a układ nerwowy

Wiersz pasuje, ale dla mnie jest mocnym argumentem za tym, aby aborcja na wczesnym etapie ciąży była dozwolona. Tzn. ja nie chciałbym, aby moje działanie w jakikolwiek sposób przyczyniło się do losu takiego dziecka. Nawet jeśli w wyniku zaniechania moich działań wielokrotnie więcej dzieci w wieku kilku czy kilkunastu dni po zapłodnieniu miałoby stracić życie.

Oczywiście taka postawa wiąże się z założeniem, że cierpienie i śmierć noworodka jest o wiele większym złem niż śmierć kilkudniowego zarodka. I może jestem psychopatą, ale uważam takie założenie za "oczywistą oczywistość", wręcz dziwi mnie, że ktoś postrzega to inaczej.

Można napisać wierszyk o wycinanym dębie w obronie żołędzia

Mnie się wydaje, że embrion jest kompletny. To znaczy, że poza pokarmem nic do niego nie musi wchodzić, żeby się rozwijał. Organizm matczyny nie musi mu dostarczać żadnych osobnych instrukcji, aby jego rozwój przebiegał w odpowiednim kierunku. Więcej, wszelkie zewnętrzne ingerencje mogą tylko zepsuć to, co już się dzieje.

Sperma, czy może raczej plemniki, nie są zdolne do życia dłuższego niż kilkanaście godzin i to niezależnie od warunków przechowywania, pomijając oczywiście wprowadzenie w letarg. Również życie niezapłodnionej komórki jajowej nie będzie długo trwało.

Można się oczywiście spierać, czy życie człowieka zaczyna się bezpośrednio po wprowadzeniu zawartości plemnika (czyli jego jądra i fragmentu cytoplazmy) do wnętrza komórki jajowej, czy dopiero po dopełnieniu materiału genetycznego, czy może po rozpoczęciu mitozy, ale z praktycznego punktu widzenia nie ma to większego sensu. Jakoś trudno mi sobie wyobrazić abortera, który zaraz po stosunku dopada kobiety, wprowadza jej do dróg rodnych mikroinhauster sprzężony z mikroskopem i sprawdza, czy komórka jajowa nie rozpoczęła przypadkiem mitozy, bo już wtedy byłaby kompletnym człowiekiem, którego żadną miarą zabić nie można.

Problem z takimi wierszykami, dialogami itp. jest taki, że płód czy zygota nie potrafiłby ani wypowiedzieć ani nawet sformułować swoich myśli, przeżyć czy uczuć ponieważ ich nie posiadają więc fakt, że sami katolicy próbują może nie argumentować ale grać na emocjach przypisując płodowi cechy osoby jest dla mnie argumentem za tym, że mam rację.
[/list]

Rozwój człowieka stanowi ciągłość od poczęcia do zgonu.

Nie byłoby embrionu gdyby nie zarodek ,
nie byłoby płodu gdyby nie embrion ,
nie byłoby noworodka, gdyby nie płód ,
nie byłoby dziecka w wieku przedszkolnym gdyby nie noworodek ,
nie byłoby dorosłej osoby gdyby wcześniej nie wyrosła z dziecka
nie byłoby starca gdyby nie zarodek.
nie byłoby użytkownika No, który opowiada się za zabijaniem zarodków, gdyby nie zarodek.

Przerwanie rozwoju na którymkolwiek etapie stanowi zabójstwo istoty ludzkiej . Nie ma znaczenia czy istota ta ma już oczy, czy już nie ma oczu, jak niejeden z nas. Czy ma już świadomość czy już nie ma świadomości jak niejeden z nas . Czy ma już nogi, czy już nie ma nóg jak niejeden z nas. Nie można przerywać rozwoju człowieka, tylko dlatego, że czegoś nie ma , albo że coś ma , albo że coś mu się dopiero rozwija.

(Proszę nie pisać mi o plemnikach i komórkach jajowych bo osobno nie stanowią rozwijającego się człowieka.)

Problem z takimi wypowiedziami jest taki, że osoby ciężko upośledzone nie potrafiłby ani wypowiedzieć, ani nawet sformułować swoich myśli, przeżyć czy uczuć, można zatem domniemywać, że ich nie posiadają, więc może należałoby ich wszystkich eksterminować...

Szokujący przykład jak zwykle ale w wypadku zarodków czy płodów na wczesnym etapie rozwoju niema jeszcze mowy o myślach, przeżyciach czy uczuciach (wzmianka o możliwości wyrażania odnosiła się konkretnie do takich chwytających za serce wierszyków) więc niema takich kontrowersji.

A kto spłodził pierwszego człowieka?