@Mesjasz
a skąd to wszystko wiesz? Mówisz z taką pewnością siebie, jakbyś bezpośrednio był Bogiem albo jakbyś porozmawiał z nim na ten temat.

Ludzki odcinek lędźwiowy kręgosłupa sami sobie doskonale partaczymy bez Pana Boga, zmuszając maluchy do siadana, stania, gdy nie są na to gotowe, stosując np chodziki.
Gdyby od małego bąbla nauczyć się prawidłowo podnosić przedmioty z podłoża tak, żeby pracowały kończyny dolne, zamiast kręgosłup- sytuacja tegoż staje się dużo lepsza.
Dźwiganie ponad siły także
bardzo nam szkodzi.

Niektórzy ludzie tak mają, że zawsze winny jest ktoś inny.

Zgadzam się w pełni. Nawet na tym fonym, jeden z adwersarzy obwinia za swój strach przed życiem, niepewność, stłumiony gniew, niskie poczucie własnej wartości, unikanie odpowiedzialności, potrzebę akceptacji, frustracje, miedzy innymi Gomółkę i Tuska.

Mam prostszą radę na to brakoróbstwo : trzeba było nie wstawać z czterech łap.

Czyli ze strony stwórcy wszystko ok, jedynie stworzenie nie dostało, czy może dostało ale nie stosuje się do instrukcji, co spowodowało powstanie pewnego rodzaju nieudolnej hybrydy odbiegającej od pierwowzoru.
Po zastanowieniu się jednak dochodzę do wniosku, że albo stwórca nie wiedział (raczej. nie jego to możliwe, bo przyjmujemy że jest wszechwiedzący) albo przewidział to i wszystko wypada po jego myśli, nie wyłączając dysków w części lędźwiowej kręgosłupa.

Mareta
a znasz metodę, by zmienić położenie otworów odpływowych zatok u homo erectus?

George, mam wyjaśnienie jeszcze prostsze. Owszem, przewidział, ale nie mogąc stworzyć ideału, przyjął to za mniejsze zło. No i zajął się czymś ciekawszym. Światem 2.0 ?

Tam, znam, tylko to moja słodka tajemnica. TY też byś się zajął czymś ciekawszym.

Witold 33 napisał:
"Mam prostszą radę na to brakoróbstwo : trzeba było nie wstawać z czterech łap".

Właśnie, po co było wstawać ?

Odpowiadając na tytułowy wątek:

Piekła istnieją na ziemi, w tym życiu. Można do nich zabrnąć zarówno przez brak ostrożności (posługiwanie się np. otwartym ogniem w sąsiedztwie substancji łatwopalnych), jak i przez czyny niezgodne z naszym sumieniem, ale też przez czyny innych (gdy wskutek nadużycia spotyka nas trauma).

Sartre powiedział: "Piekło to inni". Co miał na myśli? Moim skromnym zdaniem chodziło mu o to, że doświadczenie "INNI" tworzy uczucie piekielne, tworzy niechęć, wrogość, gniew, nienawiść, żądzę. Tymczasem doświadczenie "TACY SAMI" tworzy uczucie nieba, uczucie współodczuwania, miłości, dobra, życzliwości, bezpieczeństwa, odprężenia, szczęścia.

Wg adwajty-vedanty całość rzeczywistości (a więc i tzw. INNI) to BRAHMAN. Natomiast Ty i ja - to jaźń, atman. Najgłębsza prawda głosi, że atman jest BRAHMANEM. Jestem więc wszystkim, jestem więc także Tobą. Odrębność oraz inność - to iluzja mai.

Mareta jak rozumiem nie wstajesz i problemów z kręgosłupem nie masz. Ale, jest zawsze jakieś ale. Nie podnosząc się z kolan, mniej widać i mniej słychać, tym samym oczka i uszka wcześniej odmawiają posłuszeństwa. Problemów z oczkami nie masz?

Piekło i niebo są w tobie, obie bramy są w tobie.
Kiedy zachowujesz się nieświadomie, jest brama piekła; kiedy staniecie się czujni i świadomi, jest brama nieba.
Jeśli Bogu może być smutno to tylko dla tego, że z braku świadomości, otwierasz bramę piekła.

Odpowiadając na Twoje ostatnie zdanie, george45, oraz wprost na pytanie wątku:

Bogu jest smutno, bo do piekła trafia sam... Bóg.

Jeśli spojrzymy na to tak, nie ma Boga, nie ma Człowieka, istnieje Bóg - Człowiek albo Człowiek - Bóg. Niezależnie od tego, jak byłby podzielony czy pomnożony istnieje tylko Jeden.

Widać On nie przewidział, że wstaniemy, zatem nie wszechwiedzący. Albo przewidział, ale nie potrafił zaradzić skutkom. Więc nie wszechmocny. Żarcikami potwierdzasz, że świetnie rozumiesz mój tok myślenia.
Czy aż tak trudno z tym żyć? Fakty bolą, przyznaję, ale krótko. Karawana idzie dalej.