Różnica między Twoim bożkiem, a moim Bogiem Jezusem jest taka że mój Bóg ''zasługuje'' na moją wiarę i miłość a Twój na którego się powołujesz od Ciebie nie zasługuje na nic, jest nic nie warty.

Jednak już przy porównaniu mitów o poświęceniu obu bóstw - ten meksykański wydaje mi się bardziej sensowny, sorry.

Nawet człowiek mając dokonać ofiary życia wybrałby wskoczenie do ognia, bo jest to szybka i łatwa śmierć, dużo łatwiejsza ofiara.

Nie ma co porównywać do ofiary, męki i cierpienia Chrystusa, tylko prawdziwie kochający Bóg tak wielkiej ofiary dokonał.

No jasne, dlatego spalenie uznaje się za taki luksusowy rodzaj śmierci, ile rzeczy mi się teraz rozjaśniło.

Chodzi Ci o konkretną egzekucję przez przybicie do krzyża, czy dodatkową głębię?

Tak samo łatwiejszą śmiercią jest dostać kulkę między oczy niż być powoli katowanym. To jest oczywiste.

Męka i ofiara Chrystusa to nie tylko przybicie do krzyża. Żaden bożek nie poświęcił się tak dla ludzi jak jedyny prawdziwy Bóg z miłości.

Żaden bożek nie poświęcił się tak dla ludzi jak jedyny prawdziwy Bóg z miłości.

Rozumiem Twój punkt widzenia, ale skąd a pewność? Historia kultury obfituje w tak różne teorie religijne i historie na nich wyrosłe, że w sumie można się podpierać swoją wiarą, ale obiektywne i autorytarne stwierdzenia...
O tym, że ten aspekt był analizowany przez wielu twórców/myślicieli i to w zupełnie innym kontescie to druga sprawa, ale to juz trochę off-top.

No właśnie tamten aztecki bożek poświęcił się bardziej - naprawdę umarł. Jezus wiedział, że tak czy inaczej będzie żył.

Śmierć go samego zwyciężyła i nie wybawił z niej ludzi, takim był bożkiem.

JedenPost liczyłem u Ciebie na racjonalne spojrzenie i ocenę ale jednak zwiodłem się. Pogrążasz się coraz bardziej. Od kiedy to słońce ratuje od śmierci. Czyli że co, ten bożek rzucił się w słońce, umarł stając się słońcem i w jaki sposób wybawił ludzi od śmierci

wogóle ten aztecki bożek ma jakąś większą grupę wyznawców czy i tu jest martwym bożkiem.

1. Naprawdę wolałbym byś nie zachowywał się jak jakiś świętoszkowaty dupek, gdy opisujesz moją Makaronowatą Dobroć. Jeśli ktoś we mnie nie wierzy to spoko. Naprawdę, nie jestem przecież próżny. Nie zbaczajmy jednak z tematu bo to nie o to chodzi.

2. Naprawdę wolałbym byś nie wykorzystywał mojego istnienia do agresji, zniewalania, karania, patroszenia i/lub sam wiesz, bycia niemiłym dla innych. Nie wymagam żadnych ofiar, a czystość jest ważna w przypadku wody pitnej a nie ludzi.

3. Naprawdę wolałbym byś nie oceniał ludzi ze względu na ich wygląd, sposób ubierania, mówienia czy też... wiesz co, bądź po prostu miły ok? I wbij to sobie do głowy: kobieta = człowiek, mężczyzna = człowiek. Jedno i to samo. Jedno nie jest lepsze od drugiego, no chyba że chodzi o wyczucie mody gdyż, wybacz mi, ale dałem to kobietom i niektórym facetom, którzy wiedzą jaka jest różnica między kolorem morskim a fuksją.

4. Naprawdę wolałbym byś nie odbywał stosunku, który jest niemoralny dla Ciebie, lub Twojego chętnego, zgadzającego się partnera, dorosłego tak na ciele, jak i umyśle. Jeśli ktoś się z tym nie zgadza to niech spada, chyba że to też jest dla niego niemoralne, to niech wyłączy wtedy telewizor i pójdzie na spacer dla odmiany.

5. Naprawdę wolałbym byś nie sprzeciwiał się fanatycznym, mizoginistycznym, nienawistnym pomysłom innych kiedy jesteś głodny. Zjedz coś, a potem zajmij się tymi gnojkami.

6. Naprawdę wolałbym byś nie budował kosztujących wiele milionów złotych kościołów/meczetów/kapliczek dla mej Makaronowatej Wspaniałości, gdy te pieniądze możnaby o wiele lepiej wydać (wybierz sam:) A. zwalczyć ubóstwo, B. znaleźć lekarstwo na choroby, C. żyć w pokoju, namiętnie kochać, no i obniżyć koszty kablówki. Mogę być Nieodgadnioną Węglowodanową Wszechwiedzącą Istotą, jednak nie przeszkadza mi to w czerpaniu przyjemności z prostych rzeczy. Wiem co mówię - JESTEM przecież Stwórcą.

7. Naprawdę wolałbym byś nie rozpowiadał ludziom wkoło że przemawiam do Ciebie. Nie jesteś aż tak interesujący. Zrozum to. Mówiłem Ci przecież byś kochał swych bliźnich, rozważ to.

8. Naprawdę wolałbym byś nie robił innym tego czego byś nie chciał by oni robili Tobie, no... wiesz, chyba że lubisz rzeczy związane z dużą ilością lateksu/skór/lubrykantów/Las Vegas, to tego też raczej nie rób. Jeśli druga osoba też to lubi (Pamiętaj jednak o punkcie czwartym) to działajcie, róbcie zdjęcia, ale na miłość Makaronu, użyjcie PREZERWATYWĘ!!! Naprawdę, to tylko kawałek gumki, jeżeli nie chciałbym by TO było przyjemne, dodałbym Wam jakieś kolce, albo coś.

Breta przesadnie wziełaś to do siebie. Rozmawiałem Z JednymPostem o jakimś bożku którego wymienił, to nie ten poziom przykładów z jakimi wyskoczyłaś .

Pewność wynika z wiary prawdzie. Ta prawda o męce i ofierze Jezusa została objawiona w Piśmie Św. i w objawieniach. Żaden bożek nie poświęcił się tak jak prawdziwy Bóg, żeden tak się nie poświęcił z miłości, żadnego ofiara nie może się równać z ofiarą i męką Chrystusa.

Śmierć go samego zwyciężyła i nie wybawił z niej ludzi, takim był bożkiem. Powołujesz się na martwych bożków. Prawdziwy Bóg Jezus Chystus nie jest martwy, jest Bogiem żywych i od niego życie pochodzi.

Historia jest taka, że stare słońce było do niczego i gasło, wobec czego wszystkim - ludziom i bogom - groziła pewna śmierć. Jedynym sposobem stworzenia nowego słonca było poświęcenie się któregoś z bogów - wszyscy jednak się ociągali, po czym zostali zaskoczeni przez jednego z nich, pogardzanego, pokrytego wrzodami Nanauatzina, który poświęcając siebie ocalił cały świat. Ten bożek, którego postacią pogardzasz, oddał wszystko. Nieodwołanie. Czy o Jezusie, który wiedział, że jest nieśmiertelny i nic nijak nie zagrozi Jego królowaniu można to samo powiedzieć?



Jest bożkiem martwym, bo wyznawcy Jezusa zaatakowali jego lud, złupili kraj, zbeszcześcili świątynie i zmusili tych, co przeżyli, do przyjęcia swojej religii.