Nauka nie ma żadnego znaczenia dla religijności. Większość ludzi, w tym większość odchodzącym, jest totalnymi ignorantami w obu tych dziedzinach.

I warto dodać też, że ciężko aby jeden człowiek ppznał rzetelnie conajmniej kilka nauk zarówno ścisłcych, przyrodniczych jak i humanistycznych. I tu nie chodzi o studia, czy doktorat, ale wiedzę i zrozumienie danej dziedziny na sensownym poziomie. Wtedy można formułować zarzuty. Do tego trzeba mieć też właściwe podejście, nie nacechowanie zbyt negatywnie, bądź zbyt pozytywnie. Ilu jest takich?

Bo też i faktycznych ateistów nie jest tak wielu. Reszta niewierzących to agnostycy, czujący szóstym zmysłem że religia to nie to, ale nie wgłebiajacych się w to za bardzo, raczej obserwujących postawy autorytetów i w ogóle otoczenia. Ale i tak trend działa w wiadomym kierunku.

Moze dlatego zdarzają się cudowne nawrócenia;-).
Poprzez naukę w tym przypadku nie nalezy rozumieć dogłębnego studiowania problemów ale raczej łapania wycinków i budowania z nich światopoglądu. Informacji popularnonaukowych jest bardzo dużo, a dzięki komputeryzacji są ona bardzo łatwo dostępne. W sumie więc ilosć przekłada się na jakość, choć nie musi to być jakość najwyższej próby. Nie przesadzałbym az tak z tą ignorancją. Ludzie mają wiedzę nierówną, ale mają też swoje zainteresowania i w takich przypadkach wiedzą bardzo dużo (choć w innych dziedzinach są mniejszymi lub większymi ignorantami).

Pewnie powszechne to nie jest, ale to nie znaczy, ze ludzie wybierają przez losowanie. Uważają, zę ta porcja wiedzy, którą mają, wystarcza do dokonania wyboru. Trzeba też dodać, ze w przypadku religii zwyke nikt nie mówi o wyborze, po prostu dziecko jest wdrażane w wiarę. Dopiero gdy ktoś odxhodzi, mówi sie o wyborze, pyta się czy na pewno świadomie. Można przekazywać argumenty religijne, ale one sa dzis zbyt słabe, dla coraz większej rzeszy ludzi niewystarczające. Wiadomo, ze w ostatecznym rachunku argument brzmi: "trzeba wierzyć", i tylko tyle.

Z takim nastawieniem jak Twoje, na pewno nie.

WIST.
Nie wydaję Ci się, że powoli dryfujesz w stronę deizmu?

Odpowiem cytatem z papieża Franciszka:
http://info.wiara.pl/doc/1562923.Papiez-Odwazna-modlitwa-czyni-cuda

Pozdrawiam

Qwerty - polski Kościół trzykrotnie dokonał aktu Intronizacji, a rzeczywistość skrzeczy

Czy ktoś ze zwolenników mógłby mi przybliżyć na czym w praktyce, od strony widzialnej/organizacyjnej, ta Intronizacja miałaby polegać, jak przykładowo mogłoby to wyglądać?

Ja uważam że ta porcja wiedzy jest często niewystarczająca. Gdy się czyta, czy słucha co ludzie wiedzą, to niestety ale nieraz jest to wiedza niewielka. I to nawet nie przez lenistwo, ale przez to że szkoła nie zawsze daje szansę rozwoju na konkretny poziom. W dziedzinie religii warto znać się na historii, na fizyce, na geografii, na teologii itp. Warto znać się to znaczy nie tylko poznac kilka dat i wzorów, czy formułek, ale zrozumieć pewne zagadnienia. Wątpię aby choć znaczna część ludzi opanowała tylko te kilka wymienionych dziedzin. Sam nie uważam siebie za omnibusa, więc tym bardziej dostrzegam potrzebę rozwoju. I to wszystko aby coś samodzielnie ocenić z jakąś dozą prawdopodobieństwa. Ale bez pomocy innych to nadal jest obarczone dużym błędem. Pomńmy już że często nastawienie jest z góry okreslone, a potem się tylko podporządkowuje argumenty do głównej tezy. Świadomy wybór to nieraz realna niewola wynikająca z błędnych przekonań.

Natomiast wracając do tematu. Całkiem moźliwe że zwolennicy intronizacji w formie oficjalnych działań ze strony rządu, oraz szeroko pojętego społeczeństwa, chyba tylko powtarzają zasłyszane argumenty, które zdołaly ich przekonać. Sami nie koniecznie mają rzetelną wiedzę historyczną np mieszanie nauki historycznej, z domniemanymi cudami. Wszyscy wiedzą że wydarzenia z sierpnia 1920 roku to tzw "Cud nad Wisłą". To myslenie pojęciami i schematami, bez zrozumienia wydarzeń tamtego okresu. Brak wiedzy skutkuje uległością wobec danych poglądów, podanych niby naukowo, a wspierających już istniejący system wartości. Jako katolik nie lubie po prostu tworzenia mitologii. Interesuje mnie prawda.

Qwerty2011

Ja proszę o konkrety, a nie tego typu ogólniki. Moje nastawienie jest takie jakie jest, ale operuje konkretami. Pytam co konkretnie chcesz zrobić?


Myślę że Ty powoli dryfujesz w stronę brakku odpowiedzi. Mój Drogi, nie interesuje mnie ślepa wiara w pojęcia. Operuje konkretami i nie mam chęci wierzenia w mity. Umiesz odpowiedzieć, to odpowiedz, a jeśli nie umiesz to napisz szczerze że nie umiesz.

Ja dyskutuje z Tobą, a nie papieżem Franciszkiem.


Mnie to też ciekawi.

To smutna prawda.
Te intronizacje mimo wszystko nie miały charakteru powszechnego. Przy dzisiejszych środkach technicznych (media) byłoby to możliwe. Przy czym oczywiście konieczna jest przede wszystkim przemiana ducha. Co do tego wszyscy się zgadzamy.

Same orędzia prywatne nie przesądzają tego. Wiemy, że miałoby to by uznanie publiczne.

A czy ja jestem z episkopatu? Dałem kilka pomysłów, które wg mnie można byłoby zrealizować. Nie wiem jakie to "szkody" miałyby wywołać ogólnokrajowe i parafialne rekolekcje.
Twój malkontencki głos nie jest jedyny, takich głosów jest większość - pozostaje mi tylko nad tym ubolewać.

Odpowiedzi na co?
Znam już Twój pogląd a Ty znasz mój.
O czym mam pisac o "Cudzie nad Wisłą"? Każdy wie o co chodziło w tym ndeckim określeniu i nie chce mi się pisać o oczywistościach. Ja, jak może zauważyłeś, używałem określenia "bitwa warszawska".

Myślałem, że jako katolik uznajesz autorytet papieża. Jeśli się mylę, to napisz to wprost.

Rozmawianie o zbawieniu w kontekście narodów nie jest bez sensu (por. Ap 20).
Jeśli w twoim kraju przegłosowuje się ustawy jawnie sprzeczne z Prawem Bożym, to, czy na Tobie również nie spoczywa za to odpowiedzialność?
Czy nie powinieneś wtedy w swoim sumieniu odpowiedzieć sobie jak zachowałeś się w czasie wyborów, czy zrobiłeś wszystko, co mogłeś, żeby temu zapobiec? Także w modlitwie, czy wystarczająco gorliwie prosiłeś o cud ocalenia kraju przed takim prawem?

Piszę o cudzie - bo rzeczywiście, wobec tego, co dzieje się na świecie, zachowanie Nakazów Bożych w prawie, staje się powoli cudem.

To, co dostrzegam niepokojącego, to brak wiary w to, że Bóg wszystko może.
Piszesz, że każde wydarzenie można wyjaśnić racjonalnie. Ale, czy wierzysz w to, że bez zgody Boga nic na świecie nie może się stać?

Porównałeś bitwę warszawską i kampanię wrześniową. I z tego porównania nieomalże wysnułeś wniosek, że nie warto się modlić, bo za wszystkim i tak stoi bilans zwykłych wydarzeń. A czy wierzysz w to, że Bóg wysłuchuje naszych modlitw, ale czasem nie wprost. Zawsze jednak w taki sposób, aby było to z korzyścią dla naszego zbawienia.

Czy w związku z tym, ze Bóg czasami spełnia nasze prośby inaczej, niż tego oczekiwalibyśmy, można powiedzieć, że cuda nie istnieją?
Czy dla Ciebie obrona Jasnej Góry w czasie potopu była skutkiem modlitw do Matki Bożej, czy nie?
Czy modlitwy bł. Czesława w czasie ataku Tatarów na Wrocław miały sens, czy nie?
Czy Bóg może dokonywać cudownych uzdrowień na ciele i duszy, czy nie?
Czy wierzysz w to, że Jezus naprawdę wskrzesił Łazarza, czy to tylko taka figura teologiczna?

Aby cud mógł zaistnieć musi istnieć wiara. Czy jest w nas jeszcze wiara?
Czy już tylko niedowiarstwo (Polacy są, jacy są, nic tego nie zmieni, czyli: również Bóg nie może tego zmienić).
Niedowiarstwo, malkontenctwo, pesymizm, niemoc, to brak Ducha Świętego, to często również jest grzech.

WIST. Naprawdę nie wierzysz, że możemy się zmienić? Że możemy, nawet mimo całego tego zła, przyjąć wewnętrznie i publicznie Jezusa jako Króla.
Nie chciałbyś, żeby ten kraj stał się lepszy? Modlisz się, pościsz w intencji tego kraju?

Zapominasz o sednie objawień R. Celakówny - intronizacja musi wcześnie być dokonana w sercu każdego człowieka.
Wszelkie zewnętrzne formy, pozostaną tylko ceremonią.

Odpowiedzialność spoczywa na tych, którzy są przeciwni Bogu. Kto oddaje głos za słuszną ustawą, nie jest niczemu winien, nawet jeśli zostanie ona przegłosowana.Jeśli Bóg zdecyduje się dopuścić do jakiegoś zła, to i gorliwość w modlitwie nie pomoże.

No przecież piszę:


Czy zawsze i na pewno "niczemu nie jest winien"?
Nasza wina może polegać choćby na tym, że nie modlimy się za tych, którzy za taka ustawą głosują.

Dlaczego "nie pomoże"?
Czy modlitwa może nie dać nic?
Modląc się zawsze coś zyskujemy.

Qwerty2011->

Wydaje mi się, że na takie katolickie rekolekcje wybiorą się ci, którzy już teraz chętnie w tego typu aktywnościach uczestniczą. Wątpię by przyciągnęło to osoby niezaangażowane religijnie (tzw. letnich katolików), o niewierzących i innowiercach, dla których to żadna oferta, nie wspominając.

Co do samej intronizacji Jezusa, byłoby to nic więcej jak tylko stworzenie jakiegoś absurdu, którego wielu z nas nie przyjęłoby i nie uznało. Nie jesteśmy wszyscy katolikami, czy choćby chrześcijanami, i nie ma takiej możliwości by każdy Polak uznał osobę czy bóstwo, ważne dla pewnej grupy wyznaniowej, za swojego pana czy króla; jakąkolwiek postać nierealną, za władcę swojego kraju.
Polska nie jest krajem wyznaniowym, każdy Polak ma prawo wierzyć w co chce i uznawać bóstwo/bóstwa jakie chce (lub nie wierzyć wcale), i mam nadzieję, że w tym właśnie kierunku - państwa neutralnego światopoglądowo i religijnie - będzie to dalej szło.

Już słyszałem/czytałem, że publiczne. Teraz chciałbym dowiedzieć się co to konkretnie znaczy, co przez to rozumiecie, na czym w praktyce miałoby to polegać?