Mam rzeczywiste problemy. "Nikt mnie nie rozumie". Mam poważne problemy ze sobą. Jestem chory umysłowo i mam zdiagnozowane całościowe zaburzenie rozwoju.

Skąd Ci przyszło do głowy, że Bóg skazuje człowieka na wieczne potępienie? To człowiek odrzucając Boga sam siebie skazuje na piekło.

Many saints, such as St. Augustine (354-430), believed that damned infants are punished by the corporal pains of hell fire but suffer less pain than those who died guilty of mortal sin:

History of Dogmas [hereafter HOD], Tixeront: “St. Augustine... considering that these children were not sinless ...concluded that they must share the common fate of mankind. Since there is no intermediate state between heaven and hell, and since they were excluded from heaven, they had to be consigned to the fire everlasting. ‘Si autem non eruitur a potestate tenebrarum, et illic remanet parvulus; quid mireris in igne aeterno cum diabolo futurum qui in Dei regnum intrare non sinitur?’... Regarding the lot of children who die unbaptized, our authors simply accept the view of St. Augustine, who consigns them to positive punishment in hell: ‘Perpetua quippe tormenta percipiunt,’ [Pope] St. Gregory writes, ‘et qui nihil ex propria voluntate peccaverunt.’ ‘Luunt in inferno poenas,’says St. Isidore, and St. Ildefonsus, almost literally reproducing St. Augustine: ‘Mitissima sane omnium poena erit eorum qui, praeter peccatum quod originale traxerunt, nullum insuper addiderunt.’

St. Augustine, quoted by St. Fulgentius: “The quality of an evil life begins with lack of faith, which takes its beginnings from the guilt of original sin. In it, each one begins to live in such a way that, before he ends his life, which is ended when freed from its bonds, if that soul has lived in the body for the space of one day or one hour, it is necessary that it suffer with that same body the endless punishments of hell, where the devil with his angels will burn forever. ...Hold most firmly and never doubt that not only adults with the use of reason but also children who either begin to live in the womb of their mothers and who die there or, already born from their mothers, pass from this world without the sacrament of holy baptism must be punished with the endless penalty of eternal fire. Even if they have no sin from their actions, still, by their carnal conception and birth, they have contracted the damnation of original sin.”

Wielu świętych, takich jak św Augustyna (354-430), uważa się, że niemowlęta są przeklęci karane kapral bóle ognia piekielnego, ale cierpią mniej bólu, niż tych, którzy zginęli winni grzechu śmiertelnym:

Historia dogmatów [dalej] HOD, Tixeront: "St. Augustyn ... biorąc pod uwagę, że te dzieci nie były bezgrzeszny ... stwierdził, że muszą dzielić wspólny los ludzkości. Ponieważ nie istnieje stan pośredni pomiędzy niebem i piekłem, a ponieważ były one wyłączone z nieba, musiały być wysyłane do ognia wiecznego. "Si autem non eruitur potestate Tenebrarum et illic remanet parvulus; quid mireris w Igne aeterno cum diabolo Futurum qui w Regnum Dei intrare non sinitur? "... Jeśli chodzi o los dzieci, które umierają bez chrztu, nasi autorzy po prostu zaakceptować pogląd świętego Augustyna, który powierza im pozytywnego karę w piekle:" Perpetua quippe TORMENTA percipiunt "[Papież] Grzegorz pisze:" et qui nihil ex propria voluntate peccaverunt '' Luunt w poenas Inferno ", mówi św Izydora i św Ildefonsa, niemal dosłownie odtwarzania Augustyna:". Mitissima sane omnium poena ERIT eorum qui, praeter peccatum quod originale traxerunt, nullum insuper addiderunt.

Augustyn, cytowany przez św Fulgencjusz: "Jakość życia złego zaczyna się brak wiary, który bierze swój początek od winy grzechu pierworodnego. W nim, każdy z nich zaczyna się żyć w taki sposób, że zanim zakończy swoje życie, który jest zakończony, gdy uwalnia się od swoich obligacji, jeśli dusza mieszka w organizmie na przestrzeni jednego dnia i jednej godziny, konieczne jest że cierpi z tego samego ciała niekończące kary piekła, gdzie diabeł ze swymi aniołami spali zawsze. ... Trzymaj najbardziej stanowczo i nie ulega wątpliwości, że nie tylko dorosłych z używania rozumu, ale także dzieci, którzy albo zacząć żyć w łonie ich matek, a kto nie zginąć lub już rodzi się z ich matkami, przejścia z tego świata bez sakrament chrztu świętego musi być karane niekończącej kary ognia wiecznego. Nawet jeśli mają one żadnego grzechu ze swoich działań, wciąż ze swej cielesnej poczęcia i narodzin, mają zakontraktowane potępienia grzechu pierworodnego ".

HOD: “The Bishop of Hippo [teaches that] unbaptized children are damned. Now, they cannot be damned unless they have sinned; hence, on coming into this world, infants are sinners; they are stained with original sin... To be deprived of the kingdom of God is a punishment, and why should this punishment be inflicted on one who is innocent?

“The Bishop of Hippo derived another proof in support of his doctrine [on original sin] from man’s present physical and moral condition. First, there are the sufferings of children. These sufferings are many and very painful. They extend ‘usque ad daemonum incursus’[even to attacks by demons]. How account for them? They are not chastisements for personal sins, nor are they intended to try virtue of those who are afflicted with them. Wherefore, unless we are ready to accuse God of injustice and cruelty, or to follow the Manichean error which places in man a principle which is essentially evil, we must say that these sufferings are the just punishment of some original sin.

“Then, there is that profound and universal misery of mankind, disease, pain, poverty, ignorance, vice, labor, accidents, misfortunes of all kinds, which are the permanent condition of our unhappy race. There is, worst of all, this opposition within us between body and the mind, this filthy concupiscence of which we are ashamed and which we do our best to conceal, so deeply and instinctively do we feel that it cannot be the Creator’s work...It seems to St. Augustine that such a wretched condition is not man’s natural and normal state, that God would have been wanting in sanctity and justice, had He without reason inflicted such a condition upon us; and therefore, that man’s present state is the consequence of a fault that lies heavy upon it, and is shared by every one of us.”

HOD: "Biskup Hippony [naucza, że] nieochrzczone dzieci są potępieni. Teraz, nie mogą być potępieni, chyba że zgrzeszyli; Stąd, przychodząc na ten świat, niemowlęta są grzesznikami; są splamione grzechem pierworodnym ... Aby być pozbawiony królestwa Bożego jest karą, a dlaczego ta kara zostanie nałożona na kogoś, kto jest niewinny?

"Biskup Hippony pochodzi kolejny dowód na poparcie swej doktryny grzechu pierworodnego [o] z obecnej kondycji fizycznej i moralnej człowieka. Po pierwsze, istnieją cierpienia dzieci. Te cierpienia są liczne i bardzo bolesne. Rozszerzają "usque ad Daemonum incursus" [Ewę atakami demonów]. Jak stanowią dla nich? Nie są one karania dla grzechów osobistych, nie są one przeznaczone do wypróbowania cnoty tych, którzy są dotknięci nimi. Dlatego, o ile jesteśmy gotowi oskarżać Boga o niesprawiedliwość i okrucieństwo, albo śledzić manichejską błąd, który umieszcza się w człowieku to zasada, która jest zasadniczo zła, musimy powiedzieć, że te cierpienia są po prostu kara jakiegoś grzechu pierworodnego.

"Wtedy nie jest to głębokie i powszechne nieszczęścia ludzkości, choroby, bólu, nędzy, ignorancji, imadła, pracy, wypadków, nieszczęść wszelkiego rodzaju, które są na stałe stan naszego nieszczęśliwego wyścigu. Jest, co najgorsze, ta opozycja wewnątrz nas między ciałem i umysłem, to brudne pożądliwość której się wstydzimy i które my dołożymy wszelkich starań, aby ukryć, tak głęboko i instynktownie czujemy, że to nie może być dziełem Stwórcy .. .To wydaje Augustyna, że ​​warunek taki nędzny nie jest stanem naturalnym i normalnym człowieka, że ​​Bóg byłby chcąc w świętości i sprawiedliwości, miał on bez powodu zadał takiego warunku na nas; a zatem obecny stan tego człowieka jest konsekwencją awarii, która znajduje się na niej ciężki i jest wspólna dla każdego z nas ".

Późniejsi komentatorzy porównali to do greckich i łacińskich źródeł, w których można wyczytać o składaniu ofiar z dzieci w mieście Kartagina dla najważniejszego – Ba’al Hammona (znanym pod postacią boga Kronosa i Saturna).
Paul Mosca w swojej pracy napisał:

Diodor Sycylijski (20:14) pisze:

Diodor wspomina także, że było zabronione rodzinie płakać, a gdy Kartagina została pokonana przez przywódcę greckiego, Kartagińczycy zaczęli twierdzić, że zdenerwowali bogów. Aby ich udobruchać, postanowili poświęcić naraz aż 200 dzieci najważniejszych rodzin, a w końcu skończyło się na liczbie 300. Informacja ta może być jednakże niezbyt prawdziwa, ponieważ Rzymianie w tym czasie puszczali dużo plotek o Kartagińczykach w ramach propagandy wojennej obu narodów.
Plutarch, grecki historyk, napisał w De Superstitiones, 171: