Po co czynić dobrze? Po co przeżyć życie dobrze? Żadnego sensu w tym nie widzę, to tak jakbym miała zatrzymać się na godzinę w hotelowym pokoju i przywoziła tam swoje ulubione meble a może i coś więcej, żeby się dobrze czuć - przez godzinę . Nie opłaca się skórka za wyprawę.

jak ateiści radzą sobie z "zakładem Pascala"?

Jezeli mozliwe jest wskoczenie na Ksiezyc, to jedyna szansa by to wykorzystac i wskoczyc na Ksiezyc jest ciagle skakanie w gore. Jezeli nie bedziesz skakac nie wskoczysz napewno.

ale to znaczy, że zakłądasz, że niemozliwe jest poznanie, że Bóg istnieje zycjąc? Zakładasz, że My-wierzący tylko zakładamy taka mozliwośc?
Przecież to nie dokońća tak jest... Ja wierząc w Boga spotykam Go i On daje mi się spotkać... Nie musze "skakać", bo On Sam do mnie przyjdzie! Nie musze tez umrzeć, żeby się naprawde upewnić, czy moja wiara była słuszna...

Św. Tomasz uważa, że istnienie Boga nie jest rzeczą oczywistą, jest nieoczywisty. Jego istnienie musi być uzasadnione racjonalnie. Trzeba tu wyjść od doświadczenia, które ma uzasadnić tezę o istnieniu Boga. To doświadczenie opiera się na wszystkim, co wydaje się być dziełem Boga. Rozpoczyna, więc od ruchu. Wszystko, co się porusza, porusza się z powodu wprawienia tego w ruch przez jakiś czynnik zewnętrzny, który jednak sam nie jest poruszony. Czynnik ten nazywamy Bogiem. Jeśli czynnik ten jest jednak poruszony wówczas mamy do czynienia z nieskończonym łańcuchem przyczyn. Takie rozumowanie św. Tomasz jednak odrzuci, gdyż do niczego ono nie prowadzi. Ruch ten nie jest zmianą miejsca. Jest to wszelka zmiana polegająca na przejściu od możności do aktu - urzeczywistnienie się czegoś. Podstawowym warunkiem takiej zmiany jest realna różnica między możnością a aktem. Możność jest proporcjonalna do aktu. Akt to kres zmian, podczas gdy możność jest punktem wyjścia. Aktualizacja ruchu dokonuje się przy pomocy trzeciego czynnika, już zaktualizowanego. Szereg czynników poruszanych i poruszających nie może iść w nieskończoność. Musi, więc istnieć czynnik, który porusza, ale sam nie jest poruszany, musi istnieć czynnik będący czystym aktem, tj. Bogiem, gdyż nie może się On zmienić. Wszystko jest już w Nim urzeczywistnione i zaktualizowane, nie ma możności.
“Jeżeli w świecie zachodzą realne zmiany polegające na przejściu bytów ze stanu możności do aktu, a dokonują się one pod wpływem czynników różnych od zmieniających się bytów, to przyjąć należy, że istnieje pierwszy czynnik poruszający, a nie poruszony, jako metafizyczna racja działania wszystkich od niego różnych czynników”.

ale to znaczy, że zakłądasz, że niemozliwe jest poznanie, że Bóg istnieje zycjąc? Zakładasz, że My-wierzący tylko zakładamy taka mozliwośc?
Przecież to nie dokońća tak jest... Ja wierząc w Boga spotykam Go i On daje mi się spotkać... Nie musze "skakać", bo On Sam do mnie przyjdzie! Nie musze tez umrzeć, żeby się naprawde upewnić, czy moja wiara była słuszna...

ale to tylko zakład Paskala... a co z tymi wszystkim ludźmi którzy Go doświadczają na zywo w realnym bycie?

ale to tylko zakład Paskala... a co z tymi wszystkim ludźmi którzy Go doświadczają na zywo w realnym bycie?

ja nie neguje wierzeń wyznawców innych religii, i nie twierdze że oni nie odczówają żadnej mocy... nie twierdze, że moja religia- katolicyzm jest jedyną słuszną. Chodzi o sam fakt istnienia siły ponadludzkiej... takiego Absolutu, Nieporuszonego Poruszyciela i Jego aktu stwórczego. O chęci poszukiwania tej prawdy... w Każdej religii jest Bóg... (są i takie gdzie jest ich więcej) ale wszędzie jest jakieś dobro, miłość, któą nazywa się jakimś Bogiem- nadaje mu się jakieś imie, takie a nie inne... czy taki ogrom ludzi nie świadczy o tym, że może On rzeczywiście jest? Czy fakt, że niektóre religie trwają tak długo (chrześcijanie juz ponad 2000 lat) nie jest dowodem na to, ze "coś w tym jednak jest?"

nie jestem do tego aż taka przekonana... może dlatego, że sama doświadczam Boga... ale to nie o tym temat...