Impulsu nie przeżyłem. Właściwie nigdy nie czułem obecności Boga, później dopadły mnie zagadnienia filozoficzne. Ostatecznie odrzuciłem wiarę. Mam zamiar uczęszczać na religię, później wziąść ślub kościelny i ochrzcić dzieci.
Fakt mojej nie-wiary ma dwa skutki: Nie chodzę do kościoła, nie wierzę.

Dobrze zrozumiałem? Skutkiem niewiary jest u Ciebie niewiara?

W pewnym sensie tak. Jednym z powodów mojej ostatecznej nie wiary była słabość mojej wiary. W końcu co to za wiara, gdy człowiek się nie modli a do koscioła mu się nie chce chodzić(Swoją drogą każdego niepraktykującego można zagiąć pytaniem"kiedy ostatnio się modliłeś"). To z kolei wynikało z tego, że nie czułem obecności Boga, a zapędzanie mnie w młodości do kościoła tylko dopełniło swojego dzieła.

"Odszedłem" ( w " bo nigdy w nią nie byłem zaangażowany ) po przemyśleniach, mimo iż zostałem ochrzczony oraz bierzmowany ( co dziwne bo nie byłem u komunii ), na religie w podstawówce i liceum uczęszczałem przez może łącznie rok aby do końca sie przekonać. Od początku liceum darowałem sobie bo nie chcialem być hipokrytą. Tak, wysłałem akt apostazji ale z informacji którą uzyskałem u proboszcza powinienem stawić sie z dwoma świadkami a ja nie chcę nikogo w to angażować - to moja prywatna sprawa. Więc regularnie wysyłam akt do proboszcza z dw do kurii biskupiej - jestem cierpliwy, wiem, ta instytucja też chyba nawet bardziej ode mnie. W pracy mnie za poglądy nie biją, ślub cywilny przeszedł bez większego echa, żona katoliczka z tradycji niż z rzeczywistej wiary więc tylko z chrztem dzieci będzie ból .
Pozdrawiam wszystkich bo to moj pierwszy post