Ale ja ciałem też w kościele się nie udzielam, nie chodzę.
Serce wolne bo nie należy nigdzie, ciało też więc chyba jednak nie jestem katolikiem.

Chrystus - jedyny Pośrednik.

Dobra, ale jeżeli zostałeś ochrzczony, to zostałeś jakby "napiętnowany".

Musisz zrozumieć myśl autora- jak możesz wyczytać z tekstu Konstytucji słowa "ciałem" i sercem" są w cudzysłowie. Zatem należy inaczej przyjmować ich znaczenie niż potocznie się przyjmuje. Ciało nie oznacza, że Twoje ciało jest w Kościele (a tym bardziej w kościele- czyli budynku). Chodzi o to że ciałem oznacza bycie właśnie tylko formalnie- poprzez przyjęcie chrztu. Sercem zaś oznacza integrować się z tym Kościołem, żyć w nim i z nim. Zatem Ty istotnie jesteś w Kościele tylko "ciałem".

Z tego wynika że moje zdanie w tej sprawie się nie liczy
należę "ciałem" czy chce czy nie tylko czy ja muszę to akceptować

A pytał go kto o zdanie jak go przyłączali tylko formalnie?

Dzieci nie mają zdania więc trzeba to wykorzystać, prawda?

zawsze pozostaje jeszcze ekskomunika...

Sakramenty to symboliczne stopnie na drodze rozwoju, które służą sprowadzeniu boskości bezpośrednio do duszy człowieka, są wewnętrznymi aktami, które powinniśmy dokonywać również sami, niezależnie od tego, czy uczestniczyliśmy w jakichś zewnętrznych rytuałach. W sakramencie chrztu rodzina przejmuje fizyczną i duchową odpowiedzialność za dziecko. Chrzest oznacza szanowanie rodziny i wdzięczność za przekazanie życia.

A nie można prościej?

Np. ŚJ nie są wdzięczni?

A co w tym takiego skomplikowanego, bo ja problemu nie widze.

Nie podoba mi się gdy ktoś próbuje rzucić na mnie urok za pomocą poezji i zaczyna pisać piękne słówka by uzasadnić coś czego się nie da według mnie uzasadnić.

Możesz szerzej ?

Gdyby nie było chrztu zbyt szybko to i nie byłaby potem potrzebna ekskomunika.

A tak jest dodatkowa robota dla administracji kościelnej