To kim/czym byłeś pisząc to pytanie istnieje, czy jest nicością?


Kto/co i kiedy stwierdził, że jesteś człowiekiem, doświadczając braku myślenia? Czy nie zostało to stwierdzone dopiero poprzez „włączenie myśli”? Czy to nie one tworzą ciebie i wszystko wokół ciebie?

Szczególnie widoczne to jest gdy się jeden z drugim modli o coś i kończy modlitwę słowem Amen (z hebr. אמן amen – „niech się stanie”). A następnie chwali się tym na forum, nie przymierzając jak czynił to faryzeusz w przypowieści.

Oczywiscie chodzi o sprawiedliwosc tak jak my ja rozumiemy. Nic dziwnego, Idacy, ze taki poglad podziela polowa populacji.

Oczywiście, że istnieje.

Kto? Człowiek. Człowiek stwierdził, że jest człowiekiem.

Myśli nie tworzą mnie i wszystkiego wokół mnie. Myśli są wewnętrzną reprezentacją świata zewnętrznego, który istnieje niezależnie ode mnie i od myśli. To, że coś jest stwierdzone przez myśli, nie oznacza, że to coś jest stworzone przez myśli.

Istnieje, czy istniało. Byś bardziej zrozumiał co mam na myśli, popatrz na swoje zdjęcie z przedszkola. Ta postać istnieje, czy istniała. Jeśli istnieje to co ma z tej na zdjęciu? Może takie samo DNA, ale nawet to co je przechowuje jest inne.


Kim jest ten człowiek, który nie myśląc stwierdził, że jesteś człowiekiem? Czy nie nastąpiło to czasem, gdy ponownie zacząłeś myśleć? Czy to nie wtedy pojawiłeś się z nicości? Gdzie był ten niestworzony przez myśli zewnętrzny świat?
Śniąc tworzysz świat myślami, czym różni się on od tego, który postrzegasz na jawie? Może tym, że z jednego się budzisz, w drugim śnisz nadal myśląc. Myślenie to bycie w „jutro’’, „wczoraj”, „za chwilę”, „chwilę temu”. Myśląc, nie jesteś w stanie być „tu i teraz, to znaczy w rzeczywistości.To o czym pomyślisz nie istnieje, tworzysz wirtualny świat, świat snu.

Oddzielając filozoficznie jaźnię od reszty organizmu można ciekawie zabrnąć.

Szukajcie, a znajdziecie. Po drodze nie raz zabrniecie, ale gdy znajdziecie…

Ciężko szukać z plecakiem wypełnionym po brzegi piaskiem po popękanych tablicach, na których autorzy wyryli szkice ścieżek, którymi kroczyli, oraz podpierać się kulami które pozostawili.
Im więcej tego ciężaru dźwigasz, tym mniej masz ochotę poszukiwać, a gdy nawet wyruszysz, to co chwilę potykasz się podpierając się otrzymaną kulą. Z tego piachu w plecaku bicza nie ukręcisz (tablic nie odtworzysz)..
Uważam, że wiedza zawarta w tym plecaku, łajnem świętej krowy jest. Ktoś posmakował, zjadł, strawił, doświadczył i wydalił resztki. Inni miast poszukiwać strawy, grzebią w tym łajnie, niekiedy wydalonym nawet przez świętego, mając nadzieję doświadczyć tego smaku.

Co do tablic , jest mem gdzie Jahwe nakazuje co 100 lat zgłaszać się po aktualizacje.
Sprawę zaniedbano i wyszło jak zwykle.

Aktualizacja wymaga wysiłku, wskazuje błędy, które zawierał pierwowzór i poprawia je. Fanatyk twierdzący, że program został napisany przez nieomylnego geniusza, nigdy nie pozwoli na jego aktualizacje.
Nie wspomnę, że dla fanatyka Windows, nie do pomyślenia, jest porównanie go z IOS i odwrotnie. Nie znając jeden drugiego, wyśmiewają się wzajemnie, miast razem dążyć do doskonałości.

Ludzie wsiadający do pociągu dowiedzieli się, że w przedziale siedzi dwóch wielkich mędrców. Zaczęli więc przed tym przedziałem tłoczyć się aby usłyszeć co mają do powiedzenia. Ku ich zdziwieniu mędrcy siedzieli przez całą podróż w milczeniu…. Pan Jezus nie był taki subtelny mówiąc, że „nie rzuca się pereł przed wieprze” . Wiedze duchową przekazuje się tylko tym, którzy docenią jej wartość i jej nie … „zgnoją”. Gdyby ją dać wszystkim - czyż Bóg nie byłby wtedy mierzony, ważony i oceniany ?
W książce „Rozmowy starego diabła z młodym” stary diabelski wyjadacz poleca młodemu aby skusił człowieka do pisania książki. Po co ? Aby rozbudzić w nim … pychę wynikającą z sukcesu, popularności, zysków itd. Mądrzenie się przed innymi jest właśnie realizacją diabelskiego planu. Bogactwo zarówno materialne jak i intelektualne - ogranicza, zniewala. To nie Bóg od człowieka się izoluje ale my ze swoim ego zamykamy Mu drzwi, totalnie blokując Jego dzieła.
Pisze to ten, który był tam gdzie dziś wielu - w wygodnym fotelu przed monitorem, najedzony, w ciepłym pokoju, zabezpieczony egzystencjalnie przez rodziców lub swoją prace, z napełnioną głową frazesami … Czy taką drogą przyszedł Pan Jezus ? Dlaczego więc ludzie chcą iść autostradą wygodnictwa materialnego i intelektualnego do Niego ? Poważnie ? Staną przed Nim i będą się chełpić, że znaleźli łatwiejszą drogę na skróty ? Czyli Bóg nie jest Wszechmogący i Wszechwiedzący, skoro o niej nie wiedział ? Niewiarygodne … Może teraz będzie lepiej zrozumieć, dlaczego tak łatwo było Bogu pociągnąć za sobą poźniejszych świętych. Prostota, pokora i wynikająca z tego spontaniczność - to klucz do naszego serca dla Niego.
Oczywiście pisze o prawdziwej drodze aż do spotkania Boga a nie jakiś chwilowych półśrodkach, dróżkach z ciekawości lub dla szpanu. Gdy się ją przejdzie - nie będzie odwrotu a świat „znormalnieje” i z miłością człowiek nadstawi drugi policzek do uderzenia oraz szczerze pokocha wszystkich judaszy wokół….a jest ich wielu.
Gdy teraz spotkasz w szkole, na ulicy, uczelni, forum czy pracy - osobę, która niczym się nie wyróżnia materialnie, urodą czy intelektualnie a którą często się stygmatyzuje - to warto sobie uświadomić, że on/a ma dar, bogactwo o którym wielu może tylko pomarzyć ….

Warto sobie też uświadomić, jak się poczujemy, gdy po drugiej już stronie okaże się, że rację mieli wyznawcy Zeusa albo Manitou.

Napisałem. Nie tylko książkę. Pieniądze gówniane. Więcej z repartycji niż honorarium. Ale też śmieszne pieniądze w porównaniu do włożonej pracy. Ale najgorsza świadomość, że każda książka, każdy artykuł powinny być lepsze, oprawione, bardziej dopracowane.


Rozumiem, że to aluzja do postów publikowanych na tym forum. Rzeczywiście mam niesmak, gdy ż reaguję na idiotyczne posty. Zastanawiam się, czy polemizuję z idiotami czy szukającymi Boga. Ktoś mnie nie tak dawno opieprzył za mój brak wiary w dobrą wolę rozmówców. Postanowiłem przyjąć posty innych osób za dobrą monetę. Ale uświadomiłeś mi, że to był błąd. Choć nie dysponuję perłami. A jednak szkoda, gdy w błoto są wdeptywane.
Czas rozważniej dysponować tymi koralikami, sztucznymi perłami, a może tylko bezwartościowymi kamyczkami.

Gówniana publikacja (książka) = gówniane pieniądze. Nikt nie chce zakalca, którego byt, sam twórca stwierdza „powinny być lepsze, oprawione, bardziej dopracowane”. Jeśli masz talent, świadomość, uważność, to nie stworzysz zakalca, a jeśli stworzysz, to nie będziesz miał żalu, że nikt bubla nie chce czytać i dodatkowo płacić. Będąc uczciwym zwróciłbyś te grosze, które otrzymałeś od nieświadomych.
Ile powinien otrzymać przykładowo św. Paweł, za pracę włożoną w napisanie „Listu do Koryntian”, a ile Ty za swoje „perły”?
Ps
Występować o ochronę praw do „perełek”, dzieła jak i arcydzieła wiąże się z opłatami. Organizacje zajmujące się ich ochroną, nie rozpatrują tego w kontekście: „perełka”, dzieło, arcydzieło.

Śmieć to śmieć, posegreguj i oddaj do puntu odbioru odpadów. Rzucając w błoto swe, jak to sobie uświadomiłeś (uff), sztuczne koraliki i perełki, śmiecisz, zanieczyszczasz doprowadzasz do jeszcze większego skażenia, skażonego środowiska, w którym się obracasz, a tym samym i siebie.

Obydwa to kamienne, wymyślone bałwany.

Możesz wymienić takich, których nie wymyślił człowiek?