Przecież nie mogą nie wiedzieć o cierpieniach innych! A skoro wiedzą, czy to możliwe, żeby to ich w ogóle nie poruszało? Jak to jest? Nie wiem i nie spotkałem się z żadnym wyjaśnieniem tej kwestii u chrześcijańskich pisarzy, oprócz tego, że mamy uwagę świętego Tomasza z Akwinu, iż zbawieni będą się radować na widok męczarni potępieńców [...]
(„Czas ciekawy, czas niespokojny”, cz. II. Z Leszkiem Kołakowskim rozmawia Zbigniew Mentzel, Kraków 2008 s. 85-86)

bo Bóg winien siłą zmusić do posłuchuz[/i]

Nic podobnego. Skoro obiektywnie ma rację i jest wszechmocny, to władny jest ową rację człowiekowi bez naruszania jego wolnej woli unaocznić, ten zaś, mając jasny obraz, podejmie zawsze ostatecznie słuszną decyzję.

Wszystko jest niejasne, każda religia ma tu inne koncepcje. Poza tym, o ile mi wiadomo, przynajmniej w KRK zbawienie zależy przede wszystkim od wiary i stosunku do Boga, a nie postępowania.

Wszystko jest niejasne, każda religia ma tu inne koncepcje. Poza tym, o ile mi wiadomo, przynajmniej w KRK zbawienie zależy przede wszystkim od wiary i stosunku do Boga, a nie postępowania.

Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto słucha słowa mego i wierzy w Tego, który Mnie posłał, ma życie wieczne i nie idzie na sąd, lecz ze śmierci przeszedł do życia J 5,24

Myśmy poznali i uwierzyli miłości,
jaką Bóg ma ku nam.
Bóg jest miłością:
kto trwa w miłości, trwa w Bogu,
a Bóg trwa w nim.
17 Przez to miłość osiąga w nas kres doskonałości,
że mamy pełną ufność na dzień sądu,
ponieważ tak, jak On jest [w niebie],
i my jesteśmy na tym świecie.
18 W miłości nie ma lęku,
lecz doskonała miłość usuwa lęk,
ponieważ lęk kojarzy się z karą.
Ten zaś, kto się lęka,
nie wydoskonalił się w miłości
1J 4,16-18

My wiemy, że przeszliśmy ze śmierci do życia,
bo miłujemy braci,
kto zaś nie miłuje, trwa w śmierci.
15 Każdy, kto nienawidzi swego brata, jest zabójcą,
a wiecie, że żaden zabójca nie nosi w sobie życia wiecznego.
16 Po tym poznaliśmy miłość,
że On oddał za nas życie swoje.
My także winniśmy oddać życie za braci7.
17 Jeśliby ktoś posiadał majętność tego świata
i widział, że brat jego cierpi niedostatek,
a zamknął przed nim swe serce,
jak może trwać w nim miłość Boga?
18 Dzieci,
nie miłujmy słowem i językiem,
ale czynem i prawdą!8
19 Po tym poznamy,
że jesteśmy z prawdy9,
i uspokoimy przed Nim nasze serce.
20 A jeśli nasze serce oskarża nas,
to Bóg jest większy od naszego serca
i zna wszystko
1 J 3, 14-20

Sw Jan pisze dobitniej, ze ci ktorzy uwierzyli milosci nie podlegaja sadowi, tylko juz przeszli do zycia (z Bogiem).

Czyli osoba czyniąca wedle miłości, acz deklaratywnie niezaintesowana Bogiem - będzie zbawiona? OK.

Nie odmawia też Opatrzność Boża koniecznej do zbawienia pomocy takim, którzy bez własnej winy w ogóle nie doszli jeszcze do wyraźnego poznania Boga, a usiłują, nie bez łaski Bożej, wieść uczciwe życie. Cokolwiek bowiem znajduje się w nich z dobra i prawdy. Kościół traktuje jako przygotowanie do Ewangelii i jako dane im przez Tego, który każdego człowieka oświeca, aby ostatecznie posiadł życie” (KK 16).
http://www.teologia.pl/m_k/zag05-03.htm

Ale cóż to znaczy "bez własnej winy"? Jak ktoś poznał Wasze teorie, ale go nie przekonują - jest w tym jakaś wina?

Gdybyśmy nie potrafili przerabiać potworności w korelaty anielstwa, nie moglibyśmy trwać.

Technicznie, na logice czystej, możliwa jest sytuacja odwrotna: niedorzecznością jest odrzucenie wypaczonego obrazu Boga, wypaczonego tzn. wysłodzonego do granic możliwości, a to ponieważ –

– kto natomiast pozna Boga Prawdziwego, odrzuca Go i nawet niekoniecznie chwali się tym, co pojął, żeby nie zabijać nadziei w ludziach.

– kto natomiast pozna Boga Prawdziwego, odrzuca Go i nawet niekoniecznie chwali się tym, co pojął, żeby nie zabijać nadziei w ludziach.